، (اخبار رسمی): ایده استفاده از دکل های نفتی برای صنعت گردشگری، تاکنون بارها نزد مسئولین دست به دست شده و با وعده هایی نیز همراه بوده است
کشورهای عربی در رقابتی تنگاتنگ در حالی به پیشتازی خود از گردشگری دریایی ادامه می دهند که سهم ایران از این ظرفیت هم چنان رو به کاهش است! در این میان، نابودی برخی از جاذبه های توریستی جزایر جنوبی که می تواند ظرفیت بالایی از سهم گردشگری کشور را به خود اختصاص دهد، جالب توجه شده است. در سال های اخیر نیز، توسعه سهم گردشگری ایران با وعده های بی شماری از سوی مسئولین همراه بود که تا کنون به نتیجه ای ختم نشده است.
مصوباتی که میراث یونسکو را نابود می کند ماجرا از جایی شروع شد که طی مصوبه ای، تصمیم بر این شد تا شناورهای چوبی امحا و به جای آن شناورهای فلزی جایگزین شود. با ابلاغ این مصوبه، جنجالی از اعتراضات شروع شد؛ چراکه وزارت میراث فرهنگی اعلام کرد دانش ساخت لنج‌های چوبی در فهرست میراث جهانی ناملموس یونسکو ثبت شده است. لذا برداشتن این لنج‌ها بخشی از میراث ناملموس ایران را از بین خواهد برد. لنج هایی که کشورعمان از آن تاکنون تورهای گردشگری صیادی، دریایی و تفریحی زیادی را اجرا کرده است. بعدها و در پی دنباله دار شدن اعتراضات، سازمان بنادر مصوبه فوق را تغییر داد.
وقتی عربستان از ایده مردم قشم برای گردشگری خود استفاده می کند ماجرای جاماندن ایران از سهم وسیع گردشگری خلیج فارس به همین جا ختم نمی شود. اخیرا عربستان سعودی از پروژه‌ای به نام The Rig (به معنی دکل) رونمایی کرده است که نخستین جاذبه گردشگری ساخته شده بر روی دکل خواهد بود و احتمالا تا پیش از پایان سال ۲۰۲۵ به اتمام برسد. ایده ای که نخستین بار به ذهن مردم قشم رسیده بود! سال 87، وقتی بعد 3 روز متوالی باد و طوفان، یک دکل نفتی در ضلع شرقی ساحل دریا در نزدیکی روستای رمچاه قشم پدیدار شد، مردم روستا تصور می کردند که می توان آن را مانند کشتی یونانی در کیش، به یک جاذبه ی گردشگری برای تور قشم تبدیل کنند. حال آنکه هر روز شاهد آن بودند که بخشی از آهن های آن در حال بریده شدن است!
گردشگری جنوب ایران، هم چنان در انتظار تحقق وعده های مسئولین ایده استفاده از دکل های نفتی برای صنعت گردشگری، تاکنون بارها نزد مسئولین دست به دست شده و با وعده هایی نیز همراه بوده است. برای مثال، عزت الله ضرغامی، وزیر میراث فرهنگی، در خصوص استفاده از این ظرفیت گفت و گو کرده و به آن توجه نشان داده بود. پیش تر، اکبر نعمت اللهی، مدیر موزه‌ها و مرکز اسناد صنعت نفت ایران نیز در سال 96 از مرمت و بازسازی نخستین سکوی نفتی دریایی در خاورمیانه خبر داده بود و عنوان کرد: «پرونده ثبت این سکو که از سال ۱۳۳۸ ساخته شده و در مدار بهره‌برداری قرار گرفته، در سازمان میراث فرهنگی در حال پیگیری است تا در قالب نخستین موزه دریایی کشور به منظور آشنایی عموم مردم با فعالیت‌های صنعت نفت در بخش دریا، آماده بهره‌برداری شود.»
هیات دولت نیز طی مصوبه ای از چالش ها و تنگاهای گردشگری سواحل جنوبی کشور به همراه چندین راهکار نامبرده که تاکنون برنامه عملی برای آن ها اجرا نشده است. تغییر کاربری اراضی هم جوار در سواحل کشور، تصاحب اراضی سواحل توسط نهادها و دستگاه‌های اجرایی و محدود شدن دسترسی عموم مردم به سواحل، فقدان سطوح توسعه سطح بندی شده، بهره برداری غیر اصولی بیش از حد در برخی از سواحل، نبود سامانه مناسب جمع آوری و دفع پسماندهای که در سواحل و آب دریا از جمله این چالش ها بوده است.
البته در این میان، شاید تفاهم نامه ی سال 99 سازمان بنادر و دریانوردی با وزارت میراث فرهنگی که در آن از راه اندازی خطوط دریایی بین ساحل و بین جزایر، افزایش تجهیزات دریایی و تفریحی، ساخت هتل‌های دریایی در شمال و جنوب و آمدن کروزهای بین‌المللی صحبت شد، روشنای امیدی از بهبود صنعت گردشگری باشد. صنعتی که خصوصا در مورد جزایر زیبای جنوبی با ظرفیت های بی شماری همراه می باشد، اما هم چنان بدون توجه به حال خود رها شده و کشورهای همسایه را در آن ممتاز و پیشرو نموده است.
### پایان خبر رسمی