، (اخبار رسمی): به طور کلی در تمامی آزمایشگاه ها استفاده از انواع مواد شیمیایی آزمایشگاهی بسته به فراخور استفاده و نوع آزمایشگاه و روش های آزمون متفاوت، اجتناب پذیر است. از طرفی دیگر هر یک از مواد شیمیایی خصوصیات و خواصی دارند که نشات گرفته از طبیعت آن ها می باشند. بعضی از موارد به صورت کامل بی خطر هستند .
به طور کلی در تمامی آزمایشگاه ها استفاده از انواع مواد شیمیایی آزمایشگاهی بسته به فراخور استفاده و نوع آزمایشگاه و روش های آزمون متفاوت، اجتناب پذیر است. از طرفی دیگر هر یک از مواد شیمیایی خصوصیات و خواصی دارند که نشات گرفته از طبیعت آن ها می باشند. بعضی از موارد به صورت کامل بی خطر هستند .
برخی دیگر در مقدار مصرف پایین بی خطر هستند برخی از مواد خاصیت سمی و کشندگی دراند و در برخی موارد می توانند به صورت آنی و فوری اثر خود را بر روی شخص بگذارد و یا در طول زمان باعث بروز انواع بیماری ها و یا سرطان گردد و در برخی مواد خواص انفجاری دارند.
از آنجایی که کار کردن با این مواد در برخی موارد اجتناب نا پذیر است، بنابر این لازم است که در هنگام استفاده از این مواد موارد ایمنی به نحو احسن رعایت گردد.
طبقه بندی مواد شیمیایی خطرناک
بسیاری از این مواد بر اساس سیستم ملل متحد برچسب گذاری می شوند.
عدد UN یا UN Number یک سیستم کدگذاری عددی چهار رقمی است که بصورت بین المللی برای شناسایی کالاهای خطرناک وضع شده است.
این اعداد از UN0001 تا UN3500 بوده و از سوی کمیته تخصصی حمل و نقل کالاهای خطرناک ملل متحد مشخص شده اند. در این سیستم ممکن است یک عدد UN اختصاصاً مربوط به یک ماده باشد (مانند فنل با UN1671) گاهی نیز یک عدد ممکن است متعلق به گروهی از مواد با خطرات مشابه باشداین سیستم تمامی مواد شیمیایی را در 9 کلاس طبقه بندی می کند و برای هرکدام از کلاس ها زیر کلاس های را در نظر می گیرد.
در این سیستم خطرات مربوط به هر کلاس داخل لوزی مشخص شده است ودربرخی موارد اگر در کنار خطر اصلی، خطرات دیگری نیز وجود داشته باشند، در لوزی های کوچک تری در کنار لوزی اصلی نشان داده می شوند.
کلاس ها با شماره های تک رقمی از 1 تا 9 و زیر کلاس ها با شماره های دورقمی نشان داده می شوند که رقم اول نشان دهنده کلاس و رقم دوم نشان دهنده زیرکلاس است.
لازم به ذکر است شماره گذاری کلاس ها تنها بر مبنای طبقه بندی مواد شیمیایی خطرناک است و مبنایی بر اولویت بندی یا خطرناک بودن یک کلاس نسبت به کلاس دیگر نیست.
کلاس مواد منفجره (Explosives)
مواد منفجره در حمل هوایی ممنوع هستند.این کلاس خود به زیرکلاس های زیر طبقه بندی می شود:
1-1: مواد منفجره با خطر انفجار مهیب، مانند برخی از مهمات، سلاح های جنگی، مین ها و تی ان تی
2-1: مواد منفجره با خطر پرتاب شدن و بدون انفجار مهیب
3-1: مواد منفجره با خطر آتش سوزی حجیم
4-1: مواد منفجره بدون انفجار مهیب
5-1: مواد منفجره با حساسیت کم انفجار
6-1: مواد منفجره با حساسیت بسیار کم انفجار
کلاس گازهای قابل اشتعال (Flammable Gas)
1-2: گازهای قابل اشتعال در صورت ترکیب نسبت معینی از آن ها با هوا
2-2: گازهای غیر قابل اشتعال و غیرسمی، مانند دی اکسید کربن، نئون، آتش خاموش کن ها و نیتروژن مایع
3-2: گازهای سمی، مانند اسپری های سمی و یا گاز اشک آور
کلاس مایعات قابل اشتعال (Flammable Liquids)
1-3: مایعات با قابلیت اشتعال زیاد را شامل می شود. مایعاتی که نقطه اشتعال بخارهای آن ها 60 درجه سانتی گراد به پایین باشد، الکل ها و رنگ های قابل اشتعال، از این جمله هستند.
2-3: مایعات با قابلیت اشتعال بسیار زیاد، مانند بنزین و استن که نقطه اشتعال کمتر از 10 درجه سانتی گراد دارند.
3-3: مایعات با نقطه اشتعال 10 تا 92 درجه سانتی گراد در این دسته قرار می گیرند.
کلاس جامدات قابل اشتعال در طبقه بندی مواد شیمیایی خطرناک (Flammable Solids)
1-4: جامدات قابل اشتعال هستند که در مجاورت یک عامل یا در اثر اصطکاک به راحتی آتش می گیرند. کبریت، گوگرد و سلولوئید از این دسته هستند.
2-4: جامدات با قابلیت احتراق خود به خودی هستند که به خودی خود و یا در مجاورت هوای گرم امکان اشتعال دارند. فسفر زرد یا سفید و منیزیم دیاماند در این کلاس قرار می گیرند.
3-4: جامدات خطرناک در حالت مرطوب هستند که در مجاورت آب آتش می گیرند و یا از خود گازهای قابل اشتعال ساطع می کنند. جامداتی نظیر کاربید کلسیم، سدیم و پتاسیم از جمله این جامدات هستند.
کلاس مواد اکسیدکننده (Oxidizing Agent)
1-5: مواد اکسایدکننده هستند که به راحتی از خود اکسیژن آزاد کرده و باعث می شوند مواد به راحتی آتش بگیرند. کود نیترات آمونیوم، کلرات کلسیم و سفیدکننده ها در این دسته جای می گیرند.
2-5: مواد پراکسیدهای آلی هستند که با شعله ای خارجی به راحتی آتش گرفته و بسیار سریع به سوختن خود ادامه می دهند. سفت کننده های کیت های تعمیر فایبرگلاس از این جمله هستند.
کلاس مواد سمی و عفونت زا (Toxic and Infectious Substances)
مواد سمی و عفونت زا در صورت بلع، استنشاق یا از طریق تماس ممکن است به آسیب های جدی و یا حتی مرگ منجر شوند.
1-6: مایعات و جامدات سمی هستند که ترکیبات سیانیدها و آرسنیک در این دسته جای می گیرند.
2-6: مواد عفونی را شامل می شود. این مواد یا به خودی خود عفونت زا هستند و یا نظیر واکسن ها و نمونه های پاتولوژی باکتری ها، ویروس ها و قارچ هایی دارند که منجر به عفونت می شوند.
کلاس مواد رادیواکتیو در طبقه بندی مواد شیمیایی خطرناک (Radioactive Substances)
کلاس هفتم مواد خطرناک زیرکلاس ندارد. به موادی که بدون بمباران الکترونی و تاباندن نور از خود نور منتشر می کنند مواد رادیواکتیو می گویند. افرادی که به طور طولانی مدت در ارتباط با مقدار زیادی از تشعشعات رادیواکتیو باشند. دچار سندروم تشعشع حاد همراه با زخم پوستی، حالت تهوع، اسهال و در موارد شدیدتر به کما رفتن، خواهند شد.
کلاس مواد خورنده (Corrosives Substances)
هشتمین کلاس در طبقه بندی مواد شیمیایی خطرناک، کلاس مواد خورنده است. این کلاس هم زیرکلاس ندارد. مواد خورنده در حین تماس با بافت های زنده و یا مواد و وسایل به آن ها آسیب می زنند.این مواد می توانند به صورت جامد، مایع و یا گاز باشند. اثر مواد خورنده بر محیط اطراف می تواند به صورت آنی در عرض چند دقیقه مانند ریختن اسیدکلریدریک بر روی پوست بدن و یا به آرامی و طی چند روز مانند زنگ زدگی آهن در یک پل اتفاق بیفتد.
کلاس مواد متفرقه در طبقه بندی مواد شیمیایی خطرناک (Miscellaneous Dangerous Goods)
در این کلاس مواد متفرقه ای که در دیگر کلاس ها قرار نمی گیرند و خطرناک هستند، قرار می گیرند. مواد مغناطیسی چون کودهای نیترات آمونیوم در این دسته هستند.
### پایان خبر رسمی