، (اخبار رسمی): مادر، معنایی پیچیده است. مادر بودن را نمی‌شود تنها در به دنیا آوردن و وجه بیولوژیک آن خلاصه کرد. یکی از ویژگی‌های این نقش، آواز خواندن است. وقتی کسی مادر می‌شود، دیگر ترسی از بلد نبودن موسیقی یا خواندن در میان جمع ندارد، او به هیچ چیز جز آرام نگه داشتن فرزند خود فکر نمی‌کند.
مردم آرژانتین باور جالبی دارند: « مادر برای کودک لالایی می‌خواند تا او به یاد بیاورد تمام آنچه را که با چشمان خود ندیده است.»
مادر، معنایی پیچیده است. مادر بودن را نمی‌شود تنها در به دنیا آوردن و وجه بیولوژیک آن خلاصه کرد. یکی از ویژگی‌های این نقش، آواز خواندن است. وقتی کسی مادر می‌شود، دیگر ترسی از بلد نبودن موسیقی یا خواندن در میان جمع ندارد زیرا دیگر به هیچ چیز جز آرام نگه داشتن فرزند خود فکر نمی‌کند و لالایی ابداعی‌ست مادرانه در مسیر این خواسته.
بر اساس کتیبه‌های سومری یافت شده و ترجمه‌ی متن لالایی نوشته شده در آن، فهمیده‌ایم که لالایی خواندن اتفاقی مربوط به سده‌های اخیر نیست و قدمتی چند هزار ساله یا حتی چند ده هزار ساله دارد. موسیقی برای بشر کارکردی درمانی داشته است تا او بتواند با تقلید و تولید صداهای دلنشین، بر تنهایی و سختی‌هایی که در زندگی پیش روی او قرار می‌گیرد غلبه کند و آواز خواندن زن در مقام مادر تلاشی‌ست برای پاسخ گویی به این نیازِ کودک وقتی که بی تاب است و رنجور.
از سویی دیگر موسیقی اتفاقی برای اجتماع نوع بشر نیز هست. به این معنا که انسان از ابتدا موسیقی را نه تنها برای لحظات تنهایی بلکه برای لحظات در کنار دیگری/دیگران بودن نیز به کار برده است. لحظاتی چون مراسم و آیین‌های جمعی. در لالایی خواندن مادر برای کودک نیز این رویکرد دیده می‌شود. مادر نیز لالایی را معمولا در جمع نمی‌خواند، بلکه برای خواندن و آرام کردن کودک به دنبال خلوتگاهی دو نفره می‌گردد تا او را آماده‌ی رویارویی با جهانی کند که می‌داند سرتاسر از رنج و غصه لبریز است. با نگاهی به متن لالایی در فرهنگ‌های مختلف در می‌یابیم که لالایی خواندن مادر در خلوت، تنها برای کودک نیست بلکه کارکردی ثانویه هم برای مادر دارد و آن ایجاد یک فضای امن و خلوت است برای بیان شکایت‌های زن از زندگی خودش که با رنج‌های تحمیل شده‌ی بسیاری همراه بوده است. مردم آرژانتین باوری جالب دارند:
« مادر برای کودک لالایی می‌خواند تا او به یاد بیاورد تمام آنچه را که با چشمان خود ندیده است.»
و اما لالایی، شکلی عجیب از موسیقی‌ست. کمتر فرمی در موسیقی را می‌توان یافت که هم در تولد و هم در مرگ بشر اجرا شود. لالایی اما اینگونه است.
شاید این روزها چنین نگاهی برای ما قابل لمس‌تر باشد. درباره‌ی روزهایی حرف می‌زنیم که صدای لالایی از مزار جوانانی می‌آید که در جست و جوی آزادی راهی عالم خاک شده‌اند و صدای آواز مادرانشان به یادمان می‌اورد که مادر، فرزند خود را حتی در سردی خاک هم تنها نمی‌گذارد و لالایی می‌خواند تا به فرزند بگوید که هم‌چنان پیش اوست.
به همین دلیل، بر آن شدیم تا با تهیه‌ی پلی‌لیستی از اجرای لالایی توسط هنرمندان از فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف جهان، مسیر را برای درک بهتر این فرم از موسیقی هموار کنیم.
شنیدن لالایی‌های این پلی‌لیست باعث می‌شود تا دریابیم که فرقی نمی‌کند اهل لبنان باشی یا مکزیک، اهل رومانی باشی یا چین، و هم چنین فرقی نمی‌کند که زبانت چیست، کافی‌ست مادر باشی تا جهان باری گران بر دوشت نهاده باشد. همینجاست که باید شنیده باشی و بدانی که «فَیروز» با آن عربی شیوای لبنانی، مادرست که می‌خواند. کدام کودک‌ست که با این صدا آرام نگیرد؟ «منیر وکیلی» چه؟ وقتی همان آواز لالایی معروف «گل لاله» را در فرم اپرایی می‌خواند، کدام شنونده‌ی صاحب ذوقی‌ست که بتواند گوش و دل نسپارد به آن صدای دلنشین و جادویی؟
اگر شما هم از دسته‌ی علاقه مندان به دانلود پلی‌لیست «لالایی‌های مادران گهواره به دوش» هستید، می‌توانید از سایت خنیاگر اقدام به دانلود رایگان لالایی‌ها کنید.
### پایان خبر رسمی