، مشهد , (اخبار رسمی): امروزه در کشورهای پیشرفته آموزش از راه دور بسیار متداول است. برای این روش ممکن است از ویدیو، رایانه، پست الکترونیک و تکنولوژی مرتبط با اینترنت استفاده شود. آموزش از راه دور با بهره‌وری از اینترنت امکان‌پذیر می‌شود.
مدارس آموزش از راه دور فرصت طلایی برای تمام کسانی است که تحصیلات ابتدایی دارند و هر کس در هر سن و شغلی می‌تواند ادامه تحصیل دهد
تاریخچه آموزش مجازی به دهه اول سال 1717 میلادی می‌رسد. آغاز و پیدایش آموزش از راه دور در ایران به سال 1366 باز می‌گردد. آغاز به کار این نوع آموزش در کشورهای پیشرفته از سال 1854 با اولویت پذیرش بازماندگان از تحصیل از طریق جزوه خلاصه شده انجام پذیرفت. این موسسات آموزشی با هدف ارتقاء سطح علمی، فراهم کردن امکان آموزش از راه دور و آموزش بخشی از نیروهای متخصص جامعه به روی کار آمد.
این مراکز آموزشی که در شهرهای بزرگ واقع شده‌اند تا سال 1384، بیش از 2.4 میلیارد تومان بودجه عمرانی را صرفه جویی کرده‌اند.
تقریبا با آغاز به کار مدارس آموزش از راه دور در سال 1383، سالانه در حدود 240 هزار نفر از خدمات این مدارس استفاده کرده‌اند و با وجود بیش از 1700 مدرسه آموزش از راه دور فعال در کشور حدود 186هزار دانش آموز مشغول به تحصیل هستند. این نوع مدارس یک فرصت طلایی است برای تمام کسانی که تحصیلات ابتدایی دارند و بعد از آن هر کس در هر سن و شغلی می‌تواند ادامه تحصیل دهد.
آموزش از راه دور در مدارس، دانشگاه‌ها و موسسات آموزشی، تنها راه کمک به آموزش کسانی است که به هر دلیلی از تحصیل در محیط‌های آموزشی جا مانده‌اند و یا به دنبال شروع و یا تکمیل روند آموزشی خود با استفاده از این شیوه‌ای نوین هستند. علی‌رغم اینکه در شیوه آموزش حضوری بسیاری از فراگیران مبادرت به یادگیری می‌کنند لیکن همچنان هستند کسانی که به دلیل مشغله و عدم امکان کسب دانش و تجربه نمی‌توانند به مدرسه عادی و یا دانشگاه یا موسسات آموزشی به شکل حضوری جهت ادامه تحصیل بروند
مدارس آموزش از راه دور فراگیران خود را به دو دسته بزرگسالان (افراد بالای 18 سال) و لازم التعلیم‌ها تقسیم می‌کند.
لازم التعلیمی‌ها: افرادی هستند که شرایط سنی برای تحصیل را دارند اما به دلیل برخی موارد خاص که کمیسیون خاص آموزش و پرورش تشخیص می‌دهد، امکان ادامه تحصیل در مدارس عادی و روزانه را ندارند و باید از خدمات مدارس آموزش از راه دور استفاده کنند مانند افراد متاهل و دارای معلولیت. این تفاوت در ارائه خدمات نشان از انعطاف خوب سیستم آموزش از راه دور دارد.
محتوای آموزشی مدارس آموزش از راه دور با تمام مدارس برابر و همسان است. اما کتاب‌های این مدارس طوری طراحی شده است که فراگیر در 80 درصد موارد به معلم نیازی ندارد.
اداره این مجموعه به بخش غیر دولتی سپرده شده است. به فراگیران هزینه آموزشی تعلق می‌گیرد و اگر حمایت آموزش و پرورش از ابن بخش نبود، هزینه‌های آموزشی به مراتب بالاتر بود. هزینه هر واحد درسی هم بسته به شرایط متفاوت هر استان متغیر است. حداکثر تعداد واحدهایی که فراگیر در آموزش از راه دو می‌تواند بسیار مثمر ثمر باشد.
با توجه به غیردولتی بودن مدارس آموزش از راه دور، نیروهای فعال این مدارس به صورت اضافه کاری، بازنشسته، رسمی و یا آزاد مشغول به کار هستند که هر کدام قانون مربوط به خود را دارند مانند نیروهای آزاد که تابع قانون کار هستند (یعنی به تناسب میزان ساعاتی که در آموزش و پرورش و مراکز، فعالیت می‌کنند و براساس قرارداد منعقد شده تابع قانون کارهستند).
بیشترین مدارس آموزش از راه دور در نوبت دوم مدارس دولتی تشکیل می‌شود و تعدادی از مدارس آموزش از راه دور توسط موسسان خریداری شده است و به صورت مجزا فعالیت می‌کنند. طرح نظارت جامع دارای سه بخش نظارت همتا، نظارت تخصصی (سالی سه مرتبه این نظارت صورت می‌گیرد) و نظارت عالیه است و هر نیم سال وضعیت مدارس آموزش از راه دور بررسی می‌شود. آموزشی و پرورشی، اداری و مالی و فناوری از جمله موارد نظارت تخصصی بر مدارس آموزش از راه دور است.
آموزشی که با آرامش، تمرکز، دقت و بدون خستگی انجام گیرد می‌تواند باعث یادگیری قابل توجهی شود. آموزش از راه دور به سبب اینکه در منزل انجام می‌شود این امکان را برای علم‌آموز مهیا می‌سازد که بتواند با آرامش و تمرکز بیشتر به مطالعه دروس بپردازد.
این نوع آموزش می‌تواند برای کسانی که قادر به گذراندن زمان زیادی در محل‌های آموزشی نیستند بسیار مناسب باشد. بسیاری از فراگیران ترجیحاً یادگیری در منزل (آموزش از راه دور) برای‌شان بسیار راحت‌تر از یادگیری در محیط‌های آموزشی است. این افراد با توجه به اینکه در محیط‌های آموزشی فرصتی برای انجام تمرین و ممارست پس از مطالعه دروس وجود ندارد، فرصت می‌یابند تا هم دروس را با دقت بیشتری مطالعه کنند و هم به انجام تمرینات مربوطه بپردازند. محیط منزل از لحاظ آرامش، تمرکز و دقت به مراتب بسیار بهتر از محیط‌های آموزشی است. بعضی از فرگیران در محیط‌های آموزشی به جای توجه به آموزش، به عوامل دیگری توجه می‌کنند.
دبیران با روش‌های تدریسی مختلف، سعی می‌کنند تا در جهت هر چه بهتر فراگیری آنها تلاش کنند. هر چند که افراد دارای قابلیت خستگی یکسانی نیستند، بعضی اوقات خستگی زودرس که ممکن است ناشی از بی خوابی، فعالیت جسمی زیاد و یا استرس بوده باشد، باعث بروز مشکلاتی در یادگیری علم آموز در محیط آموزشی می‌شود. بعضی از آنها مجبور هستند که مسافت طولانی را برای رسیدن به محیط آموزشی طی کنند که این امر هم باعث ایجاد خستگی در آنها خواهد شد.
در سال‌های قبل بسیاری از دبیران با روش آموزش از راه دور موافق نبودند، به این علت که طرز تفکر آنها بر این بود که فراگیران هیچگاه به کسب علم به تنهایی نخواهد پرداخت. این امر در سنین پایین باعث می‌شد که هیچگاه این نوع آموزش مورد تایید دبیران قرار نگیرد. البته با توجه به اینکه دانش آموزانی وجود داشتند که هیچگاه علاقه‌ای به کسب علم در آنها وجود نداشت، این امر بسیار بدیهی به نظر می‌رسید. ولی این نکته که افرادی هم وجود داشتند که همواره به دنبال کسب آگاهی بودند، از نظر بعضی دبیران به دور نگاه داشته می‌شد. این هم زمانی بسیار مورد توجه قرار گرفت که این احساس در مسئولان به وجود آمد که علم آموزانی وجود دارند که به علت کمبود محیط‌های آموزشی قادر به ادامه تحصیل نخواهند بود.
با توجه به اینکه بعضی از فراگیران مجبو به طی مسافتی طولانی و بعضا خارج از شهر مورد سکونت خود باید به ادامه تحصیل بپردازند و این امر مستوجب پرداخت هزینه برای این افراد است، این نوع آموزش بسیار مورد استقبال قرار گرفت. نکته قابل توجه در مورد این نوع آموزش این است که فراگیران می‌توانند جهت آشنایی با آموزگار، درس مربوطه، مطالب مورد نیاز یادگیری و پروژه‌های احتمالی کلاس توجیهی در ابتدای ترم داشته باشند. این امر می‌تواند در برطرف کردن ابهاماتی که در ابتدای تحصیل برای علم آموزان به وجود آید موثر واقع شود. آنها بسیار مایل هستند که بدانند روش تدریس در این نوع مراکز آموزشی به چه نحوی انجام می‌شود. حتی تهیه کردن جزوه‌ای که بتواند کمک قابل توجهی به آنها کند بسیار موثر خواهد بود.
آموزش از راه دور متفاوت از آموزش الکترونیکی e-Learning است. در واقع آموزش الکترونیکی از زیرشاخه‌های آموزش از راه دور است که در آن ارتباط مدرس و یادگیرنده به تکنولوژی اینترنت محدود می‌شود. در آموزش از راه دور، ارتباط مدرس و یادگیرنده می‌تواند از طریق نامه نگاری، رادیو، تلویزیون، تلفن، ویدئو کنفرانس یا اینترنت و شبکه‌های اجتماعی باشد.
آموزش از راه دور، به تکنولوژی‌های ارتباطی و نهادی برای طراحی و برنامه‌ریزی آموزش نیازمند است. یادگیری از راه دور فقط بر روی نیازهای یادگیرنده برای رابطه با مدرس تمرکز می‌کند. در حالی که آموزش از راه دور باید شامل دو طرف ارتباط، یعنی مدرس و یادگیرنده باشد.
### پایان خبر رسمی