، تهران , (اخبار رسمی): اخیرا در نشست خبری شبکه دو سیما به بحث پیرامون مشکلات کارآفرینان پرداخته شد. در این نشست دکتر یوسف قاسمی بنیان‌گذار اولین شرکت دانش بنیان حقوقی کشور در زمینه خدمات حقوقی و استارتاپ تولید قرارداد آنلاین، به صحبت پیرامون مشکلات حقوقی و قانونی کارآفرینان و استارتاپ‌ها در ایران پرداخت.
مهم‌ترین مساله که در فرایند کارآفرینی با آن روبرو هستیم بسترهای شرکت‌سازی و شرکت‌داری است. موانعی داریم که نه تنها ضرورت و فایده‌ای ندارند بلکه با هدف اصلی بنیان‌گذاران این قوانین نیز در تعارض هستند
دکتر یوسف قاسمی در زمینه خدمات حقوقی و استارتاپ تولید قرارداد آنلاین و مشکلات حقوقی و قانونی کارآفرینان و استارتاپ‌ها صحبت کرد. خلاصه این نشست برگزار شده به شرح زیر است:
بعد از برگشت به ایران مهم‌ترین موانعی که برای راه انداختن یک کسب وکار با آن مواجه شده‌اید چه بوده است؟
مهم‌ترین مساله که در فرایند کارآفرینی با آن روبرو هستیم بسترهای شرکت‌سازی و شرکت‌داری است. یعنی موانعی داریم که نه تنها ضرورت و فایده‌ای ندارند بلکه با هدف اصلی بنیان‌گذاران این قوانین نیز در تعارض هستند. به عنوان مثال کسی که اپلیکیشن خدمات خشکشویی طراحی می‌کند نباید نیازمند مجوز خشکشویی باشد. بلکه وظیفه او کار کردن با تامین‌‌کنندگانی است که از مجوزهای لازم برخوردار هستند. در واقع علاوه بر تعدد و تکثر مجوزها، با ابهام عظیمی نه مثبت و نه منفی روبرو هستیم و دقیقا نمی‌دانیم چه کاری باید انجام دهیم.
شما چه مدت زمانی برای دریافت یک مجوز طی کردید؟
با توجه به این که ما شرکت حقوقی هستیم طبیعتا آگاهی بیشتری داشتیم و می‌دانستیم در چه زمانی نیازی نیست که درخواست مجوز کنیم. یعنی در مواقعی اگر مجوز نگیرید نقض قانون نکرده‌اید.
البته تعداد مجوزها آمار مختلفی دارد برخی کسب وکارها با بررسی‌هایی که کردند متوجه شدند که اگر بخواهند تمامی مجوزهای مربوط به کسب و کار خود را تهیه کنند تعداد آن 2000 تا هم خواهد رسید. هر چند بعضی از مجوزها خیلی ساده هستند به عنوان مثال ثبت نام یا رجیستری که سبک‌ترین درجه از مجوزها به شمار می‌آیند.
در کشورهای پیشرفته نه تنها مجوزگذاری زائد صورت نمی‌گیرد بلکه کسب و کارهای نوآورانه با لزومی برای عمل کردن مانند شرکت‌های سنتی روبرو نیستند.
منظور از مشکلات شرکت‌داری چیست؟
زمان یک کارآفرین به خصوص در کسب وکارهای نوآورانه که ارزش بسیار بالایی خلق می‌کند، بسیار ارزشمند است. این درست نیست که بخش زیادی از این زمان صرف پر کردن انواع فرم‌های غیرهوشمند شود. اطلاعاتی که تکراری هستند و یا حتی از آنها استفاده‌ای نمی‌شود. ما در کشورمان استعدادهای هوشمند زیادی داریم و با کمک آنها می‌توانیم زیرساخت‌های مناسب را فراهم کرده تا تمامی این فرآیندها به یکدیگر متصل شوند و به عنوان مثال با یک اهراز هویت ساده هر فرد بتواند با رعایت قوانین و حریم خصوصی در سامانه‌ها، اطلاعات خود را بارگذاری کند.
توصیه شما برای تبدیل کردن یک استعداد برتر به یک کارآفرین خوب چیست؟
باید تمرکز بر روی حمایت از نخبگان را به سمت نظریه هر نخبه یک کارآفرین، ببریم. توقعاتی که یک استعداد برتر دارد به عنوان مثال از جنبه پیشرفت مالی، امکان برآورده شدن آن تقریبا به وسیله هیچ حمایتی در هیچ جای دنیا وجود ندارد. اتفاقا این افراد بعد از مدتی متوجه می‌شوند آن چیزی که عطش وجودشان را سیراب می‌کند، آفرینش یک نام و یا یک مجموعه است.
یک استعداد برتر در ساختن لذتی را تجربه می‌کند که حتی اگر با حمایت‌های دولتی هم بخواهد به جایی برسد آن را تجربه نخواهد کرد.
چه باید کرد تا کارآفرینی صورت بگیرد؟
در کشور ما مساله بنیادی‌تر است. توجه ما به علوم انسانی ضعیف است و استعدادها بیشتر سمت علوم تجربی و مهندسی می‌‌روند. در نتیجه این عقب‌ماندگی، کاربردی شدن علوم اجتماعی در ایران است که فناوران بسیار موفقی داریم اما توانمندساز نداریم.
برای اجرایی‌تر کردن این اتفاق باید چه کار کرد؟
آموزش‌ها باید کاربردی شود. باید از دانشگاه‌ها و از خودمان شروع کنیم و دوره‌های کارآموزی در علوم اجتماعی برگزار کنیم که بتوانند توانمندساز کارآفرینی شوند.
از طرف دیگر سازمان‌های متصدی حمایت از کارآفرینی باید به این موضوع توجه کنند. هر چند تاکنون تلاش‌هایی از سمت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری از طریق بسترهای صادرات و همین طور بخش توانمندسازی نوآوری و شکوفایی، شکل گرفته است و از مشاوران خوبی بهره گرفته‌اند که تجربه کسب‌وکاری دارند.
مشکلات شرکت‌های تجاری چیست؟
مهم‌ترین مساله ما همت نکردن برای به روزرسانی قوانین مربوط به شرکت‌های تجاری در ایران است.
آیا یک ایده نو در خارج از کشور نیاز به ثبت دارد؟
در ایران هم برای کارآفرینی لزومی برای ثبت شرکت نیست. اما در کارآفرینی مساله ایجاد برند و نام تجاری ( شخصیت حقوقی) اهمیت دارد. در واقع در هیچ جای دنیا الزام قانونی نیست، اما همه به آن گرایش دارند. در ایران حتی ثبت شرکت برای کسب وکارهای سنتی هنوز پیچیده است. در واقع مساله اصلی مشکلات اداری نیست بلکه مشکل قانون است که حداقل از 50 سال پیش به روز رسانی در آن انجام نشده است. در حالی که کسب و کارها متحول شده‌‌اند و ما می‌خواهیم یک کسب و کار نوپا را در قالبی ببریم که حتی برای کسب و کارهای سنتی مناسب نیست. در کشورهای خارجی حتی قوانین مدرن ثبت شرکت‌ها به کسب و کارهای نوپا تحمیل نمی‌شود بلکه برای آنها یک راهکار کوتاه مدت در نظر گرفته می‌شود چون احتمال شکست ایده و موفق نشدن آن وجود دارد.
در آخر پیشنهادهای خود را بفرمایید؟
مهم‌ترین نکته این است که ما هوشمند به مجوزها و قانون ها نگاه کنیم. اگر می‌خواهیم یک کسب و کار را علی‌الخصوص یک کسب و کار آنلاین را توقیف کنیم باید ابتدا فکر کنیم که این کسب‌وکار مثل یک مغازه می‌ماند. مگر درست است به سادگی در یک مغازه را ببندیم. باید در نظر بدانیم اگر محیط شتاب‌دهنده‌ها وفضاهای اشتراکی متفاوت و رنگی‌تر است به دلیل تحمل کردن روزهای سخت نوآوری و انتظار پس از آن است.
### پایان خبر رسمی