، تهران , (اخبار رسمی): جایگزینی سیستم‌های دستی با سیستم‌ها و دستگاه‌های الکترونیک که به آن هوشمندسازی گفته می‌شود، امروزه درحال گسترش است. آموزش و پرورش شاید اولین سازمانی بود که این تکنولوژی را تحت عنوان «مدراس هوشمند» پذیرفت که در سال 1948 فردی به نام دیوید پرکینز و همکارانش در دانشگاه هاروارد آن را ارائه دادند
به گزارش اخبار رسمی به نقل از ایده برتر پارسیان، برد هوشمند در واقع یکی از بهترین ابزارها جهت تعاملی کردن آموزش بین معلمان و دانش آموزان یا دانشجویان و اساتید است.
به عنوان مثال در شرایطی که افرادی در جلسه یا کلاس غایب باشند، از طریق این سیستم می‌توان تمام مباحث مطرح شده را ذخیره کرد و با همان کیفیت در زمان دیگری در اختیار افراد غایب قرار داد.
در گذشته در مدارس تنها اتاقی به نام «اتاق سمعی بصری» به منظور پخش فیلم و ویدئوهای آموزشی وجود داشت که دانش آموزان وقتی قرار می‌شد ویدئو یا یک رسانه سمعی بصری را ببینند باید محل کلاس را به آن اتاق خاص تغییر می‌دادند. امروزه در صورت تجهیز کلاس با این بردهای هوشمند دیگر نیازی به وجود چنین اتاقی به این منظور نخواهد بود، زیرا این سیستم علاوه بر پاسخگویی به نیازهای سمعی بصری درباره پخش ویدئو و صوت می‌تواند برای نمایش و توضیح انواع محتواهای دیجیتال آموزشی کارکرد بسیار خوبی داشته باشد.
همچنین به راحتی و طور مستقیم روی صفحه این بردها می‌توان نمودار، گراف و انواع جدول را طی زمان کمی رسم کرد.
از آنجا که روش‌های خاصی در ساخت این بردهای هوشمند به کاررفته است می‌توانند به امر یادگیری سرعت بخشیده و آماده سازی و درک مفاهیم را بسیار تسهیل کرد. زیرا یکی از مزبت های این سیستم این است که در هنگام ارائه یک مطلب می‌توان چندین منبع اطلاعاتی مختلف را به طور همزمان به کارگرفت و در معرض دید مخاطبان گذاشت.
علاوه براین موارد کاربر دارای اختیار زیادی در دستکاری و جابجایی همه مطالبی و محتواهایی است که برای مخاطب ارائه می‌دهد. در نهایت می‌توان گفت این سیستم دارای پتانسیل های فراوانی است که می‌تواند اثربخشی زیادی در ایجاد محیطی پویا در محیط های اداری و آموزشی به ارمغان بیاورد.
### پایان خبر رسمی