قوانین کارگر و کارفرما سامانه قانون کار

یک‌شنبه 03/3/06، (اخبار رسمی): قوانین کارگر و کارفرما سامانه قانون کار

قوانین کارگر و کارفرما سامانه قانون کار

قوانین کارگر و کارفرما در قانون کار

قانون کارگر و کارفرما یکی از مهم‌ترین قوانین در حوزه حقوق کار و اشتغال است که در بسیاری از کشورها از جمله ایران وجود دارد. این قانون مجموعه‌ای از مقررات است که حقوق و تعهدات کارگران و کارفرمایان را مشخص می‌کند و روابط آنها را تنظیم می‌کند. هدف اصلی این قانون، تضمین حقوق کارگران در مقابل کارفرما و ایجاد یک فضای کاری عادلانه و منصفانه است.

مواردی که در قانون کارگر و کارفرما مورد توجه قرار می‌گیرد عبارتند از:

حقوق و تعهدات کارگران و کارفرمایان: این قانون حقوق اساسی کارگران را از جمله حقوق به حداقل دریافتی، حقوق مرتبط با ساعات کاری، حقوق مرخصی و مزایا و تعهدات کارفرمایان را مانند پرداخت به موقع حقوق، ارائه محیط کاری ایمن و سالم و غیره را مشخص می‌کند.
شرایط استخدام: این قانون شرایط استخدام را مشخص می‌کند از جمله مواردی مانند فرایند استخدام، دوره آزمایشی، قوانین مربوط به استخدام نوعی و بستن قرارداد.
حقوق بهداشت و ایمنی: این قانون به حفظ حقوق بهداشت و ایمنی در محیط کاری توجه ویژه‌ای دارد و مقررات مربوط به این حقوق را تعیین می‌کند.
روش‌های حل اختلاف: قانون کارگر و کارفرما شیوه‌های مختلفی را برای حل اختلافات بین کارگر و کارفرما فراهم می‌کند، از جمله استفاده از روش‌های داوری، مذاکره و شکایت قضایی.
همچنین، این قانون ممکن است شامل مفاد دیگری نیز شود که بسته به قوانین و مقررات متغیر است. اهمیت این قانون در این است که تعادل و تعهدات عادلانه بین دو طرف را تضمین می‌کند و در صورت بروز مشکل، چگونگی رسیدگی به اختلافات را بررسی می‌کند.

دلایلی که می‌توان به خاطر آن از کارفرما شکایت کرد
قانون کارگر و کارفرما یکی از مهمترین قوانین در حوزه حقوق کار است که اهمیت بسیاری برای حفظ حقوق کارگران و تعهدات کارفرمایان دارد.

این قانون، مجموعه‌ای از حقوق و وظایف هر دو طرف را تعیین می‌کند و در صورت نقض یا تخلف از این حقوق، امکان شکایت و رسیدگی قانونی فراهم می‌شود.

در زیر به تشریح مواردی که می‌تواند منجر به شکایت از کارفرما شود، پرداخته خواهد شد:

عدم بستن قرارداد با کارگر: این موضوع به این معناست که اگر کارفرما قانونی که اجبار به بستن قرارداد با کارگر دارد را رعایت نکند و از عقد قرارداد خودداری کند، کارگر می‌تواند از او شکایت کند.
پرداخت حقوق و مزایا کمتر از قانون کار: کارفرما باید بر اساس قوانین کاری حقوق و مزایای معینی را به کارگران پرداخت کند. در صورتی که کارفرما کمتر از این مقدار را پرداخت کند، کارگر می‌تواند از او شکایت نماید.
اخراج بعد از دوره کارآموزی بدون پرداخت حقوق: اگر کارفرما کارگر را بلافاصله پس از اتمام دوره کارآموزی اخراج کند و حقوق مربوط به این دوره را به کارگر پرداخت نکند، کارگر می‌تواند از او شکایت کند.
فوت کارفرما و پرداخت نشدن حقوق کارگر: بعد از فوت کارفرما، ورثه نمی‌توانند حقوق کارگر را نادیده بگیرند و باید تمامی مطالبات مالی کارگران را پرداخت کنند.
اخراج کارگر برای انجام ندادن وظیفه: اگر کارگر به دلیل عدم انجام وظایف خود اخراج شود، کارفرما نمی‌تواند از پرداخت حقوق و مزایای آن صرف نظر کند و کارگر می‌تواند از او شکایت کند.
پرداخت حقوق کمتر از قرارداد: اگر کارفرما مبلغی کمتر از میزان تعیین شده در قرارداد به کارگر پرداخت کند، حتی اگر با توافقات اولیه صورت گرفته باشد، این کار غیرقانونی است و کارگر می‌تواند از این اقدام شکایت کند.
عدم بیمه‌ کارگر: کارفرما موظف است کارگر خود را بیمه کند حتی اگر کارگر راضی به این کار نباشد. عدم این کار به نقض قوانین کاری محسوب می‌شود و کارگر می‌تواند از کارفرما شکایت کند.
عدم پرداخت حق ماموریت: حق ماموریت باید از دستمزد ثابت یا روزانه کارگر کمتر نباشد. اگر کارفرما این مبلغ را پرداخت نکند، کارگر می‌تواند از او شکایت کند.
بیگاری کشیدن از کارگر: کارفرما تنها با رضایت کارگر می‌تواند ساعات کاری او را بیشتر کند و مجموع ساعات اضافی نیز نباید از حد مشخصی فراتر رود. این عملیات نیز قابل شکایت است.
نداشتن مرخصی و تعطیلات: کارگر باید حداقل یک روز در هفته را تعطیل باشد و در صورت اختلاف بر روی تعطیلات، کارفرما باید به او اضافه کاری بدهد. همچنین، هر کارگر می‌تواند سالانه به اندازه 1 ماه مرخصی داشته باشد و در صورت عدم اعطای مرخصی، می‌تواند از کارفرما شکایت کند.
پرداخت نکردن حق سنوات: حق سنوات باید بر اساس قانون پرداخت شود و این مبلغ نباید از دستمزد ماه آخر کارگر کمتر باشد.
 

### پایان خبر رسمی