، (اخبار رسمی): یکی از روش‌های عمل‌آوری بتن استفاده از بخار است. از این روش برای تولید قطعات پیش‌بتنی مثل دیوارهای از پیش ساخته شده، لوله‌های بتن مسلح، نیوجرسی، سگمنت‌های پل و تونل بهره می‌برند.
با این مقدمه در ادامه مطلب می‌خواهیم به بررسی روش کیورینگ بتن با بخار بپردازیم. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این موضوع تا انتها با راتین وب باشید.
عمل آوری بتن با بخار
از این روش برای سازه‌های بتنی در محیط‌های بسته یا قطعات از پیش ساخته شده استفاده می‌کنند. عمل آوردن بتن با توجه به نوع سازه و شرایط محیط انجام می‌شود. با عمل‌آوری بتن مقاومت اولیه آن تا حد زیادی افزایش می‌یابد. با افزایش مقاومت می‌توان محصولات بتنی را پس از در جا ریختن، جابه‌جا کرد و پس از خارج کردن از قالب آن‌ها را در مدت زمانی کوتاه انبار کرد.
افزایش درجه حرارت، افزایش دمای محیط اطراف باید تا 5 ساعت طول بکشد. این مرحله تا جایی انجام می‌شود که از شیب‌های حرارتی تند در بتن جلوگیری کند. در آیین نامه ACI 517.2R–78 برای نمونه با ابعاد کوچک تا 33 درجه بر ساعت و برای نمونه‌های بزرگ تا 11 درجه بر ساعت توصیه شده است.
در حالتی که بتن مورد استفاده در شرایط محیطی مهاجم قرار داشته باشد محدودیت‌های سختی برای حداکثر دما و روند افزایش دما در نظر گرفته شده است. این محدودیت‌ها با توجه به استاندارد اروپایی ENV 206:1992 تعیین می‌شوند.
باید بدانید که افزایش دمای زیاد می‌تواند اثر نامطلوبی را بر مقاومت دراز مدت بتن بگذارد.
برای عمل آوری بتن با این روش ابتدا حداکثر درجه حرارت آن را به‌مدت 3 تا 12 ساعت ثابت نگه می‌دارند. این مدت زمان بستگی به میزان دما دارد. هر چقدر دما بالاتر باشد زمان کوتاه‌تر و هر چقدر دما پایین‌تر باشد زمان بیشتری برای عمل‌آوری نیاز است.
در مرحله بعد دما را در مدت زمانی 2 تا 5 ساعت کاهش می‌دهند. این مرحله سرد کردن نام دارد. یکسان بودن شیب کاهش حرارت یا شیب افزایش حرارت نکته مهمی است که باید در این مرحله حتما رعایت شود. پس از کاهش دما عمل‌آوری بتن با بخار در رطوبت باید انجام شود. این کار را با هدف جلوگیری از خشک شدن سریع و افزایش مقاومت بتن انجام می‌دهند.
مخلوط‌های بتن با نسبت آب به سیمان کم بهتر از مخلوط‌هایی با نسبت آب به سیمان زیاد است و عوارض نامطلوب کمتری دارد.
عمل‌آوری تسریع شده باید پس از گیرش اولیه اجرا شود. اگر بتن خیلی زود در معرض حرارت قرار بگیرد مقاومت و دوام کلی آن کاهش می‌یابد. همچنین اعمال حرارت با وقفه اثرگذاری کمی خواهد داشت و از سرعت تولید می‌کاهد.
در عمل‌آوری بتن سه نوع گیرش کاذب، اولیه و نهایی وجود دارد که باید بین آن‌ها تمایز قائل شد.
در عمل آوری بتن با بخار باید توجه ویژه‌ای به کنترل افزایش تفاضل‌های دمایی داشته باشند. اگر کنترلی روی تفاضل‌های دمایی وجود نداشته باشد بتن ترک خواهد خورد. افزایش دمای بتن در هر ساعت نباید بیشتر از 20 درجه سلسیوس باشد.
حداکثر دما نیز در حین عمل‌آوری نباید از 82 درجه سلسیوس تجاوز کند. اگر پتانسیل شناخت برای واکنش قلیایی سیلیس یا شکل‌گیری اترینگایت به‌تاخیر بیفتد حداکثر دمای عمل‌آوری باید به 70 درجه سلسیوس کاهش یابد.
در حالت کلی فاکتورهای زیر در عمل‌آوری تسریع یافته مهم هستند:
- دوره تاخیر برای رسیدن به گیرش اولیه
- نرخ افزایش دما
- حداکثر دما
- مدت زمان
- نرخ کاهش دما
چرا از بخار برای عمل آوری بتن استفاده می‌شود
از دلایلی که برای عمل‌آوری بتن از بخار استفاده می‌کنند می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- در زمان‌هایی که باید بتن مقاومت اولیه خود را در زمانی کوتاه به‌دست آورد.
- در مواقعی که باید بتوان مقاومت 28 روزه بتن را چند ساعت بعد از بتن‌ریزی کسب کرد.
### پایان خبر رسمی