، (اخبار رسمی): در حالی که ائتلاف حاکم بر اتاق بازرگانی تهران تلاش می‌کند در انتخابات آتی هیات نمایندگان هم حداکثر کرسی‌ها را به دست آورد، منتقدان و فعالان بخش صنعت معتقد هستند این گروه در 4 سال گذشته دستاورد قابل اعتنایی نداشته است.
اعضای ائتلاف «برای فردا» چهارسال پیش توانستند با حداکثر آرا وارد هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنعت، معدن و کشاورزی استان تهران شوند و گروهی را که دهه‌ها حرف اول را در این هیات می‌زنند، کنار بگذارند.
این ائتلاف این روزها هم در پی تداوم تسلط خود بر کرسی‌های اتاق بازرگانی است و کاندیداهای این ائتلاف عملکرد خود را دلیلی برای انتخاب دوباره برمی‌شمرند. اما به جز جناح رقیب، صنعتگران مستقلی هم هستند که معتقدند گروه حاکم بر اتاق بازرگانی تهران دستاورد قابل اعتنایی نداشته است.
مهدی بستانچی عضو هیئت مؤسس و هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان سیستم های تهویه مطبوع اولین انتقاد را به تنظیم فهرست کاندیداهای ائتلاف وارد می‌کند؛ ائتلافی که اسامی را در فهرستش انحصار می‌کند و اجازه نمی‌دهد کاندیدایی مورد حمایت چند گروه قرار بگیرد و نامش در چند فهرست ثبت شود، چطور می‌تواند در اتاق به دنبال انحصار‌زدایی باشد؟
پیگیری وعده‌ها
بستانچی: «توصیه من به کسانی که در انتخابات اتاق رای خواهند داد خیلی ساده است؛ بگردید ببینید ائتلاف حاکم چهار سال پیش چه وعده هایی داده و چقدر از وعده ها محقق شده است.
زمانی گروهی تازه از راه می‌رسد و برنامه ارائه می‌کنند، در آن صورت باید به آنها مهلت داده شود اما الان وعده‌ها است و کارنامه هم است. کاملا مشخص می‌شود دوستان چه کرده‌اند.
در چنین شرایطی باز هم دارند وعده می دهند. ما در چهار سال اخیر در بدترین نقطه طی چهل سال گذشته قرار گرفته‌ایم. کارنامه گروه حاکم چه بوده است که حالا ما در اینجا قرار گرفته‌ایم؟ دوستان چنان صحبت می‌کنند که انگار آنها در اتاق نبوده‌اند. اگر قرار است همین کارها را انجام بدهید، چرا در چهارسال گذشته کاری نکردید؟
اینکه بخواهیم همه چیز را بر گردن تحریم و مشکلات بیندازیم، فرار به جلوست. چرا تبلیغ می کنیم وقتی قرار است بگوئیم ما می‌خواستیم فلان کار را انجام دهیم اما ابر و باد مه و خورشید و فلک نگذاشتند!»
عملکرد انفعالی اتاق بازرگانی
اعضای دور اخیر هیات نمایندگان اتاق بازرگانی دو دستاورد مهم این اتاق را یکی در حوزه تامین اجتماعی و دیگری در زمینه تغییر قوانین مربوط ارزش افزوده می‌دانند.
بستانچی«در مورد نظام جامع تامین اجتماعی که می‌گویند با پیگیری اتاق بازرسی از ده سال به یک سال کاهش پیدا کرده، باید ببینیم ایده و سابقه‌ی آن از کجا بوده. این اتفاق اولین بار توسط یک انجمن صورت گرفت که مکاتباتش موجود است. شرکت‌ها و کارخانجات جمع شدند و حتی در تامین اجتماعی جلسه گذاشتند. این کار توسط یک انجمن شکل گرفت اما اینکه چون انجمن‌ها صدایشان نمی‌رسد و اتاق صدایش بلندتر است، آن را به نفع خود مصادره کند. این درست نیست.
در نظام مالیات ارزش افزوده هم جلسات متعددی بوده. اما نظام جامع مالیاتی ما 10 سال است دارد خاک می‌خورد، الان در اصناف و مشاغل از هر کس بپرسید، مشکل شان مالیات ارزش افزوده است. چطور دوستان مدعی هستند که در این زمینه کار کرده‌اند. اما ارزش افزوده همچنان اولین مشکل است؟
این که مهمترین مشکل را شناسایی کنید و بگویید ما در این زمینه کار کرده‌ایم. فقط برای جلب توجه در آستانه انتخابات است. عملکرد اتاق در چهار سال گذشته ، بیشتر برای خود اعضا بوده است.
قطعا کارهایی انجام دادند، مذاکراتی داشته اند، اما این کارنامه در برابر ظرفیت‌های اتاق بازرگانی، ناچیز است.
این مقدار از کنشگری و فعالیت در قالب انجمن های صنفی هم ممکن بود و مطالبه‌گری پارلمان بخش خصوصی صرفا در حد تشکل‌ها بوده است.
طیف حاکم بر اتاق بازرگانی البته رقبایی هم دارد. یکی از آنها گروهی است که تقریبا چهار دهه بر اتاق حاکم بود و تنها در دور گذشته میدان را به ائتلاف برای فردا واگذار کرد.
بستانچی بازگشت به گروه رقیب را هم به سود اعضای اتاق بازرگانی تهران نمی داند: «آن دوستان هر کاری قرار بود بکنند، قبلا کرده‌اند. نمی توان پذیرفت که آنها به دنبال تغییرات جدیدی در ساختار اتاق باشند. اساسا تک صدایی در اتاق یک آفت است. هیات نمایندگان اتاق باید مجموعه‌ای از اقشار مختلف باشد تا بتواند از حقوق همه اعضای اتاق بازرگانی دفاع کند.»
نادیده گرفته شدن صنایع کوچک در اتاق تهران
بستانچی عضو هیئت مؤسس و هیئت مدیره انجمن تولیدکنندگان سیستم های تهویه مطبوع می‌افزاید: «وقتی مدیرعامل یک هولدینگ بزرگ می‌آید و عضو هیات نمایندگان می‌شود، طبیعی‌ست که نیازهای شرکت های کوچک را نبیند و آنها را رها کند. چون جنس دغدغه‌های یک شرکت بزرگ با شرکت‌های کوچک متفاوت است.
اصل بدنه اشتغال در بخش خصوصی کشور ما شرکت‌هایی هستند که دو، پنج، ده یا بیست کارمند دارند نه آنها که 10 هزار نیروی انسانی دارند. مگر ما چند شرکت خصوصی با ظرفیت نیروی انسانی بالا داریم؟
اصل معیشت مردم هم در همین شرکت‌های کوچک است که نوسانات اقتصادی بر آنها تاثیر مستقیم می‌گذارد.
مشکلات اقتصادی شاید فروش شرکت بزرگ را کم کند اما مشکلات یک واحد 5 نفره روی کیفیت زندگی اجتماعی شهروندان هم اثر می گذارد.
در چنین وضعیتی همه (کاندیداها) می‌گویند ما دنبال شرکت‌های کوچک و متوسط هستیم. چون به رای‌شان نیاز دارند. اما زمانی که رای آوردند طبیعی است که به دنبال دغدغه‌های طبقه خودشان باشند و شرکت‌های کوچک و متوسط باز با مشکلات‌شان تنها می‌مانند.
ترکیب تمام ادوار هیات‌های نمایندگی اتاق بازرگانی هم از ابتدا تا کنون از طبقه شرکت های بزرگ بوده است و قاعدتا در داخل اتاق هم منافع شرکت های بزرگ تامین می‌شود.
هر اتفاقی هم برای بقیه بیفتد می گوییم تقصیر تحریم و این و آن بوده و ما کار خودمان را کرده ایم، در حالی که شاید فقط دو تا نامه به مرکز پژوهش های مجلس می زنیم، یکی هم به دفتر ریاست جمهوری و تمام. »
انتخابات نهمین دوره هیات نمایندگان اتاق بازرگانی تهران 11 اسفندماه جاری برگزار خواهد شد.
عملکرد چهار ساله اتاق خنثی بود
### پایان خبر رسمی