اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
کد: 13951102224555700

پیامدهای زیست‌محیطی تولید کاغذ

کد: 13951102224555700

https://goo.gl/vmf2e3

، تهران , (اخبار رسمی): بزرگترین پیامد زیست‌محیطی تولید کاغذ «جنگل‌زدایی» و قطع درختان است و بر همین اساس بخش گسترده‌ای از کاغذ موردنیاز صنایع چوب و کاغذ ایران نیز با قطع سالانه صدها‌هزار اصله درخت تنومند جنگل‌های هیرکانی - کاسپیانی شمال ایران فراهم می‌آید.

پیامدهای زیست‌محیطی تولید کاغذ

به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی سازمان حفاظت از محیط زیست،بزرگترین پیامد زیست‌محیطی تولید کاغذ «جنگل‌زدایی» و قطع درختان است و بر همین اساس بخش گسترده‌ای از کاغذ موردنیاز صنایع چوب و کاغذ ایران نیز با قطع سالانه صدها‌هزار اصله درخت تنومند جنگل‌های هیرکانی - کاسپیانی شمال ایران فراهم می‌آید. این درحالی است که جنگل‌های شمال ایران دیگر رمقی برای «رویش» و تولید چوب ندارند. براساس گزارش‌های موجود، توان رویش این جنگل‌های ارزشمند از 600 به 300مترمکعب در هکتار کاهش یافته است. این بدان معناست که نفس این جنگل‌های ارزشمند به شماره افتاده و اگر روند بهره‌برداری از این جنگل‌ها برای تولید کاغذ و چوب به همین شیوه ادامه یابد به‌زودی شاهد تبدیل جنگل‌های درجه 2 به درجه 3 خواهیم بود. این فرآیند کاهش کیفیت جنگل‌ها، موجب تشدید ناپایداری جنگل، توقف قطعی زادآوری و توالی جنگل، افزایش فرسایش خاک و کاهش نفوذ آب در خاک می‌شود. در همین راستا اجرای طرح تنفس 10ساله جنگل‌های شمال که به تصویب مجلس شورای اسلامی نیز رسیده، شاید بتواند این روند نابودی را اندکی کُند نماید.
روش‌های جایگزین چوب در فرآیند تولید کاغذ
براساس روش‌های متداول و قدیمی، تولید کاغذ نیازمند مصرف مواد سلولزی است که این مواد در بیشتر نقاط جهان از بریدن درختان فراهم می‌شود، البته مواداولیه جایگزین نیز شناسایی شده و مورد استفاده قرار گرفته‌اند که یک مورد آن «باگاس» یا «تفاله نیشکر» است. از باگاس می‌توان کاغذ باکیفیت مناسب تولید کرد. با این‌که سالانه بیش از 2‌میلیون تن باگاس در کشور ما تولید می‌شود، ولی شوربختانه به‌جای استفاده درست از آن در فرآیند تولید کاغذ به‌عنوان ترکیب جایگزین چوب درختان جنگلی، نه‌تنها از این حجم عظیم باگاس استفاده نمی‌شود، بلکه برای خلاص‌شدن از آن اقدام به آتش‌زدن و سوزاندن آن می‌کنند. بدین ترتیب افزون بر آن‌که ماده اولیه مناسب تولید کاغذ و جایگزین چوب جنگلی بدون استفاده سوزانده می‌شود، بلکه حجم بسیار زیادی از گاز دی‌اکسیدکربن تثبیت‌شده در ماده سبز باگاس نیز به اتمسفر بازگشته و موجب تشدید آلودگی هوا می‌شود. به‌تازگی نیز تکنولوژی جدیدی برای تولید کاغذ از سنگ آهک ابداع و البته خط تولید محدودی از آن نیز راه‌اندازی شده است. Stonpaper یا همان کاغذ تولیدشده از سنگ‌آهک، نیازی به مواد اولیه سلولزی، مواد شیمیایی بی‌رنگ‌کننده و حتی آب در فرآیند تولید ندارد، بنابراین می‌توان این نوع کاغذ را کاغذ دوستدار محیط‌زیست نامید. بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که تولید کاغذ معمولی با منشأ سلولزی، افزون بر نیاز به قطع درختان جنگلی و کاربرد مواد شیمیایی برای رنگ‌بری، نیازمند مصرف دست‌کم 60‌هزار لیتر آب در هر تن است. بنابراین می‌توان دریافت که تولید سالانه 700‌هزار تن کاغذ در ایران رقمی برابر 4میلیاردو200هزار لیتر آب شیرین و گران‌بها را نیز مصرف می‌کند. بنابراین برای حفظ و پاسداری از جنگل‌ها و منابع آب‌شیرین، باید سرانه مصرف آب را از 26کیلوگرم برای هر ایرانی نیز کمتر کنیم. تغییر فرم روزنامه‌ها و مجلات از نشر کاغذی به نشر الکترونیکی، کاهش روند بروکراسی در ادارات دولتی و شرکت‌های خصوصی، حذف قبض‌های کاغذی آب، برق، گاز، تلفن و... ازجمله راهکارهای کاهش مصرف کاغذ در کشور به شمار می‌رود.

### پایان خبر رسمی

اخبار رسمی هویت منتشر کننده را تایید می‌کند ولی مسئولیت صحت مطلب منتشر شده بر عهده ناشر است.

پروفایل ناشر گزارش تخلف
درباره منتشر کننده:

سازمان حفاظت محیط زیست

تخریب محیط زیست و بهره برداری بیش از حد منابع در کشور ما نیز همانند بسیاری از کشورهای جهان در طی قرن گذشته، چشمگیر بوده و تسریع در این روند در سال 1335 منجر به تشکیل دستگاهی مستقل به نام کانون شکار ایران، با هدف حفظ نسل شکار و نظارت بر اجرای مقررات مربوط به آن شد. در سال 1346 در پی تصویب قانون شکار و صید، سازمان شکاربانی و نظارت بر صید جایگزین کانون فوق شد. بر اساس قانون اخیر، سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مرکب از وزیران کشاورزی، دارایی، ‌جنگ و شش نفر از اشخاص با صلاحیت بود. بر اساس ماده 6 قانون فوق، وظایف سازمان شکاربانی و نظارت بر صید از محدوده نظارت و اجرای مقررات ناظر بر شکار فراتر رفته و امور تحقیقاتی و مطالعاتی مربوط به حیات‌وحش کشور، تکثیر و پرورش حیوانات وحشی و حفاظت از زیستگاه آنها و تعیین مناطقی به عنوان پارک وحش و موزه‌های جانورشناسی را نیز در بر گرفت. در سال 1350 نام سازمان شکاربانی و نظارت بر صید به “سازمان حفاظت محیط زیست و نام شورای‌عالی شکاربانی و نظارت بر صید به “شورای‌عالی حفاظت محیط زیستف تبدیل شد و امور زیست‌محیطی از جمله پیشگیری از اقدامهای زیانبار برای تعادل و تناسب محیط زیست نیز به اختیارات قبلی آن افزوده شد. در سال 1353 پس از برپایی کنفرانس جهانی محیط زیست در استکهلم و با تصویب قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست در 21 ماده، این سازمان از اختیارات قانونی تازه‌ای برخوردار شد و از نظر تشکیلاتی نیز تا اندازه‌ای از ابعاد و کیفیت سازگار با ضرورتهای برنامه‌های رشد و توسعه برخوردار شد.

اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
منتشر شده در سرویس:

محیط زیست