، تهران , (اخبار رسمی): ارتودنسی متحرک روش درمانی است که معمولا برای تصحیح رابطه فک بالا و پایین، تحریک رشدی فکین، حرکات تک دندانی و... مورد استفاده قرار میگیرند. این روش بیشتر در بچهها و قبل از سنین نه تا ده سالگی کاربرد دارد.
بیشترین تاثیر ارتودنسی متحرک زمانی است که دندانها در حال رشد هستند. در سنین پایین تصحیح رابطهی فکها کار راحتتری است؛ زیرا میتوان نحوهی قرارگیری آنها بر روی یکدیگر را شکل داد.
به وسیلهی مورد استفاده در ارتودنسی، پلاک میگویند. پلاکهای ارتودنسی متحرک گاهی در یک فک و گاهی در هر دو فک استفاده میشوند. به گفتهی دکتر جاهد منش، متخصص ارتودنسی بیشتر اوقات مرحلهی اول درمان ارتودنسی با این پلاکهای متحرک صورت میگیرند تا زمینه را برای درمان بعدی آماده کنند. این کار به این دلیل است که در مرحلهی بعدی و زمان و سن مناسب بتوان درمان ارتودنسی ثابت را برای مرتب کردن دقیق کل دندانها انجام داد.
برای ساخت پلاک باید دندانها را قالب گیری کرد. سپس قالب به لابراتوار فرستاده میشود. پلاکها معمولا دارای اجزای فلزی (استنلس استیل) هستند که بر روی صفحهای پلاستیکی (آکریلی) قرار میگیرند تا بتوان آنها را به راحتی در دهان مستقر نمود. پس از ساخته شدن قالب و امتحان آن در دهان بیمار در صورت لزوم برای اصلاحات، پلاک دوباره به لابراتوار فرستاده میشود. در نهایت بیمار میتواند استفاده از پلاک را آغاز کند. بیمار ارتودنسی متحرک میتواند در هنگام غذا خوردن و مسواک زدن پلاک را از دهان خارج کند. در رابطه با کودکان باید مراقبت کرد که از پلاک به صورت مداوم استفاده کنند تا نتیجه مطلوب حاصل شود.
مراقبت از پلاک ارتودنسی متحرک نیز امر مهمی است. گم شدن پلاک یا خرابی آن مانند جابهجایی سیمهای آن میتواند فرآیند درمان را به تاخیر بیاندازد. بیشترین تاثیر ارتودنسی متحرک زمانی است که دندانها در حال رشد هستند. در سنین پایین تصحیح رابطهی فکها کار راحتتری است زیرا میتوان نحوهی قرارگیری آنها بر روی یکدیگر را شکل داد. همچنین بهترین راه درمان برای دندانی که از راستای اصلی خارج شده است نیز ارتودنسی متحرک است.
### پایان خبر رسمی