، تهران , (اخبار رسمی): اگر کسی با تصوراتی رؤیایی پا به کشور محل تحصیل خود بگذارد و با واقعیتی متفاوت روبرو شود، ممکن است دچار سرخوردگی و دلسردی شود. گام اول در راه تحصیل در خارج از کشور، بدست آوردن یک تصویر واقعی است.
به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی گروه مشاوران تحصیلی امیدار، تصوراتی در مورد تحصیل در خارج از کشور بین متقاضیان رایج است که برخی از آنها با واقعیت تطابق ندارند و تصمیم‌گیری بر اساس آنها می‌تواند فرد را در انتخاب مقصد تحصیل به اشتباه انداخته یا مشکلاتی برای تحصیل و زندگی، بویژه در ماههای اول حضورش در کشور مقصد بوجود آورد. در این مطلب به این موضوع پرداخته‌ایم.
زبان
یکی از مهم ترین مسائل برای تحصیل و زندگی در خارج از کشور، زبان است. کشورهایی که گرفتن پذیرش از دانشگاههای آنها یا گرفتن ویزا از سفارتخانه‌هایشان، مستلزم ارائه مدرک زبان (انگلیسی یا احیانا زبان خود آن کشور) هستند، تکلیف فرد را روشن کرده‌اند اما برخی از کشورها بدون نیاز به مدرک زبان، اجازه تحصیل دانشجویان بین‌المللی را می‌دهند که این می‌تواند مشکل‌ساز شود.
عده‌ای از متقاضیان، اطلاع درستی از سطح آشنایی خود با زبان (اغلب انگلیسی) ندارند و ضمنا تصور می‌کنند با حضور در محیط (انگلیسی‌زبان یا احیانا زبانی دیگر) می‌توانند زبان خود را تقویت کرده و به سطح لازم برای تحصیل در دانشگاه برسانند. تأثیر محیط بر یادگیری زبان قابل انکار نیست اما نه در حدی که دانشجو را در عرض مدتی کوتاه برای یادگیری دروس تخصصی آماده کند. در واقع، ریسک بالایی است که یادگیری زبان را به حضور در کشور مقصد موکول کنیم و در صورت نداشتن آشنایی لازم با زبان، هم وقت و هم پول خود را هدر می‌دهیم.
عده‌ای هم هستند که سطح آشنایی‌شان با زبان انگلیسی پایین است و می‌خواهند ابتدا دوره‌های زبان را در کشور مقصد بگذرانند و سپس دوره دانشگاهی خود را شروع کنند. این هم تصمیم درستی نیست چون آموزش زبان در کشوری دیگر صرفا به زبان انگلیسی صورت می‌گیرد و کسی که زبان نمی‌داند از این دوره‌ها نتیجه مطلوب را نمی گیرد.
کار
برخی از متقاضیان تحصیل در خارج از کشور، روی کار کردن در کشور مقصد برای تأمین هزینه‌های تحصیل و زندگی خود حساب ویژه‌ای باز می‌کنند. این تصور غلطی است که دانشجو می‌تواند در همان بدو ورود خود به کشور مقصد، کار پیدا کند. غریبه بودن و ناآشنایی فرد با محیط جدید و در بعضی کشورها، شرایط اقتصادی و وضعیت اشتغال، مانع از این می‌شود که فرد جایی مشغول به کار شود و حداقل در سال اول، باید شهریه و هزینه زندگی خود را به شکلی دیگر تأمین کند.
عده‌ای از دانشجویان هم تلاش می‌کنند بعد از فارغ‌التحصیلی، وارد بازار کار کشور محل تحصیل خود شوند که این کار هم به راحتی ممکن نیست و به سوابق تحصیلی و کاری افراد بستگی دارد و همچنین میزان آشنایی با زبان آن کشور و وضعیت بازار کار آن. فرد باید مرتبا با شرکت‌ها و مؤسسات کشور محل تحصیل خود در تماس بوده و رزومه خود را به آنها ارائه دهد تا بتواند یک شغل رسمی پیدا کند و امکان تمدید اقامت خود را در آن کشور بدست آورد.
اقامت
اگر نگوییم همه؛ بسیاری از متقاضیان تحصیل در خارج از کشور (بویژه متقاضیان تحصیل در کشورهای توسعه یافته) قصد دارند بعد از پایان تحصیل خود، در آن کشور بمانند و اقامت دائم آن را بگیرند. در این مورد هم باید از شرایط و قوانین مربوط اطلاع دقیق داشت و از رؤیاپردازی دوری کرد.
این شرایط و قوانین، در کشورهای مختلف متفاوت است و البته شباهت‌ها و اشتراکاتی هم دارد؛ برای مثال، داشتن یک شغل رسمی، دریافت حقوق و پرداخت مالیات بمدت (معمولا) 4 یا 5 سال یکی از راههایی است که می‌توان گفت در همه این کشورها برای گرفتن اقامت وجود دارد.
باید توجه کرد که گذراندن یک دوره تحصیلی در یک کشور به معنی گرفتن اقامت دائم آن کشور نیست و باید با شناخت دقیق و درست قوانین مربوط به اقامت و راههای مختلف اخذ آن، برای مهیاکردن شرایط لازم برای گرفتن اقامت، تلاش کرد.
شرایط زندگی
کیفیت زندگی در کشور مقصد دانشجویان هم موضوع دیگری است که نباید تصورات رؤیایی درباره آن داشت حتی اگر قرار باشد در یک کشور توسعه‌یافته در اروپای غربی (برای مثال) تحصیل کنند. واقعیت ماجرا این است که کیفیت زندگی در یک کشور هرچقدر هم بالا باشد با شرایط زندگی دانشجویی متفاوت است.
دانشجویان (بجز دانشجویان محصل در دانشگاههای آلمان و تا حدودی اتریش) باید شهریه بپردازند و هر ماه مبالغ نسبتا بالایی را هم صرف هزینه‌های زندگی کنند. علاوه بر این‌ها، دانشجویان بویژه در سال اول، امکان کار کردن هم ندارند. در حقیقت، دانشجویانی که توان مالی خیلی بالایی ندارند نباید انتظار سطح بالایی از زندگی در هنگام تحصیل داشته باشند و باید برای یک زندگی دانشجویی خود را آماده کنند.
مؤسسات اعزام دانشجو
آنچه باید از یک مؤسسه اعزام دانشجو توقع داشت؛ در وهله اول و قبل از بستن هرگونه قرارداد، ارائه اطلاعات درست از شرایط تحصیل و زندگی در کشور مورد نظر متقاضی است. در صورت انعقاد قرارداد هم؛ مؤسسه موظف به گرفتن پذیرش است و پس از آن هم متقاضی را در تکمیل پرونده و اخذ ویزای تحصیلی راهنمایی می‌کند. مؤسسات همچنین در هنگام ورود، خدماتی مانند استقبال فرودگاهی، اسکان موقت و افتتاح حساب بانکی را به دانشجویان ارائه می‌کنند.
تعهد مؤسسات به متقاضیان چارچوب مشخصی دارد و خدمات خاصی را شامل می‌شود و پس از استقرار دانشجو در کشور مقصد و حضور در دانشگاه، دیگر مؤسسات مسئولیتی در قبال دانشجو ندارند. دانشجویان باید در این چارچوب توقع دریافت بهترین خدمات را از مؤسسه طرف قرارداد خود داشته باشند.
نکته دیگر این است که مؤسساتی که در زمینه تحصیلات بین‌الملل، خدمات مشاوره و اعزام ارائه می‌دهند، عموما بطور تخصصی در زمینه یک یا چند کشور خاص کار می کنند و نمی‌توانند در مورد تمامی کشورها متقاضی را راهنمایی کنند. برای کسب اطلاع درباره چند کشور و مقایسه آنها با یکدیگر، گاه لازم است به چند مؤسسه (از طریق بازدید از سایت، تماس تلفنی یا جلسه حضوری) مراجعه کرد و البته توجه داشت که در نهایت این خود متقاضی و خانواده‌اش هستند که با در نظر گرفتن شرایط خود و شرایط کشورهای مختلف، گزینه مناسب‌تر را انتخاب می‌کنند. باز هم باید تأکید کنیم که وظیفه مؤسسات، ارائه اطلاعات صحیح به متقاضیان در مورد کشورهای حوزه فعالیت‌شان است و انتخاب نهایی و مسئولیت آن بر عهده خود متقاضی است.
آنچه در بالا نوشتیم، شاید بدبینانه بنظر آید و شرایط تحصیل و زندگی در خارج از کشور را سخت‌تر از آنچه هست نشان دهد. قصد ما ارائه تصویری واقعی از تحصیل در کشورهای دیگر و تغییر برخی باورهای (غلط) رایج در این زمینه بوده تا کسی با تصورات رؤیایی پا به کشور محل تحصیل خود نگذارد و احیانا دچار سرخوردگی و دلسردی نشود. همچنین اگر لازم باشد، زبان خود را پیش از سفر تقویت کند و اگر قصد گرفتن اقامت دائم دارد، با اطلاعات دقیق و درست تصمیم بگیرد. در این صورت قطعا فرد خیلی بهتر می‌تواند با شرایط جدید زندگی و تحصیل، خود را وفق داده و با تلاشی که لازمه رسیدن به هر موفقیتی است دوره تحصیلی خود را به پایان رسانده و اهداف دیگرش (کار و اقامت) را هم پیگیری کند.
### پایان خبر رسمی