، تبریز , (اخبار رسمی): بیماریهای خود ایمنی همواره چالشی برای دانشمندان علم پزشکی بوده است. یافتن علت آن و درمانی مناسب تا به امروز بی نتیجه بوده است. اما شناخت علائم و کنترل به موقع آن میتواند راهگشا باشد. در میان انبوهه ی علائم اختلالات سلامت دهان از جمله علائمی قطعی است که کمتر به آن پرداخته شده است.
بیماریهای خود ایمنی ( Autoimmune dises ) ، پدیده ای که علم به شدت به دنبال یافتن چرایی و علائم دقیق آن است . آیا تا کنون موفق بوده است ؟!
آیا اختلالات دهان میتواند علامتی برای بیماریهای خود ایمنی باشد؟
بیماریهای خود ایمنی ( Autoimmune dises ) ، پدیده ای که علم به شدت به دنبال یافتن چرایی و علائم دقیق آن است . آیا تا کنون موفق بوده است ؟! ارتش دفاعی بدن افراد مبتلا به بیماریهای خود ایمنی، در واقع دچار اشتباه میشود. اشتباهی که به قیمت صدمه به اندامهای مختلف بدن و از جمله سلامت دهان میشود. اما سوال اینجاست که متخصصان در هنگام برخورد با مشکلات سلامتی دهان، آیا بیماری خود ایمنی را مورد توجه قرار میدهند ؟
در این مقاله سعی شده است به بررسی بیماریهای خود ایمنی که بر سلامت دهان و دندان تاثیر میگذارند بپردازیم تا دیدی روشن در شما ایجاد شود. با ما همراه باشید.
بیماری خود ایمنی را بشناسید
بیماری خودایمنی هر بیماری ناشی از اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن است که در آن به جای مبارزه با ارگانیسم های خارجی یا بافت های ناسالم، به بافت های سالم بدن حمله می کند. در یک بیماری خودایمنی، سیستم اسمنی بدن که به سرپرستی گلبولهایی سفید خون اساساً به سمت خود حمله می کند. هنگامی که فردی دارای یک اختلال خود ایمنی است، بدن او نمی تواند تفاوت بین ساختارها یا مواد سالم و ناسالم را تشخیص دهد.
علل بیماری های خود ایمنی ناشناخته است. ممکن است برای برخی افراد تمایلات ژنتیکی وجود داشته باشد که آنها را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به برخی اختلالات قرار می دهد. برخی از بیماری های این دسته ممکن است توسط عفونت های ویروسی ایجاد شوند. علم هنوز به درک صحیحی از علت بیماریهای خود ایمنی نرسیده است.
در بسیاری از بیماریهای خودایمنی، بدن قادر به تولید آنزیم‌ها یا هورمون‌های لازم برای متابولیسم و رشد طبیعی نیست. شایع ترین بیماری از این نوع، دیابت نوع یک است. پانکراس قادر به تولید انسولین لازم برای متابولیسم طبیعی کربوهیدرات ها نیست.
سایر بیماریهای خودایمنی بر تولید هورمون‌هایی مانند کورتیزول و هورمون تیروئید تأثیر میگذارند.
همچنین بیماری های خود ایمنی وجود دارند که به قسمت های خاصی از بدن حمله می کنند. به عنوان مثال، آرتریت روماتوئید به مفاصل حمله می کند و سندرم شوگرن به غدد بزاقی و اشکی حمله می کند.
علائمی که با یک بیماری خودایمنی تجربه می کنید بسته به نوع اختلال خاصی که دارید متفاوت است. اکثر افراد مبتلا به بیماری های خودایمنی، خستگی غیر قابل توضیح و درد یا درد عمومی را تجربه می کنند. بسیاری نیز احساس ناراحتی یا ناخوشی را توصیف می کنند. مشکلات متعدد خودایمنی باعث ایجاد بثورات روی پوست می شود
جنسیت و بیماریهای خود ایمنی
زنان حدود 78 درصد از افرادی را تشکیل میدهند که دارای اختلالات خودایمنی هستند، از جمله بیماریهای See's و همچنین لوپوس، مولتیپل اسکلروزیس، آرتریت روماتوئید و سایر بیماری‌هایی که در آن سیستم ایمنی بدن به اشتباه به سلول‌ها و بافت‌های خود حمله می‌کند. . بیماری های خودایمنی در حال حاضر پنجمین علت مرگ و میر در زنان کمتر از 65 سال است.
این بیماری ها می توانند ناتوان کننده و حتی تهدید کننده زندگی باشند.
اینکه چرا زنان بسیار بیشتر از مردان در معرض خودایمنی قرار می گیرند مدت هاست که یک معما بوده است، اما محققان شروع به محدود کردن علل آن کرده اند: تأثیرات متفاوت هورمون های جنسی، کروموزوم های X زنان، و حتی جامعه میکروب های داخل. ما، که بسته به جنسیت متفاوت است. برخی از دانشمندان فکر می کنند که تکامل نیز ممکن است در تفاوت های خیره کننده مشاهده شده در خودایمنی نقش داشته باشد. از آنجایی که خودایمنی در زنان بسیار شایع تر است، محققان پیشنهاد کرده اند که ممکن است یک اثر تکاملی باشد – مراقبت بیش از حد ایمنی می تواند با افزایش شانس بارداری موفق، مزیت باروری به زنان بدهد، حتی اگر به قیمت افزایش خطر بیماری باشد.
شگفت زده خواهید شد بدانید حتی دهان شما هم از بیماریهای خود ایمنی در امان نیست.
چند اختلال خود ایمنی وجود دارد که به طور خاص به بافت های حفره دهان حمله می کند. اختلالات دیگری نیز وجود دارند که تأثیر غیرمستقیم بر دهان دارند.
- سندرم شوگرن :
بیماری خودایمنی که بیشترین تأثیر را بر سلامت دهان و دندان دارد، سندرم شوگرن است. این بیماری به غدد بزاقی حمله می کند و منجر به خشکی شدید دهان می شود. این غدد اشکی را نیز تحت تأثیر قرار می دهد و منجر به خشکی شدید چشم می شود. بیماران مبتلا به شوگرن از خطر شدید پوسیدگی، بیماری لثه و زخم رنج می برند. بسیاری از آنها به دلیل خشکی شدید داخل دهان قادر به جویدن و قورت دادن غذای معمولی نیستند.
- لیکن پلان
لیکن پلان روی پوست و غشاهای مخاطی تأثیر می گذارد. غشاهای مخاطی بافت های نرمی هستند که داخل دهان، بینی، پلک ها و غیره را پوشانده اند... بیماران مبتلا به لیکن پلان اغلب سوزش یا سوزش دردناک داخل دهان را تجربه می کنند. آنها ممکن است لکه های سفید یا خطوطی در گونه های داخلی داشته باشند. این اختلال التهابی می تواند خوردن و نوشیدن را بسیار ناراحت کننده کند.
- بیماری سلیاک
در بیماری سلیاک، گلوتن (یک عنصر برجسته در نان، کیک، کلوچه و بیشتر چیزهایی که با آرد درست می‌شوند) باعث واکنش التهابی میشود. التهاب در دستگاه گوارش منجر به جذب ضعیف سایر مواد مغذی می شود و این بیماران اغلب کمبودهای تغذیه ای همزمان دارند. بیماران مبتلا به سلیاک معمولا از خشکی دهان و زخم های مکرر رنج می برند. بیماری سلیاک همچنین بر توانایی بدن برای بهبودی تأثیر می‌گذارد، بنابراین این بیماران ممکن است متوجه شوند که بهبودی ناشی از جراحی‌های دندانی بیشتر از حد طبیعی طول می‌کشد. آنها همچنین به دلیل این توانایی ضعیف در درمان، شیوع بیشتری برای بدتر شدن بیماری لثه دارند.
- دیابت
دیابت میلیون ها آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد و در صورت عدم درمان، می تواند اثرات مخربی بر دهان داشته باشد. بیماران مبتلا به دیابت از خشکی دهان و بیماری لثه رنج می برند که به خوبی به درمان پاسخ نمی دهد. دانشمندان ارتباطی بین دیابت و بیماری لثه کشف کرده اند که نشان می دهد کنترل یکی بدون کنترل همزمان دیگری تقریبا غیرممکن است. قند خون کنترل نشده کنترل بیماری لثه را دشوارتر می کند و بیماری لثه کنترل نشده در واقع باعث افزایش قند خون می شود. بیماران مبتلا به دیابت ممکن است عفونت های بیشتری را در دهان و سندرم سوزش دهان تجربه کنند. بسیاری از بیماران دیابتی نیز متوجه تغییر در توانایی خود برای طعم دادن به برخی غذاها می شوند.
در پایان
به طور کلی، سیستم ایمنی بدن به گونه ای طراحی شده است که از تمام قسمت های بدن در برابر آسیب یا بیماری محافظت کند. با این حال، در بیماری های خودایمنی، سیستم ایمنی به اشتباه به سلول ها و بافت های سالم حمله می کند و باعث التهاب و آسیب در سراسر بدن می شود. این می تواند منجر به طیف گسترده ای از علائم و عوارض بسته به اندام یا بافت آسیب دیده شود.
در برخی موارد، قسمت های خاصی از بدن ممکن است کم و بیش تحت تاثیر یک بیماری خودایمنی قرار گیرد. به عنوان مثال، در آرتریت روماتوئید، پوشش مفاصل اغلب هدف اولیه حملات سیستم ایمنی است، در حالی که در بیماری التهابی روده، دستگاه گوارش تحت تأثیر قرار می گیرد و در مولتیپل اسکلروزیس، سیستم عصبی مرکزی تحت تأثیر قرار می گیرد.
سلامت دهان از جمله مواردی است که کمتر به عنوان علامتی برای تشخیص بیماریهای خود ایمنی مورد توجه قرار گرفته است که در این مقاله به تفصیل به آن پرداختیم.
با این حال، توجه به این نکته ضروری است که هیچ بخشی از بدن به طور کامل از اثرات بیماری خودایمنی در امان نیست و می تواند هر ارگان یا سیستمی در بدن را تحت تاثیر قرار دهد.
برگرفته از drhealthandbeauty
### پایان خبر رسمی