اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
کد: 13950727161735700

رئیس مرکز امور بین الملل سازمان حفاظت محیط زیست تشریح کرد

توافقنامه پاریس؛بدون تحریم یا تنبیه

کد: 13950727161735700

https://goo.gl/Wps5kg

، تهران , (اخبار رسمی): بر اساس توافقنامه پاریس، ایران متعهد به مشارکت در تغییرات آب و هوایی و کاهش گازهای گلخانه ای تا 4 درصد تا سال 2030 شده است.

توافقنامه پاریس؛بدون تحریم یا تنبیه

به گزارش اخبار رسمی به نقل از سازمان حفاظت محیط زیست، مجید شفیع پور،رئیس مرکز امور بین الملل سازمان حفاظت محیط زیست با اعلام این خبر گفت: با برداشته شدن همه تحریم ها و به دست آوردن حمایت و همکاری سازمان های بین المللی می توانیم 8 درصد دیگر به این مقدار اضافه کنیم.

این مقام مسئول در سازمان حفاظت محیط زیست با انتقاد از طرح مطالب خلاف واقع در برخی رسانه ها مبنی بر اعمال تحریم بر کشور در صورت عدم اجرای تعهدات پاریس، هیچگونه تحریم یا تنبیهی در توافق پاریس در نظر گرفته نشده است.

توافق نامه پاریس ذیل کنوانسیون تغییر اقلیم ملل متحد (1992) است و هدف آن رفع موانع بر سر راه اقدامات علیه تغییرات اقلیمی و همچنین سرمایه گذاری در جهت اقتصادی کم کربن، مقاوم، انعطاف پذیر و پایدار است و جلوگیری از افزایش دمای زمین بیش از 2 درجه سانتیگراد در قرن جاری و تلاش در جهت محدودیت افزایش دما به زیر 1.5 درجه سانتیگراد نسبت به سطح آن پیش از صنعتی شدن است.

توافقنامه پاریس که در تاریخ 12 دسامبر 2015 در پاریس توسط 195 کشور مورد توافق قرار گرفت، برای اولین بار باعث شد که تمامی کشورها برای انجام کاری مشترک بر اساس مسئولیت های تاریخی، فعلی و آینده شان در کنار هم به توافق برسند.

این توافقنامه تاریخی که از سال 2020 تا 2030 اجرایی خواهد شد از همه 195 کشور امضا کننده می خواهد تا با طرح های داوطلبانه شان برای کاهش گازهای آلاینده اقدام کنند.

برنامه مشارکت جمهوری اسلامی ایران برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای شامل دو بخش 4 درصد غیر مشروط و 8 درصد مشروط است.

### پایان خبر رسمی

اخبار رسمی هویت منتشر کننده را تایید می‌کند ولی مسئولیت صحت مطلب منتشر شده بر عهده ناشر است.

پروفایل ناشر گزارش تخلف
درباره منتشر کننده:

سازمان حفاظت محیط زیست

تخریب محیط زیست و بهره برداری بیش از حد منابع در کشور ما نیز همانند بسیاری از کشورهای جهان در طی قرن گذشته، چشمگیر بوده و تسریع در این روند در سال 1335 منجر به تشکیل دستگاهی مستقل به نام کانون شکار ایران، با هدف حفظ نسل شکار و نظارت بر اجرای مقررات مربوط به آن شد. در سال 1346 در پی تصویب قانون شکار و صید، سازمان شکاربانی و نظارت بر صید جایگزین کانون فوق شد. بر اساس قانون اخیر، سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مرکب از وزیران کشاورزی، دارایی، ‌جنگ و شش نفر از اشخاص با صلاحیت بود. بر اساس ماده 6 قانون فوق، وظایف سازمان شکاربانی و نظارت بر صید از محدوده نظارت و اجرای مقررات ناظر بر شکار فراتر رفته و امور تحقیقاتی و مطالعاتی مربوط به حیات‌وحش کشور، تکثیر و پرورش حیوانات وحشی و حفاظت از زیستگاه آنها و تعیین مناطقی به عنوان پارک وحش و موزه‌های جانورشناسی را نیز در بر گرفت. در سال 1350 نام سازمان شکاربانی و نظارت بر صید به “سازمان حفاظت محیط زیست و نام شورای‌عالی شکاربانی و نظارت بر صید به “شورای‌عالی حفاظت محیط زیستف تبدیل شد و امور زیست‌محیطی از جمله پیشگیری از اقدامهای زیانبار برای تعادل و تناسب محیط زیست نیز به اختیارات قبلی آن افزوده شد. در سال 1353 پس از برپایی کنفرانس جهانی محیط زیست در استکهلم و با تصویب قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست در 21 ماده، این سازمان از اختیارات قانونی تازه‌ای برخوردار شد و از نظر تشکیلاتی نیز تا اندازه‌ای از ابعاد و کیفیت سازگار با ضرورتهای برنامه‌های رشد و توسعه برخوردار شد.

اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
منتشر شده در سرویس:

محیط زیست