، تهران , (اخبار رسمی): درگیر شدن در بازار شیر و ماست و پنیر و گوش بزنگ بالا رفتن قیمت دلار بودن تا جایی بوده که افراد فکر نمی‌کردند که روزی اهالی فرهنگ به وضعی پیجیده تر از همه گرفتار شوند.
بسیار سخت و دشوار است که در عرض ۲ یا ۳ ماه قیمت کاغذ ۳ تا ۶ برابر شود. هنوز کاغذ گران نشده بود که بسیاری از نشریات مستقل و به ویژه نشریات تخصصی در ماندن یا رفتن خود با افزایش هزینه‌های موجود مردد بودند.
اکنون نیز به دلیل آشفتگی‌ها و سودجویی‌های اقتصادی برخی دلالان بی‌اخلاق و عموما بی‌رابطه با فرهنگ جامعه، فرصت را غنیمت دیده و کاغذهای انباشته شده در انبارهای خود را قفل و زنجیر کرده‌اند تا تنها در طی چند ماه سود ۱۰ ساله را به قیمت تدفین صاحبان قلم و ارباب جراید برای خود رقم بزنند.
آیا کسی نباید بر چنین بهره برداری‌های ناروایی راه ببندد!؟ آیا درست است که گلوی اهالی فرهنگ و نشر کشور که فرهیخته ترین‌های هر جامعه اند به دست چند تاجر و دلال بی‌سواد فشرده شود؟
این درد باید در اندک زمان باقیمانده چاره شود در غیر اینصورت هرچه شود نوش داروی بعد از مرگ سهراب است. نشریات دولتی و یا غیر مستقل نه دغدغه تیراژ دارند و نه دغدغه فروش و نه کاغذ، چرا که جوی آنها همیشه به قدر کفایت و شاید هم بیشتر آب داشته و دارد.
نشریات زرد و عامه پسند هم، غم چندانی ندارند، چرا که نه تولید محتوای مستندی دارند که هزینه‌ای در بر داشته باشد و نه خواننده‌های که با چند هزار تومان افزایش قیمت نشریه، از خرید چشم بپوشند. از قضا آگهی دهنده ها هم در اوضاع به هم ریخته اقتصادی، این یک قلم را در سبد تبلیغ خود حفظ می‌کنند.
اما نشریات تخصصی، نمی‌توانند به قیمت تک فروشی نشریه، اضافه کنند چون با ریزش مخاطب مواجه می شوند، نمی توانند روی آگهی دهنده ها برای افزایش هزینه‌ها حساب باز کنند زیرا آنها تعهدی در برابر یک نشریه تاثیر گذار تخصصی ندارند و تازه خود نیز با افزایش هزینه مواجه شده‌اند.
در نتیجه این گروه از مطبوعات، چون از اول هم حاشیه امن سود نداشته‌اند حالا با معمای کاغذ چند برابر قیمت اولیه، هزینه پرسنل و تحریریه و سایر هزینه‌های ریز و درشت به هیچ راه حل مشخصی نخواهند رسید.
در چنین شرایطی این گونه نشریات نه تنها از سلیقه عامه پیروی نمی‌کنند بلکه در یک پله بالاتر کمر همت به سلیقه سازی و ارتقای فرهنگ اجتماعی بسته‌اند، بی‌سلاح و دفاع در مسلخ بحران‌های اقتصادی ناخواسته و بازی سود جویانه چند دلال و فرصت طلب کاغذ گرفتار آمده‌اند.
اگر چاره ای بر این وضع اندیشیده نشود آن وقت چراغ بسیاری از نشریات تخصصی و محتوا گرا بدون شک خاموش خواهد شد. چیزی که مسلما خواسته مسئولان فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مجلس شورای اسلامی و سایر نهادهای مرتبط نیست و تلاش‌های چندین ساله رقم خورده در این وادی نیز موید حرکت برای حفظ و ابقای اینگونه نشریات است.
علاقه مندان برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به سایت مجله غذا مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی