، (اخبار رسمی): یکی از مهم ترین اصول طراحی کابین آسانسور، ابعاد و اندازه های آن است. مقررات طراحی آسانسور تجاری و طراحی آسانسور مسکونی متفاوت است.
یکی از مهم ترین اصول طراحی کابین آسانسور، ابعاد و اندازه های آن است. مقررات طراحی آسانسور تجاری و طراحی آسانسور مسکونی متفاوت است. در هر دو صورت، اندازه کابین، طول و عرض و ارتفاع کابین به صورتی طراحی می شود که حتی برای معلولین هم قابل دسترسی باشد. برای آسانسورهایی که مخصوص حمل تخت بیمارها در بیمارستان هستند باید ظرفیت افراد، اندازه تخت بیمارستان و یا حمل چند عدد ویلچیر حامل بیمار در نظر گرفته شود. به طور استاندارد، اندازه کابین آسانسور به صورت 100در90 سانت و 110 در 95 و 100 در 120 و... تعریف شده است. ارتفاع استاندارد کابین معمولاً 220 سانت در مراجع تعریف شده است و ارتفاع با توجه به شرایط می تواند بیشتر شود؛ مگر آنکه شرایط خاصی وجود داشته باشد که در این صورت باید طراحی اختصاصی انجام شود.
نکته دیگری که در طراحی کابین برای انواع آسانسور حائز اهمیت است، اندازه عرض درب آسانسور و نحوه باز و بسته شدن درب به صورت دو جهته یا یک جهت است. بسته به اینکه نیاز ساختمان برای حمل و نقل توسط آسانسور چگونه است، ابعاد آسانسور چقدر است، مدل درب آسانسور، متفاوت در نظر گرفته می شود. در طراحی کابین آسانسور به این نکته باید توجه کرد که حداکثر ظرفیت حمل آسانسور برای افراد چند نفر است. طبق استانداردها، اگر ظرفیت حمل آسانسور چهار نفر باشد، حداکثر وزن، 300 کیلوگرم است؛ اگر حداکثر ظرفیت تحمل افراد ۶ نفر باشد، وزن کل برای کابین معادل 450 کیلوگرم خواهد بود. برای ظرفیت آسانسور با حداکثر ۸ نفر، این وزن معادل600 کیلوگرم است. بسته به افزایش ظرفیت حمل افراد با آسانسور، اندازه کابین، کوچک تر یا بزرگتر طراحی می شود.
اجزای تشکیل دهنده کابین آسانسور
کابین، برای حفاظت جان افراد در زمان حادثه، دارای چهار چوب فولادی بسیار محکم است که دیگر اجزای تشکیل دهنده کابین بر روی آن قرار می گیرند. چهار چوب کابین، سبب می شود تا در حین بالا یا پایین رفتن، آسانسور استحکام بیشتری داشته باشد و علاوه بر آن، بتوان اجزای تشکیل دهنده را به آسودگی بر روی آن نصب نمود.
درب کابین، یکی دیگر از مهم ترین اجزای آسانسور محسوب می شود که بسیار پر کاربرد است. به عنوان مثال: اگر درب آسانسور سر موقع باز نشود، سبب بروز حوادث بسیار خطرناکی می شود. درب کابین آسانسور ها، دارای سه نوع دستی، نیمه اتوماتیک و اتوماتیک است که اکثرا از جنس آلومینیوم هستند و دارای سنسور های مخصوصی هستند تا آسانسور ایمنی بیشتری داشته باشد.
کفپوش کابین نیز نقش بسیار مهمی در ایمنی آسانسور دارد. قالبا، متخصصان یک لایه کفپوش سخت از جنس فایبرگلاس یا فلز در قسمت زیرین کابین قرار می دهند و بر روی آن یک لایه فوم نرم قرار می دهند و پس از آن یک لایه بسیار نازک کفپوش با طرح های زیبا روی فوم می گذارند تا در زمان حادثه و زمین خوردن، کاربران دچار آسیب دیدگی شدید نشوند.
یکی دیگر از اجزای تشکیل دهنده کابین آسانسور که نقش بسیار مهمی را ایفا می کند، دیواره کابین است. دیواره های کابین آسانسور از سه لایه تشکیل شده اند. دیواره اول که در بخش بیرونی کابین قرار دارد با نام دیواره کامپوزیت شناخته می شود. این دیواره سبب می شود تا دور تا دور چهار چوب، عایقی بوجود آید. دیواره های کامپوزیت از جنس استیل و گالوانیزه هستند. پس از آن، یک لایه دیواره از جنس چوب، بر روی آن قرار می گیرد که سبب عایق بندی بیشتر آسانسور می شود که دارای طرح های چوبی زیبا است. و لایه آخر، از جنس شیشه و استیل بسیار براق است که بیرونی ترین دیواره کابین محسوب می شود که دارای طرح های چوبی و فلزی بسیار زیبایی است.
نصب آینه در کابین آسانسور نیز امری ضروری است. وجود کابین در آسانسور سبب می شود تا داخل آن بزرگتر به نظر برسد. همچنین پزشکان معتقد هستند که در مکان های استرس زا از جمله کابین آسانسور، اگر آینه وجود داشته باشد، سبب پرت شدن حواس کاربران می شود و آن ها دیگر دچار استرس نمی شوند.
سقف کابین، نیز از جنس فلز گالوانیزه، استیل و یک لایه تلقی از جنس چوب یا استنلس استیل است که سبب زیبایی بیشتر کابین می شود. در سقف کابین، لامپ هایی قرار دارند که تاریکی را برطرف کنند. علاوه بر آن، سیستم تهویه هوا بر روی سقف کابین متصل شده است که سبب مطبوع بودن هوای داخل کابین می شود.
در بسیاری از آسانسور ها که دارای درب های اتوماتیک هستند، سنسور هایی به منظور حفظ ایمنی بیشتر قرار دارند و زمانی که چیزی در بین درب قرار گرفته است، اجازه بسته شدن به آن را نمی دهند. به این سنسور ها فتوسل گویند.
### پایان خبر رسمی