، تهران , (اخبار رسمی): امیلی دختری معمولی با زندگی معمولی و چهره معمولی است که زندگی آرام و کسالت‌باری دارد و عاشق تنهایی است. امیلی با تمام خجالتی بودنش دنیای فانتزی خودش را دارد و عاشق این است که با روش‌های هیجان‌انگیز زندگی آدم‌های اطرافش را تغییر دهد و بهتر کند.
در کل فیلم رنگ قرمز بسیار به چشم می‌خورد که نشان‌دهنده گرما، انرژی، شور و عشق است
فیلم سرنوشت شگفت‌انگیز امیلی پولن که با نام امیلی در سراسر دنیا شناخته شده فیلمی در ژانر کمدی-رمانتیک ساخته ژان پیر ژونه و بازی آدری توتو محصول سال 2001 است. امیلی با بودجه ۱۰ میلیون دلاری ساخته شد اما به فروش رویایی ۱۷۳٫۹ میلیون دلاری رسید که با توجه به بودجه کم و هم چنین سال ساخت موفقیتی بسیار بزرگ محسوب می‌شود.
فیلم از زبان کسی روایت می‌شود که از بیرون شاهد ماجراست و ظاهرا تمام اتفاقات زندگی امیلی را می‌داند. او گارسن کم‌حرف و درون‌گرای یک کافه است و در جریان داستان عاشق نینوی خیال‌باف و حواس‌پرت است. در ادامه‌ی فیلم تلاش‌های امیلی برای رویارویی با نینو به روش‌های هیجان‌انگیز نمایش داده شده است.
موزیک فیلم امیلی پولن
یان تیرسن نوازنده و آهنگساز فرانسوی است که بعد ساختن موسیقی فیلم امیلی به شهرت بین المللی دست یافت. قبل از این فیلم او بیرون از فرانسه ناشناخته بود. پیر ژونه می‌گوید «برای موسیقی فیلم امیلی چیزی کاملا متفاوت در ذهنم بود تا اینکه روزی یکی از دستیاران تولید سی دی از کارهای یان تیرسن برایم آورد که به نظرم بسیار فوق‌العاده بود و تمام آلبوم‌های او را خریدم. سپس با یان تماس گرفتم و از او دعوت کردم که در صورت تمایل برای امیلی موسیقی بسازد. بعد از دو هفته او نوزده قطعه برای فیلم ساخته بود.»
همه منتقدان در این موضوع اتفاق نظر دارند که موسیقی فیلم می‌تواند منجر به موفقیت یا شکست آن شود. طول عمر و تاریخ انقضای فیلم هم بستگی به موسیقی آن دارد. موسیقی متن فیلم امیلی از آن دسته است که هر بار با شنیدن آن مخاطب دوست دارد دوباره فیلم را ببیند.
یان تیرسن با اینکه قبل از فیلم امیلی تجربه ساختن موسیقی فیلم را نداشت اما کاری می‌کند که این فیلم و موسیقی فوق‌العاده‌اش برای همیشه در ذهن مخاطبان نقش ببندد.
برای ساخت موسیقی متن فیلم که هم‌پای داستان پیش می‌رود و اوج و فرودهای صحنه‌ها را با نت‌های موسیقی روایت می‌کند، از آلات موسیقی بسیاری استفاده شده است. او با استفاده از چرخ دوچرخه در پایان قطعه «La Dispute» که در ابتدای فیلم شنیده می‌شود صدایی خاص تولید می‌کند و در همه قطعه‌های موسیقی متن امیلی با استفاده از آکاردئون و هارپسیکورد موسیقی ایده‌آل ژان پیر ژونه را می سازد که نشان‌دهنده سبک کارگردان نیز است.
موسیقی این فیلم در عین رمانتیک بودن بسیار شاد و پرانرژی است. در صحنه‌ای که امیلی پیرمرد نابینا را در خیابان‌های پاریس راه می‌برد و همه چیز را برایش توصیف می کند، موسیقی لذت وصف‌ناپذیری را به بیننده انتقال می‌دهد. بی‌شک موسیقی متن امیلی تأثیر به‌سزایی در موفقیت فیلم داشته و حس عمیق هر صحنه را به مخاطب منتقل می‌کند. می توان گفت امیلی بدون موسیقی متن یان تیرسن قطعا کامل نبود.
### پایان خبر رسمی