تعیین عرصه و حریم محوطه «عین خوش» دهلران

کد: 13951102223785793

https://goo.gl/WlbEQA

، تهران , (اخبار رسمی): محوطه عین خوش دهلران متعلق به دوره‌های میانه جدید، اشکانی و ساسانی، برای جلوگیری از ساخت‌وساز در این محوطه و تخریب آن، تعیین عرصه و حریم شد.

تعیین عرصه و حریم محوطه «عین خوش» دهلران

به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی ، نعمت‌الله سراغی، باستان‌شناس داین خبر را اعلام کرد و گفت: بر اساس ۱۵ گمانه‌زنی انجام‌شده، عرصه و حریم تپه در شمال به جاده دهلران و در شمال شرق و شرق به جاده شوسه، در جنوب به ابتدای فنس اداره آب منطقه ایلام، در جنوب غرب به گمانه ۱۳ و در غرب به ابتدای جاده شوسه ختم و تعیین شد.

این باستان‌شناس افزود: روستای عین خوش در امتداد شمال جاده قرار دارد و احتمالاً توسعه این روستا در قسمت جنوب جاده خواهد بود و از سوی دیگر ساخت‌وسازهایی پیرامون تپه مثل پاسگاه نیروی انتظامی و تعویض‌روغنی و... مشاهده می‌شود و با توجه به این موارد لازم بود درزمینهٔ تعیین عرصه و حریم تپه عین خوش اقدام شود.

او با اشاره به تخریب‌های زیاد تپه در دوران جنگ تحمیلی و همچنین توسط حفاران غیرمجاز گفت: در ۱۰ گمانه‌ای که دور نخست زده شد، هیچ‌کدام به آثار تاریخی برخورد نکرد.

او با مشاهده آثار تاریخی در سه گمانه افزود: در یک گمانه (گمانه ۱۳) نیز با وجود سفال‌های زیاد به لایه تاریخی یا سفال‌های شاخصی دست نیافتیم بااین‌حال این گمانه را به‌عنوان عرصه در نظر گرفتیم.

او با اشاره به این‌که در گمانه ۱۴ هم آثار مستندی مشاهده نشد، گفت: ازآنجاکه این قسمت به جاده خاکی ختم می‌شد بهترین عارضه طبیعی بود که می‌توانستیم به‌عنوان عرصه در نظر بگیریم.

به گفته این باستان‌شناس، بر اساس داده‌های سفالی موجود در سطح منطقه، می‌توان درگاه نگاری منطقه به دوره سوزیانا (میانه جدید)، دوره تاریخی اشکانی و ساسانی و دوره اسلامی قرون اولیه و میانی اشاره کرد.

تپه عین خوش در شرق دشت و شهر دهلران قرار دارد. این تپه در سال ۱۳۸۱ با شماره ۷۱۴۵ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شد

### پایان خبر رسمی

اخبار رسمی هویت منتشر کننده را تایید می‌کند ولی مسئولیت صحت مطلب منتشر شده بر عهده ناشر است.

پروفایل ناشر گزارش تخلف
درباره منتشر کننده:

سازمان میراث فرهنگی ،صنایع دستی و گردشگری

گردشگری در سرزمین ایران از پیشینه‌های چند هزار ساله برخوردار است. در تمامی دوران باستان، تا قبل از اسلام مستندات تاریخی حکایت از گسترش شهرها، راه‌ها و اقامتگاه‌ها در سرزمین پهناور ایران دارد. آثار مکتوب‌ بر جای مانده حاکی از سفر یونانیان و رومیان به ایران است، اگرچه از سیاحانی که قبل از اسلام به ایران سفر کرده‌اند اطلاع دقیقی در دست نیست. در قرون اولیه پس از اسلام، بعد از پشت سر نهادن یک دوره بحرانی، رویکرد ادبی، فرهنگی و علمی در ایران آغاز شد و از رونقی بی‌نظیر برخورداد گردید . شاعران و نویسندگان به گشت و گذار در سرزمین اسلامی پرداختند که حاصل آن سفرنامه‌هایی بود که اکنون بر جای مانده و از خلال آنها می‌توان با جغرافیا، فرهنگ و تمدن آن روزگار آشنا شد. از جمله معروفترین این جهانگردان می‌توان به ناصرخسرو قبادیانی شاعر، فیلسوف و سفرنامه‌نویس قرن پنجم اشاره کرد. از سوی دیگر به تدریج و به ویژه طی قرون هفتم به بعد جهانگردان غربی نیز در پی سفر به شرق و از جمله ایران برآمدند. در همان دوران اقامتگاه‌هایی در ایران تأسیس شد که بسیاری از آنها همچنان بر جای مانده است. ایران در دوران صفویه و علی‌الخصوص در دوره شاه عباس اول به عنوان کشوری جذاب نظر بسیاری از جهانگردان اروپایی را به خود جلب کرد. به همین دلیل می‌توان دوره سلطنت شاه عباس اول تا انقراض سلسله صفوی را یکی از مهمترین ادوار توسعه جهانگردی در ایران به حساب آورد.

اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
منتشر شده در سرویس:

گردشگری و میراث فرهنگی