، تهران , (اخبار رسمی): محمد شریعتمداری وزیر صنعت دولت دوازدهم، میثم رضایی که یک بازرگان موفق و البته جوان است را بر عکس برخی تفکرات که معتقدند باید بخش خصوصی فعال و جوان را زیر پا له کرد، به عنوان عضوی از شورای مهم و تاثیرگذار اندیشه ورزی در وزارت صنعت، معدن و تجارت منصوب کرده است.
به گزارش صبحانه، سال 96 را می‌توان یکی از سال‌های پر التهاب برای صنعت و بازار خودرو توصیف کرد چرا که مباحثی چون تولید خودروهای جدید و سهم و نقش داخلی ها در روند توسعه این صنعت با حاشیه‌های فراوانی همراه شد و صد البته، بیشترین حاشیه در این حوزه مربوط به داخلی‌سازی خودروهایی چون رنو توسط شرکت مادر بود.
اما در بخش بازار و خودروهای وارداتی بحث کمی فرق می‌کرد. ابتدا پس از سال‌ها فعالیت بدون اشکال، واردات خودرو و ثبت سفارش برای گری‌مارکت‌ها که نقش مهمی در تعادل قیمت خودروهای خارجی داشتند، ممنوع شد، سپس کل واردات تا مدتی ممنوع شد، دست آخر واردات آزاد و البته تعرفه ها صد برابر شد!
تمام این اتفاقات در عرض چند ماه رخ داد و این سوال همیشه وجود داشت که تصمیم گیران و تصمیم سازان کشور با چه شخصی مشورت می‌کنند که این مقدار شوک به بازار وارد کرده و در آخر نیز در برابر انتقادات جامعه تنها روزه سکوت می‌گیرند.
از ماجرای فقدان مشاور متخصص و امین که بگذریم، هیچ کدام از انجمن‌ها و کارشناسان جز عده معدودی، در این مدت برای گرفتن جواب این سوالات مجهول اقدام نکردند و به دلیل مختلف و پنهان و آشکار، موضع نگرفتن قاطعانه آنها در مقابل این تصمیم و تنها انجام چند مصاحبه روتین زیاد عجیب نبود.
در این میان بودند افرادی که در مورد تصمیمات یک شبه و بدون کارشناسی دولت هشدار داده و از افزایش پلکانی قیمت‌های بازار سخن گفته بودند و شاید دلیل ادامه‌دار نشدن برخی از تصمیمات، نتایج موثر همین هشدارها بود، هرچند که برخی از تصمیمات در بخشنامه‌های جدید این مطلب را نشان می‌دهد که برخی دولتی‌ها، بخشی از هشدارها را جدی نگرفته اند.
میثم رضایی یکی از معدود افرادی بود که در قامت یک بازرگان موفق( که البته گویی موفقیت وی خوشایند برخی از دوستان نبوده) به عنوان رییس انجمن صنفی واردکنندگان خودرو بارها نسبت به نتایج تصمیمات عجیب دولتی‌ها هشدار داد و سعی کرد در جلسات مختلف با نمایندگان و برخی از مدیران این مهم را گوشزد کند که در میان هیاهوهای بازار خودرو، تنها مردم هستند که ضرر می‌کنند و گرنه واردکننده خودرو در هر حال سود خود را می‌برد.
در عین حال، محمد شریعتمداری وزیر صنعت دولت دوازدهم نیز، این بازرگان موفق و البته جوان را بر عکس برخی تفکرات که معتقدند باید بخش خصوصی فعال و جوان را زیر پا له کرد، به عنوان عضوی از شورای مهم و تاثیرگذار اندیشه‌ورزی در وزارت صنعت، معدن و تجارت منصوب کرد.
از سوی دیگر، تصاویر و مستندات نشان می‌داد، رضایی با بهره‌گیری از تجربیات خود در بخش‌خصوصی و اطلاع از دغدغه‌ها و محدودیت‌های مسئولان ارشد وزارت صنعت، در مراکز تصمیم سازی دیگری چون کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی حضوری فعال دارد و به نمایندگان این بخش در باب مسائل خودرویی مشاوره می‌دهد.
خودرویی‌ها این اتفاق را به فال نیک گرفتند زیرا نشان می‌داد، در معدود دفعاتی که بدنه تشکیل دهنده بازار خودرو برای تصمیم‌گیری‌ها دیده شده‌اند، انتخاب مسئولان قوای مقننه و مجریه، مفید و بجا بوده است.
اما در کمال تعجب، برخی رسانه‌های تازه ظهور کرده، انتخاب یک بازرگان موفق برای مشاوره به مسئولان را نادرست دانسته و با طرح این سوال که "مگر یک تاجر می‌تواند در تصمیماتی که برای مردم و تولید گرفته می‌شود؛ مفید باشد؟" تلاش کردند این حضور موثر در دولت و مجلس را زیر سوال ببرند.
شاید اولین ایراد به طرح چنین انتقادی، این باشد که چطور نقش اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران یا همان پارلمان بخش‌خصوصی که سالهاست به مسئولان ارشد کشور، مشاوره می‌دهد و اکثر آنها از تجار بزرگ کشور هستند، با حضور میثم رضایی مقایسه نمی‌شود تا مشخص شود پیش از این نیز، بازرگانان موفق نقش مهمی در تصمیم‌سازی و کمک به مسئولان و دستگاه‌ها داشته‌اند.
از سوی دیگر، در این نوشته، دلیل اعلام نشدن مشاور بودن میثم رضایی از سوی کمیسیون را ممانعت نهادهای نظارتی تفسیر کرده‌اند، در حالی که مشخص است برای گرفتن هر مجوزی مانند تاسیس انجمن آن هم در حوزه واردات نیز از همان نهادهای نظارتی استعلام می‌شود و اگر جواب منفی باشد برای همه جا منفی است!
یادمان نرود برای کمک به ایران و ایرانی تفاوتی نمی‌کند که یک تاجر باشی یا یک کارگر ساده، لذا همه افراد در جایگاه خود اگر دلشان برای کشورشان بتپد، می‌توانند مشاوران خوبی باشند، چه بهتر که یک جوان که با همت خود، توانسته یک بازرگان موفق شود، در این جایگاه خطیر قرار بگیرد.
آیا دوست بودن با یک وزیر و بسیاری از نمایندگان مجلس، نقطه منفی و سیاه کارنامه افراد است؟ قطعا اما اگر این رفاقت برای کمک به رفاه بیشتر مردم و توسعه بخش‌خصوصی واقعی هزینه شود، نه فقط مذموم نیست که مطلوب هم خواهد بود.
و در آخر امیدواریم روزی را در ایران ببینیم که همه از پیشرفت رقبا خود خوشحال شوند و دیگر نیازی به نوشته‌های فرمایشی برای تخریب نباشد؛ حتی شما دوست عزیز.
### پایان خبر رسمی