، کرج , (اخبار رسمی): شش شاخص متداول تر شهرهای هوشمند، اقتصاد هوشمند، مردم هوشمند، دولت هوشمند، حمل و نقل هوشمند، محیط زیست هوشمند، و زندگی هوشمند است.
به گزارش اخبار رسمی به نقل از پایگاه خبری مدیریت شهری کرج: شش شاخص متداول تر شهرهای هوشمند، اقتصاد هوشمند، مردم هوشمند، دولت هوشمند، حمل و نقل هوشمند، محیط زیست هوشمند، و زندگی هوشمند است(Giffinger۲۰۰۷).
مردم هوشمند
سرمایه اجتماعی پیش برنده این بعد است. افراد هوشمند در نتیجه تنوع اجتماعی، بردباری، خلاقیت، و تعامل هستند. شهرها ممکن است دوره های آنلاین و کارگاههای آموزشی، کمکهای آنلاین همراه با آموزش و مواردی از این دست را به منظور افزایش سرمایه اجتماعی ارائه دهند. بسیاری از محققان طرح های نوآورانه مرتبط با پشتیبانی از آموزش از راه دور و دوره های آنلاین را به عنوان راهی برای رسیدن به این نتیجه، میبینند.
دولت هوشمند
خدمات الکترونیکی مانند دولت الکترونیک، رسانه های اجتماعی، ومشارکت دادن افراد در فرایندهای تصمیم گیری شفاف منجر به دولتهای هوشمند میشود.
حمل و نقل هوشمند
برنامه ریزی شهری بهترین راه برای رسیدن به حمل و نقل هوشمند است. برنامه ریزی شهری تمرکز را از حالت فردی به حالت جمعی حمل و نقل از طریق استفاده گسترده از فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی حرکت می دهد.
محیط زیست هوشمند
مسئولین شهرها ممکن است فرصت هایی را در ساخت و ساز سهام و مدیریت انرژی مناطق کشف کنند. استفاده از فن آوری های نوین، مانند انرژی خورشیدی و دیگر منابع تجدید پذیر برق، همچنین می تواند محیط طبیعی را تقویت کند( Colldahl ۲۰۱۳).
زندگی هوشمند
این مفهوم شامل بهبود کیفیت زندگی از نظر خدمات، افزایش جذابیت برای گردشگران، و ترویج انسجام اجتماعی و ایمنی است. زندگی هوشمند شامل امکانات فرهنگی، خدمات الکترونیکی سلامت ، خدمات اجتماعی، و ابزار ایمنی عمومی، مانند سیستم های نظارتی و شبکه خدمات اضطراری و اورژانسی میباشد(Toppeta, ۲۰۱۰).هدف پروژه هایی مانند شهر هوشمندIBM (Frost & Sullivan,۲۰۱۴)، همسایگان باهوش‌تر( Simens, ۲۰۱۲) و پروژه های باکس آلکاتل(Witters & Fisher, ۲۰۱۲)، توسعه یک شهر هوشمند میباشد.
برای تقویت توسعه و رسیدن به یک موقعیت رقابتی خوب، شهرها باید بر شناسایی نقاط قوت خود و حصول اطمینان از مزایای نسبی در منابع کلیدی بیش از سایر شهرها در همان سطح متمرکز شوند(Lazaroiu & Roscia, ۲۰۱۲). رتبه بندی شهرها یک ابزار برای شناسایی این دارایی ها است. این قبیل رتبه بندی با استفاده از شش شاخص در این مطالعه نشان داده می شوند.
بنا به گفته کومنینوس(۲۰۰۸) ، شهرهای هوشمند در نتیجه یک اکوسیستم با نوآوری بسیار زیاد هستند که شامل طیف وسیعی از تعاملات اجتماعی و کار آموزشی هستند که ارزشها را از طریق استفاده از اطلاعات ایجاد میکنند. در واقع، حامیان اجتماعی از هر دو بخش های دولتی و خصوصی برای رسیدن به یک هدف مشترک همکاری میکنند. به عبارت دیگر، حامیان اجتماعی به عنوان یک اکوسیستم برای رسیدن به اهداف از طریق ایجاد ارزش همکاری عمل میکنند. حامیان، این ارزش را با جامعه برای منافع عمومی به اشتراک خواهند گذاشت.
بنابراین، به این دلیل که شهرهای هوشمند بخشی از یک اکوسیستم نوآوری باز هستند که به نوبه خود پیشبرنده توسعه شهرهای هوشمند است، مدیریت شهر هوشمند پیچیده تر از مدیریت شهر سنتی است. در حالی که مدیریت شهر سنتی پیرامون برنامه ریزی شهری است، مدیریت شهر هوشمند حاکی از هماهنگی میان چند ذینفع در تعامل با زیر سیستمهای مختلف (حمل و نقل، بهداشت، آموزش، محیط زیست، و غیره) در یک سیستم کلان هوشمند واحد است که استفاده کامل از فناوری اطلاعات و ارتباطات با منابع شهری و ویژگی های محلی را ادغام میکند.
### پایان خبر رسمی