، تهران , (اخبار رسمی): تسری بافت مسکونی به مناطق صنعتی طی دهههای گذشته موجب شده تا منطقهای با شهرکهای محصور در میان جاده و کارخانه ایجاد شود و این مسئله بر چالشهای زندگی شهری در غربیترین نقطه تهران یعنی منطقه 21، افزوده است.
غربیترین منطقه شهری تهران با جادههایی که در کنار آنها صنایع کوچک و بزرگ، مناطق مسکونی و حتی سایتهای تحقیقاتی است عجین شده است. منطقهای که کمتر شباهتی با مناطق دیگر دارد
غربیترین منطقه شهری تهران با جادههایی که در کنار آنها صنایع کوچک و بزرگ، مناطق مسکونی و حتی سایتهای تحقیقاتی است عجین شده است. منطقهای که کمتر شباهتی با مناطق دیگر دارد. سبزترین منطقه به دلیل بیشترین سطح فضای سبز، حضور حدود 340 کارخانه کوچک و بزرگ، ورودی 6 استان و همجواری با پرترافیکترین فرودگاه کشور، تناقضاتی است که این منطقه با آنها شکل گرفته است.
تسری بافت مسکونی به مناطق صنعتی طی دهههای گذشته موجب شده تا منطقهای با شهرکهای محصور در میان جاده و کارخانه ایجاد شود و این مسئله بر چالشهای زندگی شهری در غربیترین نقطه تهران افزوده است. از سویی شهرداری با حوزههای صنعت و حملونقل برای بهبود زندگی ساکنان درگیر است و از سوی دیگر شاید اگر مدیریت بهتری در شهرداری اعمال میشد اصلا شاهد این نبودیم که مهدی چمران، رییس اسبق شورای اسلامی شهر تهران، منطقه 21 را به نوار غزه تشبیه کند.
در منطقهای که به گفته صیامی، دبیر دبیران شورایاری منطقه 21، حدود 62 درصد ترددها از آنجا صورت میگیرد و جمعیت 270 هزار نفری آن در روز به دلیل رفتوآمد کارگران و کارمندان صنایع، تقریبا دو برابر میشود؛ به نظر می رسد که حمل و نقل و تردد ساکنان و کارکنان بیش از هر چیزی در اولویت باشد.
مسیرها و پایانههای بی آر تی مشخص شده است اما خبری از آن نیست، در همین حال ناوگان اتوبوسرانی این منطقه فرسوده است. بیشترین راه ارتباطی ساکنان شهرکها با دیگر نقاط شهر تهران از طریق اتوبوس است و نوسازی آن بسیار ضرورت دارد. با این وجود طرح بی آر تی به نظر نمیرسد که در شرایط فعلی یک راهکار جامعهنگر باشد.
تردد خودروهای سنگین اعم از کامیونها، سرویس کارخانجات و اتوبوسهای بین شهری، کمبود پلهای عابر پیاده، برقی نبودن پله پلها، ترافیک سنگین سه راه اندیشه به دلیل چراغ راهنما و موارد دیگر از جامعهنگری طرح بی آر تی میکاهند. هرچند که بهبود ناوگان عمومی حملونقل از تردد خودروهای شخصی میکاهد اما نباید بر سایر مشکلات مانند افزایش ترافیک، سختی در دسترسی و اتلاف وقت شهروندان بیفزاید.
در سه راه اندیشه نیز تعبیه چراغ راهنما هر چند که برخی از مشکلات را کاست اما بر ترافیک جاده مخصوص بسیار افزوده و نتیجه آن چند کیلومتر ترافیک در مواقعی خاص است.
شهرک محور بودن منطقه 21، که در سایر مسیرهای بی آر تی مشاهده نمیشود، بر معضلات آن خواهد افزود. بی آر تی از جاده مخصوص میگذرد در حالی که مناطق مسکونی با آن فاصله دارند در نتیجه برای دسترسی به پایانههای بی آر تی باید از سایر شئون حملونقلی استفاده کرد. تعبیه پل عابر پیاده در تمامی ایستگاههای بی آر تی نیز در صورتی که مجهز به پله برقی نباشند بر سختی حملونقل اضافه خواهند کرد.
ارتباط صحیح مدیران شهری با ساکنان منطقه موجب برنامهریزی بهتر و طرحهای جامع نگرتر شده و از بار مشکلات خواهد کاست. زمانی که مجموعه شهرداری با ساکنان و صاحبان صنایع نشستهای مدام داشته باشد، با دیدی واقعبینانه همراه با پشتوانه مردمی به انجام امور میپردازد. دور بودن نگاه مدیران شهری از مشارکت مردمی و همفکری با آنها نه تنها طرحهایی را به ظهور میرساند که جامعهنگر نیست، بلکه فاصله شهروندان با شهرداری را هم عمیقتر میسازد. به طور مثال حملونقل عمومی راهی بهینه برای سهولت زندگی شهری است و بر ایناساس باید در رفتو آمد خودروهای عبوری نیز تاثیر مثبت داشته باشد؛ اما بی آر تی یک لاین از اتوبانها را اشغال میکند و این تنگی جاده بر بار ترافیکی خودروهای عبوری میافزاید.
شاید در مناطق دیگر تهران بتوان این مسئله را توجیه کرد لیکن در جاده مخصوص که ورودی و راه ارتباطی شش استان با تهران است افزایش حجم ترافیک تبعاتی با دامنه گستردهتر دارد. چمران، رییس دوره قبل شورای اسلامی شهر تهران بیشتر معضلات منطقه 21 را ناشی از مدیریت نادرست خوانده و در همین راستا شهردار جدید منطقه در مصاحبهای بیان کرد: «متأسفانه ما در جذب اعتماد شهروندان موفق نبودهایم و این اعتماد به مجموعه مدیریت شهری کمرنگ شده است.» طرح بی آر تی، خدمات عمرانی، فرهنگی و موارد دیگر زمانی ثمره خوب میدهد که در مشارکت و هماهنگی با خواستهها و نیازهای مردم باشد. مردمی که در میان صنعت و جاده ساکنند و با چالشهایی دست به گریبانند که مدیریت نادرست شهری در مواردی برای آنها رقم زده است. قرار نیست برای حل یک مشکل، گرهای دیگر بر مسئله حملونقل منطقه داشت.
### پایان خبر رسمی