، (اخبار رسمی): عسل طبیعی دارای مشخصات و ویژگی های آزمایشگاهی مخصوص به خود می باشد که اگر در تولید آن تقلب نمایند و انواع مصنوعی عسل را درست کنند، این تقلب های ساده را می توان به راحتی و از طریق آزمایش های شیمیایی تشخیص داد.
فاکتورهای متنوعی در آزمایش‌های کیفی عسل طبیعی وجود دارد که یکی از آنها میزان ساکارز عسل است. در صورتی که مقدار ساکارز بیشتر از 8 درصد نشان داده شود بیانگر اضافه کردن شکر معمولی یا شکر چغندرقند یا حتی شهد ذرت به همراه اسید هیدرولیز شده به آن است. با اضافه کردن قندهای مصنوعی به عسل، میزان فاکتور HMF (هیدروکسی متیل فورفورال) بالا می‌رود. در این تقلب‌ها ولی میزان فاکتور نسبت گلوکز به فروکتوز در عسل ثابت مانده و تغییر چندانی نخواهد داشت.
روش‌های تقلب در تولید عسل
معمولا شیوه تقلب در تولید عسل به دو گونه زیر است:
1. تغذیه زنبورعسل با شکر
این عمل زمانی تقلب محسوب می‌شود که در موعد فصل شهد گل‌ها و در بهار و تابستان با وجود گیاهان شهددار، بعضی افراد سودجو اقدام به تغذیه کندوهای زنبور با شربت شکر می‌کنند که این اقدام در جهت افزایش میزان تولید عسل است. این تقلب به دلیل آثاری که بر عسل تولیدی دارد به راحتی توسط آزمایش‌ها قابل ردیابی است. با انجام آزمایش میزان ساکارز بر روی محصول می‌توان نوع تقلبی را از عسل طبیعی شناخت. در صورتی که این آزمایش بر روی عسل طبیعی انجام شود میزان ساکارز نباید مقداری بیش از 5 درصد را نشان دهد در حالی که در انواع تقلبی عسل این میزان فراتر از حد مجاز آن است.
در فصل‌های سرد سال مانند پاییز و زمستان که امکان تغذیه زنبورها با شهد گیاهان موجود نیست از شربت شکر استفاده می‌کنند. این امر در این مواقع و پس از برداشت عسل طبیعی کار عادی و معمولی به شمار می‌رود و نمی‌شود به آن تقلب در تولید عسل گفت. این تغذیه توسط شربت همچنین به رشد کلنی و سالم ماندن زنبورها در طول دوره سرما نیز کمک بزرگی می‌کند.
2. ساخت عسل به صورت مصنوعی
گاهی اوقات بعضی افراد سودجو به دنبال کسب سودهای کلان اقدام به تولید عسل‌های مصنوعی و تقلبی و بدون دخالت زنبور می‌کنند. این افراد با مخلوط کردن شکر، آب و اسانس‌های مخصوص به صورت غیرقانونی اقدام به ساخت عسل‌های سنتزی می‌کنند و با برند‌های قلابی اقدام به فروش محصول خود با نام عسل طبیعی در بازار می‌کنند. این نوع از عسل‌ها بر خلاف نوع تقلبی قبلی با مشکل کمتری قابل شناسایی هستند. این نوع را می‌توان با گذاشتن در دهان و مزه کردن آن تست کرد و با عسل طبیعی زنبورداران مقایسه کرد. عسل طبیعی هنگام مکیدن به سرعت با آب حل شده و پایین می‌رود ولی این عسل‌های سنتزی با مکیدن به راحتی حل نشده و مانند آب نبات سفت احساس می‌شود. این نوع عرضه تقلبی علاوه بر خطرات آن برای سلامتی مردم ضربه بدی نیز به اقتصاد زنبورداران و کارگاه‌های تولید عسل طبیعی در کشور وارد می‌کند.
نظر یکی از متخصصان درباره راه‌های مرسوم برای تشخیص عسل طبیعی از تقلبی:
امروزه روش‌هایی در بین مردم رواج یافته که به نظر نشان دهنده عسل طبیعی است، برای مثال مصرف کننده عسلی را خالص و طبیعی می‌داند که رنگی کهربایی یا همانند عقیق داشته باشد، عسل سفت باشد و کش بیاید، در صورتی که در جای خنک نگهداری شود شکرک نزند، اگر با قاشق عسل بالا نگه داشته شود، قطرات عسل کش بیاید و ممتد باشد، در صورت قطع شدن در نظر مردم عسل تقلبی به نظر می‌آید. عده‌ای دیگر از مردم نیز با روش‌های پیچیده اظهار به علم بسیار در زمینه تشخیص عسل می‌کنند. مثلا با کبریت عسل را آتش می‌زنند، روی روزنامه چند قطره از عسل را می‌چکانند و ...
هیچ کدام از این کارها روش علمی و منطقی برای تشخیص انواع تقلبی با عسل طبیعی نیست و تنها راه ممکن برای فهمیدن این موضوع گرفتن نمونه برای آزمایش‌های علمی و بررسی درصد مواد موجود در آن است. البته در فیلم تشخیص عسل طبیعی از تقلبی به طور مفصل راجب به این قضیه صحبت شده است.
روش‌های تشخیص عسل طبیعی از انواع سنتزی
روش‌هایی که در قسمت قبل گفته شد و ثابت شد که کاربرد علمی ندارند مربوط به تشخیص عسل‌های تولید شده با شربت شکر بود که تشخیص آن نیز برای مردم عادی کاری بسیار دشوار است. در این بخش اما راه‌هایی آسان برای تشخیص انواع سنتزی و تقلبی با عسل طبیعی توضیح داده شد که امکان اشتباه در خریدها را به اندازه زیادی کاهش می‌دهد. یک روش مزه کردن عسل است که در صورت طبیعی بودن به سرعت توسط آب دهان جذب شده و حل می‌شود در حالی که انواع مصنوعی مانند یک آب نبات سفت شده و به سختی حل می‌شود. راه دیگر تشخیص نیز این است که در پشت شیشه عسل طبیعی اگر به اطراف نگاه شودبه دلیل خاصیت کلوییدی عسل طبیعی هیچ چیزی واضح نخواهد بود، در حالی که در عسل‌های مصنوعی و ساختگی همه اشیا از پشت شیشه عسل به راحتی قابل دیدن بوده و مشاهده می‌شود.
### پایان خبر رسمی