، (اخبار رسمی): انیمیشن Enconto محصول سال 2021 والت دیزنی به کارگردانی بایرون هاوارد و جیرد بوش است. این انیمیشن که شصتمین فیلم این استودیو است موفق به کسب جایزه ی اسکار بهترین انیمیشن ۲۰۲۱ شد.
در ابتدا ایده ی اولیه داستان انیمیشن انکانتو هنجارشکنانه به نظر می رسد. چرا که قهرمان داستان برخلاف قهرمان های کلیشه ای نه تنها ویژگی خاصی ندارد، بلکه عادی تر از سایر کاراکترها نیز طراحی شده است.
در ادامه خلاصه ای از نقد و بررسی وصاله لطیفی را درباره انیمیشن موفق انکانتو (Enconto 2021) را که موفق به دریافت جایزه بزرگ اسکار شده را مطالعه می فرمایید:در ابتدا ایده ی اولیه داستان انیمیشن انکانتو، هنجارشکنانه به نظر می رسد. چرا که قهرمان داستان برخلاف قهرمان های کلیشه ای نه تنها ویژگی خاصی ندارد، بلکه عادی تر از سایر کاراکترها نیز طراحی شده است. اما در یک نگاه جامع تر باید گفت خود این هنجارشکنی ها به نوعی دارد تبدیل به کلیشه می شود.
اینکه فردی عادی بتواند از پس کارهای خارق العاده ای بربیاید! Encanto را باید با تصاویر جذاب و ترانه های زیبایش به یاد سپرد. قاب هایی جذاب که لحظه ای سوی نگاه شما را از دست نخواهند داد. جزییات شگفت انگیز این تصاویر، قدرت نمایی باشکوه دیزنی است و بس! اما آنچه که افسون را به یک اثر موفق تبدیل کرده، پیام زیبا و انسانی داستانش است: «ستاره ها نمی درخشند، می سوزند!…»
در ادامه نقد و بررسی Enconto باید اشاره کرد، حتی تصاویر جذاب این انیمیشن هم نتوانسته از کرختی و بی رمقی بخش میانی داستان بکاهد. داستان در میانه به وضوح با افت ریتم نامناسبی همراه می شود و سپری کردن دقایق طولانی با ترانه هایی که هریک از کاراکترها برای بیان نقاط قوت و ضعفشان از آن استفاده می کنند به تجربه ای ناخوشایند بدل می شود. نقطه ضعف فیلمنامه ای دیگر اثر را می توان تغییر شخصیت ناگهانی کاراکتر مادربزرگ دانست که تا چند صحنه قبل از آن، قاطعانه بر سر نظر خود ایستاده بود و میرابل را عامل نابودی جادوی خانواده می دانست و ناگهان بعد از هشدار میرابل تغییر عقیده ای آنی می دهد. تغییرعقیده ای که کاشت قابل ملاحظه ای برایش وجود نداشته است. همین نکته زمینه را برای شعاری شدن پرده ی سوم فیلمنامه محیا می کند.
کاراکترها برای مخاطب فیلم ملموس هستند و ویژگی های شخصیتی جذاب طراحی شده برای هر یک از کاراکترها و شناساندن آنها به مخاطب با وجود تعداد زیادشان نکته ی قابل تأملی است. مخاطب می تواند تقریبا با هر کدام از اعضای خانواده که جادوی خاصی برایشان طراحی شده ارتباط برقرار کند و تمام حواسش متمرکزبه میرابل نخواهد بود. میرابل که از موهبت جادو محروم مانده است، سعی می کند هر کار کوچکی که از دستش برمی آید برای دوام پایه های این خانواده انجام دهد. کارهایی چون تزیین خانه و فراهم کردن مقدمات جشن. اما مدام توسط دیگران سرکوب می شود که بهتر است کاری انجام ندهد و جلوی دست و پای بقیه را نگیرد. رفتار سرد و نامحترمانه ی خانواده با میرابل، همان چیزی است که شایستگی این خانواده برای داشتن موهبت جادو را زیر سوال می برد. آنها فراموش کرده اند که هدف وجودی این جادو، در کنار هم بودن تمام اعضای خانواده است. نه اینکه خودِ جادو تبدیل به هدف شود و وسیله را که همان حذف یکی از اعضای خانواده است، توجیه کند.
### پایان خبر رسمی