، اصفهان , (اخبار رسمی): بچه به «بازی» و «همبازی» نیاز دارد؛ نه اسباب‌بازی خالی. از میان هم بازی های قابل فرض برای کودک ، والدین جایگاه ویژه ای دارند. که نوع بازی مادر و پدر با فرزندشان با هم متفاوت است. کودک با بازی والدین ۲ دنیای مختلف را تجربه می‌کند، دنیاهایی که مکمل هم هستند و آموزش‌های هر دو زندگی را به او می‌شناساند.
با دقت به بازی کودکان با والدینشان خواهید دید که نوع بازی مادر و پدر با فرزندشان با هم متفاوت است. کودکانی که هر دو نوع بازی را دارند به خوبی فعالیت‌های مناسب زندگی را می‌آموزند.
اهمیت هم بازی برای کودکان
امروزه والدین متوجه شده‌اند که «بازی مهم است و بچه‌ها باید بازی کنند». بعد، اما فکر می‌کنند «بازی کردن» یعنی «اسباب‌بازی خریدن» و بعد هم گله می‌کنند که: یک اتاق پر از اسباب‌بازی برای کودک تهیه کرده‌ایم، اما باز هم می‌گوید «حوصله‌ام سر رفته»!
امروزه، وسایل بازی کودکان تنوع زیادی پیدا کرده است، و بازی های کامپیوتری در انواع مدل ها، جای بسیاری از بازی های گذشته را گرفته است
اما باید توجه داشت، تهیه ی این اسباب بازی ها و انجام آن ها توسط کودک، هرگز جایگزین بازی با والدین نمی شود
در حالی که، بچه به «بازی» و «همبازی» نیاز دارد؛ نه اسباب‌بازی خالی.
از میان هم بازی های قابل فرض برای کودک ، والدین جایگاه ویژه ای دارند.
بازی والدین با کودک جایگزین ندارد ؛ زیرا، آموزش، محبت و عشقی که در بازی پدر و مادر با کودک وجود دارد، عوض و بدیل ندارد.
تفاوت بازی پدران و مادران با کودکان
با دقت به بازی کودکان با والدینشان خواهید دید که نوع بازی مادر و پدر با فرزندشان با هم متفاوت است. کودکانی که هر دو نوع بازی را دارند به خوبی فعالیت‌های مناسب زندگی را می‌آموزند اما کودکانی که فقط با پدر یا فقط با مادر بازی کنند، تفاوت‌ها را یاد نمی‌گیرند.
طی ۶ ماهه نخست زندگی بازی با کودک معمولا لمسی یا زبانی است. وقتی پدر با فرزندش بازی می‌کند بیشتر به دنبال خوشگذرانی با اوست، از دیدن لبخند فرزند احساس خوشبختی می‌کند و با او می‌خندد. برعکس بازی‌های مادرانه بیشتر آموزشی است و مادر ترجیح می‌دهد حین بازی به فرزندش آموزش دهد.
بسیارند مادرهایی که از کشتی گرفتن بیزارند اما یکی از سرگرمی‌های پدر و فرزند به خصوص پدر و پسر کشتی گرفتن است. مادر‌ها می‌ترسند این بازی فرزندان‌شان را خشن بار بیاورد اما بازی‌های جنگی که پدر با مهربانی با فرزندش انجام می‌دهد به او کنترل احساسات را می‌آموزد و یاد می‌دهد حتی در زمان جنگ و دعوا نیز می‌توان بر احساس خشم غلبه کرد.
در مقابل این بازی‌های فیزیکی، مادر بازی‌های چشمی مانند پانتومیم را به فرزندش آموزش می‌دهد. مادر‌ها بیشتر از پدر‌ها برای فرزندان‌شان اسباب‌بازی می‌خرند و سعی می‌کنند آن‌ها را با وسایل گوناگون آشنا کنند. مادر‌ها عاشق قصه‌گفتن هستند و به کمک کلمات و جملات لذت خواندن و ماندن در دنیای تخیلی را به کودک می‌آموزند البته پدر هم به نوعی فرزند را وارد دنیای تخیل می‌کند اما این کار را با بازی‌های فعال انجام می‌دهد.
بازی‌های پدرانه بیشتر بازی‌های بدنی محرک هستند که باعث هماهنگی بهتر دست و پا و خلاقیت کودک می‌شوند و بازی‌های مادرانه بازی‌های آرامی هستند که زبان، تخیل و درک کودک را بالا می‌برند. کودک با بازی والدین ۲ دنیای مختلف را تجربه می‌کند، دنیاهایی که مکمل هم هستند و آموزش‌های هر دو زندگی را به او می‌شناساند.
مریم امینی
### پایان خبر رسمی