، تهران , (اخبار رسمی): فیروز کوب، یکی از معدود رشته های صنایع دستی است که زیبایی و گیرایی یک فرآورده ی خوب صنایع دستی را با خود دارد، به طوری که گفته می شود قدمت این صنعت به حدود شصت سال قبل می رسد.
به گزارش اخبار رسمی و به نقل از روابط عمومی تعاونی صنایع دستی هزار دستان، شخصی به نام یوسف حکمیان حدود هفتاد سال پیش در مشهد کار فیروزه کوبی بر روی زیورآلاتی مانند دستبند، گل سینه، گوشواره و ... را شروع کرد و بیست سال بعد این صنعت توسط صنعتگر دیگری به نام حاج داداش از مشهد به اصفهان برده شد و رونق این هنر را با سلیقه مردم اصفهان رقم زد.
هم اکنون در اصفهان فیروزه کوبی به غیر از جواهرات در ظروفی مانند بشقاب، لیوان، گلاب پاش و ... نیز مورد استفاده قرار می گیرد.
یک فرآورده فیروزه کوب اعم از زیور آلات و یا ظروف عبارت است از شیئی : مسی، برنجی، نقره ای یا برنزی که صنعتگر فیروزه کوب قطعات ریز سنگ فیروزه را بر قسمت هایی از سطوح آن به فرم موزائیک در کنار هم نشانده و به این ترتیب جلوه ای خاص به آن می بخشد.
در مرحله بعد ظرف مورد نظر را گرم کرده و ضمن حرارت دادن روی قسمت هایی فیروزه را نشانده اند لاک گردویی هستند.
پس از تغییر رنگ اجسام، قسمت های پوشیده شده از لاک و سنگ فیروزه به وسیله سنگ سمباد آب ساب می شود؛ تا قسمت های اضافی لاک و برجستگی های جزیی سنگ ها ساییده و صیقلی شود.
آخرین مرحله کار فیروزه کوبی پرداخت قسمت های فلزی است که لایه ی کدر و تیره رنگی را از روی آن می زدایند و سپس پولیش می کنند.
نکته حائز اهمیت در درجه اول نصب صحیح فیروزه بر روی فلز و دیگر اینکه هر چه ظرف و قطعات سنگ منظم تر در کنار یکدیگر نصب شده باشد کار دارای ارزش هنری بیشتری است.
### پایان خبر رسمی