، بابل , (اخبار رسمی): غذاهای ملی ایرانی بسیار متنوع و مغذی هستند. رژیم غذایی مبتنی بر برنج ایرانی و در راس آن خرید برنج طارم هاشمی از جایگاه ویژهای در میان تودههای مردم برخوردار است. هدف پژوهش حاضر که توسط مجموعه عطر برنج انجام شده است مستند کردن غذاهای برنجی قومی و سنتی، تهیه و مصرف شده در ایران است.
روشها
دادهها توسط مصاحبه فردی، از ۱۵ شهر در پنج منطقه ایران (شمال، جنوب، غرب، شرق و مناطق مرکزی) و همچنین با جستجو در ادبیات و منابع علمی، جمع آوری شده است.
یافتهها
فهرستی از ۱۰۰ غذای قومی و سنتی برنجی مبتنی بر غذاهای ایرانی در سه دسته غذای اصلی، سوپ و آش و شیرینی و دسر ارائه شده است.
نتیجه گیری
عنصر اصلی غذاهای سنتی و قومی ایرانی، برنج است. مردم ایران راههای زیادی برای پخت و مصرف غذاهای برنجی خلق میکنند.
برنج دومین محصول مهم در غذاهای اصلی جهان پس از گندم است. برنج یک منبع اصلی کربوهیدرات بوده و دارای پروتئین، فیبر، ویتامین و مواد معدنی است. به طور کلی، برنج بخش عمده کالری روزانه بیش از نیمی از مردم در سراسر جهان را فراهم میکند. تولید برنج توسط ۵۰ کشور برتر از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ از ۵۸۶ میلیون تن به ۷۳۸ میلیون تن افزایش یافته است.
بزرگترین تولید کننده برنج در جهان، چین با تولید حدود ۲۰۵ میلیون تن متریک است. سایر تولیدکنندگان برنج اصلی کشورهای آسیایی مانند هند، اندونزی، بنگلادش، ویتنام، تایلند، میانمار و فیلیپین هستند. ایران همچنین تولیدکننده برنج در آسیا با تولید ۲٫۴ میلیون تن است. الگوی مصرف غذای مردم ایران نشان میدهد که ایرانیها به طور متوسط روزانه ۱۰۰ گرم برنج مصرف میکنند که مجموعه عطر برنج یکی از تولیدکنندگان و تامینکنندگان این محصول برای مردم است. برنج پس از نان دومین غذای محبوب و مورد علاقه در ایران است. از این رو مجموعه عطر برنج برنج تصمیم گرفته است محصولات با کیفیت را به سفرههای مردم ایران گسترش دهد.
معروفترین و رایجترین محصولات غذایی برنج در ایران عبارتند از چلو کباب، چلو قیمه، قورمه سبزی و جوجه کباب. هر یک از این غذاها میتواند با یک ظرف اصلی برنج با ظرفهای جانبی دیگر سرو شوند. برنج و نیم دانه طارم هاشمی نیز در گستره وسیعی از غذاهای ایرانی مبتنی بر برنج مانند سوپها، خورش ها، شیرینی و دسرها استفاده میشود. علاوه بر این، میتوان آن را به عنوان جزئی از انواع مختلف غذاهای قومی و سنتی در ایران مورد استفاده قرار داد. امروزه علاقهای به مواد غذایی قومی در سرتاسر جهان وجود دارد.
بر حسب تعریف، غذای قومی را میتوان به عنوان غذایی در کشور در نظر گرفت که توسط افراد خارج از آن کشور پذیرفته میشود. به عنوان مثال، غذای ایرانی به عنوان غذای قومی در خارج از ایران معرفی میشود. در سرتاسر جهان توجه بیشتری به مواد غذایی سنتی و قومی شده، زیرا بسیاری از مردم کشورهای مختلف تمایل دارند که نه تنها برای بقا بلکه برای لذت بردن نیز غذا بخورند. اضافه کردن غذاهای قومی به الگوی مصرف مردم در سراسر جهان برای داشتن یک محل کار دلپذیر، زندگی سالم و همچنین برای داشتن فعالیتهای سرگرم کننده اوقات فراغت، لازم است.
در سالهای اخیر، بسیاری از محققان بر روی غذاهای سنتی و قومی تحقیق و کار کردهاند. آنها زمان و تلاش خود را در تحقیقات علمی و معرفی غذاهای قومی به جامعه جهانی، صرف کردهاند. به عنوان مثال کوون و تمانگ غذاهای مذهبی را تعریف کرده و به طور خلاصه برخی از آنها را معرفی میکنند. کوون و همکارانش همچنین مدارک کرهای قدیمی را برای بررسی تاریخی برخی از غذاهای سنتی کرهای مورد بررسی قرار داده است.
به طور کلی، غذاهای قومی ایرانی به دو دسته تقسیم میشوند: غذاهای مبتنی بر گندم و برنج. یک غذای مبتنی بر گندم در فرهنگ ایرانی مواد غذایی است که در کنار نان گندم قرار میگیرد و همچنین توسط گندم یا آرد گندم تهیه میشود.
به طور مشابه، غذای برنجی، از برنج به عنوان یک عنصر اصلی استفاده میکند. مردم ایران غذای برنجی را یک یا دو بار در روز میخورند، اگر چه غذای اصلی برنجی آنها در ظهر مصرف میشود. در بسیاری از خانوادههای ایرانی، یک وعده غذایی، غذا محسوب نمیشود، حتی اگر مقدار زیادی از غذاهای دیگر در آن وجود داشته باشند، مگر اینکه یک ظرف غذای برنجی در آن وعده وجود داشته باشد. برحسب اطلاعات نویسنده، تحقیقات کافی در مورد غذاهای قومی و سنتی ایرانی وجود ندارد. با توجه به تنوع زیاد غذاهای برنجی و محبوب بودن آن در بین افراد، مطالعات بیشتری در مورد این نوع غذاها مورد نیاز است.
### پایان خبر رسمی