، (اخبار رسمی): برای غلبه بر بحران نقدینگی ، اولین مبادلات در حال ایجاد است. در سال 1532 ، بورس اوراق بهادار آنتورپ تجارت اوراق قرضه تنظیم شده را آغاز کرد که شامل اوراق قرضه دولت هلند ، اوراق خصوصی صنعتگران هلند ، اوراق قرضه شهری ، اوراق تاج انگلیس و پادشاه پرتغال بود.
برای غلبه بر بحران نقدینگی ، اولین مبادلات در حال ایجاد است. در سال 1532 ، بورس اوراق بهادار آنتورپ تجارت اوراق قرضه تنظیم شده را آغاز کرد که شامل اوراق قرضه دولت هلند ، اوراق خصوصی صنعتگران هلند ، اوراق قرضه شهری ، اوراق تاج انگلیس و پادشاه پرتغال بود. اولین بورس سهام در سال 1612 از بورس سهام آمستردام سرچشمه گرفت. به دنبال آن بورس اوراق بهادار در کونیگسببرگ (1613) ، لوبک (1614) ، فرانکفورت (1615) و لایپزیگ (1635) ، که در ابتدا منحصراً در اسکناس و ارز معامله می شد.
یکی از اولین بحران های بازار سرمایه سقوط بورس های سهام در 5 مه 1873 بود که منجر به فروش قابل توجهی در بورس سهام وین شد. سقوط قیمت ها در 9 مه 1873 (جمعه سیاه) به اوج خود رسید. این بحران به امپراتوری آلمان گسترش یافت و منجر به رکود بزرگ شد.
انواع بازار سرمایه
بازارهای سرمایه به بازارهای اولیه و ثانویه تقسیم می شوند و از نظر درجه سازمان متفاوت هستند.
انواع بازار سرمایه
در بازار اولیه ، انتشار اولیه سهام جدید و اوراق قرضه و فروش آنها به سرمایه گذاران انجام می شود . سازمانهای اصلی که به دنبال جمع آوری وجوه بلند مدت در بازارهای سرمایه اولیه هستند ، دولتها (شرکتهای ملی ، محلی یا شهری) و تجاری هستند. دولت ها فقط اوراق قرضه منتشر می کنند ؛ شرکت ها هم سهام و هم اوراق قرضه منتشر می کنند. عمده افرادی که سهام یا اوراق قرضه می خرند صندوق های بازنشستگی ، صندوق های سرمایه گذاری ، صندوق های ثروت حاکم ، بانک های سرمایه گذاری و سرمایه گذاران خصوصی هستند.
بازار ثانویه (بازار گردش) برای تجارت اوراق بهادار منتشر شده قبلی بین فعالان بازار استفاده می شود. معروف ترین بازار ثانویه بورس سهام است.
بازارهای سازمان یافته و غیر سازمان یافته
بازار سرمایه سازمان یافته با معاملات کم هزینه ، سریع و مطمئن تحت کنترل دولت مشخص می شود. بورس سهام سازمان یافته ترین بازارهای سرمایه در جهان است. بازار سرمایه سازمان یافته به بازارهای سهام و اوراق قرضه ، بازارهای انتشار و بدهی تقسیم می شود.
بازارهای سرمایه آزاد و معاملات بین بانکی سازمان دهی ضعیفی دارند و قوانین کوچکی در بازار دارند. در بازارهای غیر سازمان یافته ، معاملات بدون مشارکت مبادلات انجام می شود. چنین بازار نامیده می شوند بیش از حد ضد .
مدل های بازار سرمایه
هم در اقتصاد و هم در مدیریت بازرگانی ، سعی در مدل سازی ویژگیهای اساسی بازارهای سرمایه است. به طور خاص ، از ساختارهای نظری یک بازار سرمایه کامل و ناقص استفاده می شود.
بازار سرمایه عالی
ویژگی بارز این مدل نظری ساده بازار سرمایه کامل این است که اشیا trading تجاری در بازار همگن هستند و شفافیت کاملی در بازار وجود دارد. امکانات جذب و سرمایه گذاری بی پایان است. فعالان بازار می توانند به سرعت نسبت به تغییرات کمیت و قیمت واکنش نشان دهند زیرا تاخیر زمانی وجود ندارد. در یک بازار سرمایه عالی ، هیچ تمایزی بین حقوق صاحبان سهام و بدهی وجود ندارد ، این بدان معنی است که فقط یک نرخ بهره بازار تنها و ثابت وجود دارد.
نظریه کلاسیک بازار سرمایه
مطالعات سیستماتیک بازارهای سرمایه تنها با ظهور نظریه های بازار سرمایه در اقتصاد آغاز شد. تئوری کلاسیک بازار سرمایه تجزیه و تحلیل می کند که چه قیمت یا بازدهی اوراق بهادار با تعادل بازار در یک بازار کامل سرمایه ایجاد می شود. بر اساس این اصل است که بین ریسک و بازده رابطه ای خطی وجود دارد ، یعنی بازدهی بیشتر فقط در ازای ریسک بالاتر حاصل می شود. این وجود یک بازار سرمایه کامل را فرض می کند.
نظریه کلاسیک بازار سرمایه توسط هری مارکوویتز در سال 1952 توسعه یافت. جیمز توبین ، در سال 1958 ، از مدل مارکوویتس برای توسعه نظریه خود در مورد تقاضای پول استفاده کرد. در همان زمان ، وی تئوری کلاسیک را با امکان سرمایه گذاری بدون ریسک گسترش داد. در سال 1964 ، ویلیام اف شارپ ریسک سرمایه گذاری ها را فقط به عنوان نوسان آماری آنها ، یعنی میزان نوسانات قیمت در بورس اوراق بهادار تعریف کرد. در سال 1965 ، جک تراینور به درک مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه (CAPM) کمک کرد. یانگ موسین CAPM را در سال 1966 به اتمام رساند ، که هم اکنون مشهورترین مدل قیمت گذاری بازار سرمایه است.
### پایان خبر رسمی