، تهران , (اخبار رسمی): بی اختیاری نسبتاً شایع است به گونه‌ای که تنها ۱۸ میلیون نفر در آمریکا مبتلا به آن هستند به علاوه این اختلال بین هر دو جنس گزارش شده است اما میزان شیوع آن در بین زنان بیشتر از مردان است و احتمالاً به سبب زایمان رخ می‌دهد.
بی اختیاری چیست؟
بی اختیاری را می توان عدم توانایی کنترل تحریکات روده تعریف کرد که موجب می‌شود مدفوع از راست روده و یا مقعد بدون اختیار خارج شود. این بیماری میتواند شدت و میزان‌های مختلفی داشته باشد و شامل دفع کمی مدفوع هنگام بروز باد شکم و یا بی اختیاری کامل در دفع مدفوع باشد.
این بیماری نسبتاً شایع است به گونه‌ای که تنها ۱۸ میلیون نفر در آمریکا مبتلا به آن هستند به علاوه این اختلال بین هر دو جنس گزارش شده است اما میزان شیوع آن در بین زنان بیشتر از مردان است و این احتمالاً به سبب زایمانرخ می‌دهد.
عواملی که باعث بی اختیاری مدفوع می‌شوند:
از مهمترین علل ایجاد اختلال بی اختیاری دستگاه گوارش می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
صدمه دیدن عصب: به علت آسیب دیدن عصب‌های کنترل کننده دفع مدفوع ایجاد می‌شود. بیماری‌های مالتیپل اسکلروزیس (MS)، آلزایمر و دیابت دراز مدت میتواند باعث این آسیب شوند.
زایمان
ناتوانی فیزیکی: این وضعیت میتواند موجب دشواری فرد در رسیدن به دستشویی و یا در آوردن لباس‌های خود شود.
ابتلا به هموروئید یا بواسیر که میتواند مانع از بسته شدن کامل کانال مقعد شود.
یبوست و اسهال
وجود تومور در راست روده
رکتوسل: در این بیماری راست روده به درون واژن پیشروی می‌کند.
سوء مصرف دراز مدت ملین‌ها
عمل جراحی مقعد و آسیب به بافت‌های مقعد
درمان بی اختیاری:
درمان بی اختیاری روده یا دستگاه گوارش شامل کاهش شدت این بی اختیاری و به دست آوردن مجدد اختیار دفع است. این اختلال بسته به علت ایجاد آن، توسط راهکارهای درمان‌های بسیاری بهبود می‌یابد اما اگر همچنان این اختلال پا بر جا باشد نیاز به عمل جراحی خواهد بود. برخی از راهکارهای درمان بی اختیاری دستگاه گوارش در دفع مدفوع به این شرح است:
دارو
داروهای مورد استفاده برای درمان اختلال بی اختیاری دستگاه گوارش شامل موارد زیر است:
داروهای ضد اسهال (مثل لوپرامید یا ایمودیوم)
رفع مشکل یبوست مزمن ( توسط نرم کنندههایی مثل شیر منیزی برای کوتاه مدت)
داروهای کاهش دهنده تحرک روده یا کاهش دهنده میزان آب موجود در مدفوع
تغییر رژیم غذایی
در برخی از موارد تغییر رژیم غذایی میتواند در درمان این اختلال روده موثر باشد. این تغییر شامل افزایش مصرف مواد غذایی حاوی فیبر و نوشیدن زیاد آب است که در صورت وجود یبوست آن را درمان کرده و در صورتی که دچار اسهال مزمن باشید با افزایش حجم مدفوع به درمان آن کمک می‌شود.
پرورش روده
استفاده از برنامه‌های پرورش روده به درمان ضعیف بودن عضلات اسفنکتر کمک می‌کند. این برنامه شامل این موارد است:
تمرینات کگل: این ورزش به تقویت عضلات اسفنکتر کمک می‌کند.
کاربرد حمام در روز مثل زمان‌هایی پس از صرف غذا
زیست بازخورد: در این روش کاوشگری حساس وارد مقعد شده و هر بار که عضلات اسفنکتر مقعد دور آن منقبض می‌شوند، دستگاه این انقباض را حس می‌کند. در نتیجه میتواند به بیمار ایدهای در مورد الگوهای فعالیت عضلات آنها بدهد.
جراحی
جراحی به طور معمول زمانی انجام می‌گیرد که دیگر روش‌ها پاسخگوی درمان بی اختیاری دستگاه گوارش نباشد. جراحی بسته به عامل ایجاد کننده این اختلال صورت می‌پذیرد.
اسفنکتروپلاستی: نوعی جراحی است که برای ترمیم اسفنکتر صدمه دیده و یا ضعیف شده مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تحریک گراسیلوپلاستی: در این روش جراحی قسمتی از عضله کشاله ران بیمار برای ساخت اسفنکتر مصنوعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
استفاده از کاف قابل باد شدن: در این روش از یک کاف قابل باد شدن برای جایگزینی با اسفنکتر مقعدی استفاده می‌شود.
جراحی راست روده دچار پرولاپس
هموروئیدکتومی: روش جراحی جهت درمان هموروئید
درمان کولوستومی: طی این روش مدفوع از طریق ایجاد یک سوراخ در روده بزرگ و از طریق دیواره شکم تغییر مسیر داده و از یک کیسه مخصوص که در ورودی لوله مزبور قرار می‌گیرد برای جمع کردن مدفوع استفاده می‌شود.
علاقه‌مندان به کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به سایت کلینیک نوین مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی