درخت پالونیا و آفات و بیماری های آن

پائولونیا تحت تأثیر بسیاری از بیماری ها و آفات است. در شمال، عمدتاً توسط جارو جادوگران آلوده می شود، اگرچه حمله حشرات برگ خوار نیز یک مشکل جدی است. در جنوب عمدتاً توسط حشرات برگخوار و سرخرطومی آلوده می شود. علاوه بر این، سوسک گال و دارکوب نیز رایج است.

• بیماری جارو جادوگران.

درخت پالونیا  جارو جادوگران امروزه یک بیماری جدی است (شکل 1-2). در مناطق شمالی شدیدتر است. در سال های اخیر مشاهده شده است که جارو جادوگران به سمت جنوب پخش شده است. رشد درختان را مختل می کند و شاخه های جوان و نهال ها را از بین می برد. گسترش جارو جادوگران با افزایش سطح کاشت پائولونیا و مقدار زیادی مواد مورد استفاده برای تکثیر رویشی تسهیل می شود.

• علائم

جارو جادوگران یک بیماری عفونی است. علائم در شاخه ها، تنه، گل ها و ریشه ظاهر می شود. علائم اصلی در زیر ذکر شده است، اما آنها بسته به گونه متفاوت هستند. روی شاخه های آلوده، جوانه های زیر بغل و فرعی به تعداد زیاد جوانه می زنند و توده هایی از شاخه ها را تشکیل می دهند. میانگره ها ضخیم می شوند و فیلوتاکسی تغییر می کند. تیغه های برگ زرد، کوچک و نازک، با رگه ها و چین و چروک های مشخص است. این شاخه ها در زمستان نمی ریزند و شبیه جارو می شوند و به همین دلیل نام بیماری را به خود اختصاص داده اند. آنها در نهایت پژمرده می شوند و یک یا دو سال پس از آلوده شدن می میرند. گلبرگ ها به برگ تبدیل می شوند و ساقه ها به شاخه هایی تبدیل می شوند که جوانه های زیر بغل رشد می کنند و خوشه های جدیدی از شاخه ها تشکیل می شود. کاسه گل نازک، زرد کم رنگ، شفاف و بدون کرک می شود. دمگل کاملاً تغییر شکل داده است.

درختان در سنین مختلف می توانند به این بیماری مبتلا شوند. در مناطقی که فندق جادوگر یک بیماری جدی است، شیوع در نهال حدود 5٪ است. در درختان جوان 5-30 درصد است. نهال های بهبود یافته به شدت تحت تأثیر قرار می گیرند. بروز تجمعی در پائولونیاهای بزرگتر از 4-5 سال 50 تا 80 درصد است. جارو جادوگران پائولونیا به طور جدی بر رشد درختان جوان تأثیر می گذارد و رشد درختان را 20-25 درصد کاهش می دهد. همچنین به طور جدی بر رشد سیستم ریشه تأثیر می گذارد. در سال 1975، تحقیقاتی بر روی گیاهان نهالستانی، عمدتاً روی سیستم ریشه گیاهان کاملاً بیمار، گیاهان با ریشه های بیمار و گیاهان سالم با ارتفاع کمتر از 1 متر انجام شد. نتایج نشان داد که طول کل سیستم ریشه گیاهچه های سالم 1230 سانتی متر در مقایسه با 465 سانتی متر برای نهال های آلوده بود.

ورود پاتوژن جارو جادوگران به درختان باعث ایجاد تعدادی تغییرات فیزیولوژیکی می شود که منجر به تغییرات متابولیک، اختلالات متابولیک، عدم تعادل متابولیسم انرژی، سوء تغذیه و مرگ تدریجی می شود. آزمایشات نشان می دهد که میزان کلروفیل و پروتئین برگ های آلوده نسبت به برگ های سالم 30 تا 40 درصد کاهش یافته است.

• پاتوژن و عفونت

مواد آلوده با میکروسکوپ نوری و الکترونی بررسی شدند. مقاطع بسیار نازک ساقه برگ و بافت لامینای برگ و مایکوپلاسما با میکروسکوپ الکترونی شناسایی و مورد بررسی قرار گرفت. مایکوپلاسماهای متعددی در لوله های غربال درختان آسیب دیده وجود دارد که ذرات بزرگ و کوچک در یک لوله غربال بزرگ و کوچک مخلوط شده اند. شکل مایکوپلاسماها (دور، بیضی و غیره) و اندازه (قطر 200-820 متر) متفاوت است.

این بیماری معمولاً با استفاده از مواد گیاهی آلوده و حشرات خاصی مانند Empoasca flavescens گسترش می یابد. بذر درختان بیمار عاری از بیماری بوده و با جوانه زدن نهال ها و نهال های معمولی تشکیل می شوند. تلقیح پاتوژن با وسایل مکانیکی نیز امکان پذیر است.

• روش های کنترل

روش های کنترل زیر استفاده می شود.

1. درختان آسیب دیده باید به محض پیدا شدن از نهالستان و همچنین از مناطق تازه کاشته شده خارج شده و سوزانده شوند.
2. شاخه های آسیب دیده از درختان ترجیحاً سه سال به بالا بریده می شوند و با پماد ترامایسین و ژله نفتی (1:9) روی زخم ها می پوشانند که باید با پارچه پلی اتیلن پیچیده و پوشانده شوند. پس از سه سال، مقایسه درختان هرس شده با و بدون استفاده از پماد بهبود را نشان داد. با این حال، استفاده از پماد ترجیح داده می شود زیرا باعث بهبود زخم، کاهش عفونت های بعدی و حفظ عامل بیماری زا در درختان می شود. داده های مقایسه ای در مورد اثرات هرس در فصول مختلف نشان داد که هرس دو بار در تابستان (معمولا اواسط خرداد) و اوایل پاییز (نیمه اول شهریور) نتایج بهتری را به همراه داشت، زیرا تابستان و اوایل پاییز دوره های فعال رشد درختان در طول که پاتوژن با جریان اصلی مواد غذایی حرکت می کند و علائم عفونت را نشان می دهد. بنابراین هرس در تابستان و اوایل پاییز می تواند بروز پاتوژن را کاهش دهد. تعداد دفعات هرس بستگی به وضعیت بیماری دارد.
3. ضد عفونی ریشه های آسیب دیده: ریشه گیاهان درگیر با جارو جادوگر یکی از عوامل اصلی شیوع این بیماری در سال های اخیر شده است. رشد نهال از ریشه های تیمار شده می تواند از آلودگی جلوگیری یا کاهش دهد. چندین گزینه درمانی وجود دارد:

• ریشه ها را به مدت 20 دقیقه در آب داغ با دمای 45-48 درجه سانتیگراد خیس کنید.
• خیساندن ریشه در محلول آنتی بیوتیک: 500-1000 واحد آنتی بیوتیک مانند تتراسایکلین، نئومایسین، اورومایسین و کانامایسین.
• ریشه ها را در محلول های حاوی بور (0.01-0.5%)، تیوسولفات سدیم (2%)، سولفات سدیم (1%) و سولفات روی (0.1%) به مدت 12-6 ساعت خیس کنید. سپس ریشه ها را قبل از کاشت یک تا دو روز در آفتاب خشک کنید. این یک راه مقرون به صرفه و موثر برای جلوگیری و کنترل جارو جادوگران است، همانطور که با تجربه در یک دوره پنج تا شش ساله ثابت شده است.

اقدامات کنترل یکپارچه:

1. برای تکثیر رویشی باید قلمه های ریشه از درختان سالم و با کیفیت بهتر انتخاب شود. یک نهالستان قدیمی که دو سال است در آن گیاه پالونیا پرورش داده شده است، نباید چندین سال دوباره استفاده شود.
2. اقدامات قرنطینه ای شدید باید انجام شود و انتقال قلمه های ریشه از منطقه آسیب دیده به نقاط دیگر باید کنترل شود. قلمه های ریشه در صورت انتقال به مکان های دیگر باید با آب داغ یا مواد شیمیایی از قبل درمان شوند.
3. کنترل حشرات باید در مناطقی انجام شود که نهالستان ها و درختان جوان به شدت تحت تأثیر آفات حشرات از جمله Empoasca flavescens، Cicadalla viridis و حشره بدبو هستند. اقدامات جنگلداری مانند کاشت درختان خوب در مکان های مناسب و با فاصله مناسب، هرس به موقع و جلوگیری از آسیب ماشین آلات باید اجرا شود.

• بیماری آنتراکنوز.

آنتراکنوز یکی از بیماری های مهم گیاهان جوان است.

• علائم

آنتراکنوز (عکس 4) به برگ ها، دمبرگ برگ و شاخساره نهال های پالونیا آسیب می رساند. تیغه‌های برگ‌های آسیب‌دیده، لکه‌های رنگ پریده‌ای را نشان می‌دهند که بزرگ می‌شوند تا لکه‌های قهوه‌ای و تقریباً گرد که با رنگ زرد-سبز احاطه شده‌اند. قطر لکه ها حدود 1 میلی متر است و سپس در مرکز آن ترک می خورند. برگ های آلوده زود می ریزند. هنگامی که رگبرگ های برگ های جدید آسیب می بینند، ورقه های آنها اغلب چروکیده و مخدوش می شوند. هنگامی که دمبرگ ها، رگبرگ ها و شاخساره ها تحت تأثیر قرار می گیرند، لکه ها در ابتدا کوچک، قهوه ای روشن و گرد هستند، سپس به صورت عمودی گسترش می یابند و با مرکز توخالی بیضوی یا نامنظم می شوند. در عفونت های شدید، چندین لکه به هم می پیوندند و اغلب منجر به پژمردگی و مرگ شاخه ها می شود. لکه ها اغلب پس از باران یا در آب و هوای مرطوب، خوشه هایی از کنیدی های قرمز یا لکه های سیاه کوچک را نشان می دهند.

شرایط مساعد برای توسعه بیماری.

دمای مطلوب برای جوانه زنی هاگ 25 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی بهینه 90-100 درصد است. در طول فصل رشد، بارندگی و رطوبت بر گسترش و توسعه بیماری تأثیر می گذارد. اگر نهال ها خیلی متراکم، تهویه ضعیف، در سایه، مرطوب یا نازک و ضعیف کاشته شوند، میزان آلودگی بسیار زیاد می شود.

1. نهالستان ها باید به دور از مزارع پالونیا ایجاد و پس از ظهور بیماری ها منتقل شوند. زمان کاشت باید با توجه به اقلیم محلی تعیین شود تا دوره اولیه جوانه زنی با فصل بارندگی همزمان نباشد.
2. برای افزایش مقاومت به بیماری باید مراقب رشد شدید نهال ها بود.
3. سه تا پنج روز قبل از کاشت، خاک باید با 8 گرم پنتاکلرونیترو بنزن در متر مربع یا سولفات آهن و غیره در متر مربع درمان شود. قبل از کاشت بذرها را به مدت 30 دقیقه در محلول 0.2 درصد فنیل جیوه استات خیس کنید. مخلوط بوردو را به میزان 0.5-0.7 درصد دو بار در ماه در طول فصل رشد اسپری کنید و یک اقدام کنترلی موثر است.

• اسفاسلوما (Sphaceloma paulownia Hara).

Sphaceloma (عکس 5) paulownia یک بیماری شایع است که نهال های پالونیا و درختان جوان را درگیر می کند. هنگامی که ساقه ها لکه های قهوه ای با حاشیه زرد روی برگ های جوان و گاهی روی ساقه ها ایجاد می کنند. بعداً سوراخ های گرد کوچکی در نواحی آسیب دیده ظاهر می شوند. لکه های روی برگ ها نیز با شکستگی های نامنظم به هم می پیوندند. رگبرگ های آسیب دیده روی برگ های جوان اغلب باعث تغییر شکل برگ می شوند .

لکه های روی دمبرگ برگ و ساقه های جوان گرد یا بیضی شکل هستند. لکه‌های قهوه‌ای مایل به سیاه نوارهایی تشکیل می‌دهند و به پوسته‌هایی تبدیل می‌شوند که در صورت شدید بودن عفونت باعث پیچ‌خوردگی، پژمردگی و مرگ شاخه‌ها و برگ‌های جوان می‌شوند. زمان ابتلا به این بیماری مشابه آنتراکنوز است. روش های کنترل مانند آنتراکنوز است.

• خشک کردن گیاهان جوان.

خشک شدن نهال (شکل 6) عمدتاً بر کاشت بهاره جوان تأثیر می گذارد. علائم اصلی آن پوسیدگی جوانه، خشک شدن، پوسیدگی ساقه و برگ و پوسیدگی ریشه است. پاتوژنز این بیماری بسیار پیچیده است، اما ارگانیسم های اصلی مسئول Rhizoctonia solani و Fusarium گونه هستند. پاتوژن ها روی قطعات گیاهی در خاک زمستان گذرانی کرده و در اوایل بهار پس از یخ زدگی شروع به انتشار می کنند. شدت آلودگی به ویژگی های خاک، تجمع عوامل بیماری زا در خاک و شاید مهمتر از همه، نحوه انتشار بستگی دارد.

روش های کنترل به شرح زیر است:

1. بستر بذر با محلول سولفات آهن 3 درصد (FeSO4) به میزان 5/4 کیلوگرم بر متر مربع ضد عفونی می شود. کاشت هفت روز پس از ضد عفونی انجام می شود.
2. برای کنترل عفونت، هر 10-15 روز یک بار با مخلوط بوردو اسپری کنید. در صورت آلودگی توپسین را با رادیکال متیل 50% اسپری کنید.

سایر قارچ هایی که بر پائولونیا تأثیر می گذارند:

• Phylactinia imperialis Miyabe;
• Uncinula clintonii Peck;
• Cercospora paulownia Hori;
• Mycosphaerella paulownia Shirai et Hara;
• Valsa paulownia;
• Miyabe et Hemmi;
• Septobasidium tanakae (Miyabe) Boed et Steinm.

این پاتوژن ها چندان رایج نیستند و آسیب قابل توجهی ایجاد نمی کنند. بهبود شیوه های کشاورزی برای اطمینان از رشد سالم و قوی درخت می تواند فراوانی و شدت بیماری ها را کاهش دهد.

علاوه بر این، دو گونه از Loranthus parasiticus وجود دارد که انگل های ساقه ای هستند که آسیب قابل توجهی را به وجود می آورند. اینها Loranthus parasiticus (Linn.) Merr هستند. و L. yadoriki Sieb.

عمده حشراتی که به پائولونیا آسیب می رسانند عبارتند از:

Agrotis Ypsilon (Rott.) ، A. Toxionis Butler ، Euxoa Segetum Schiff ، Serica Orientalis Matsch ، Anomala Corpulenta Matsch ، Holotrichia Diomphalia ، Gryllotalpa Unispina Saussure ، G. Africana Palisot de Beauvoois ، Empoasca Flavessens) variegata Snellen، Psilogramma menephron Cramer، Batocera horsfieldi Hope، Megopis sinica White та Basiprionota. میزان آسیب حشرات از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است و داده های دقیق در حال جمع آوری است.