، تهران , (اخبار رسمی): طبق آئین نامه تاسیس و راه اندازی پارک علم و فناوری، وجود فضای فیزیکی و امکانات اولیه در اختیار سازمان موسس به منظور واگذاری و اختصاص آنها برای تاسیس پارک مانند زمین مناسب با وسعت حداقل ۲۰ هکتار در شروع فعالیت، از شروط ایجاد پارک است.
طبق مقدمه و معرفی اساسنامه پارک که در اداره ثبت شرکتها ثبت شده، شرکت ملی نفت مستند به بندهای ۶ و ۱۴ ماده ۶ قانون اساسنامه این شرکت (به عنوان نماینده انحصاری وزارت نفت) سازمان موسس این پارک است.
ماموریت مهم پارکهای نوآوری و فناوری، به‌هم‌رسانی عرضه و تقاضای فناوری و تسهیل‌گری در مسیر ترویج و توسعه فناوری‌هایی است که هنوز در کشور به صورت تجاری و صنعتی تولید نشده‌اند. تعداد ۴۴ پارک علم و فناوری در کشور وجود دارد که از این تعداد، ۴۲ پارک سمت عرضه فناوری قرار گرفته‌اند و دو پارک شامل پارک نوآوری و فناوری نفت و پارک ICT مربوط به وزارت ارتباطات در سمت تقاضای فناوری قرار دارند.
پارک نوآوری و فناوری صنعت نفت در 24 خرداد 1400 با حضور بیژن زنگنه وزیر نفت، سورنا ستاری معاون علمی و فناوری ریاست‌جمهوری و جمعی از مدیران ارشد نفت و فعالان حوزه پژوهش و فناوری کشور به طور رسمی افتتاح شد. اما داستان شکل گیری دوساله آن از زبان آیدن ختلان سرپرست پارک شنیدنی است.
مطرح شدن ایده اولیه ایجاد پارک و دریافت مشاور به اوایل سال 1398 برمی‌گردد. از همان زمان، وزیر نفت برگزاری نشست‌های متعددی با استارتاپ‌ها، شتاب‌دهنده‌ها و فعالان عرصه فناوری و نوآوری را در برنامه قرار داد و مقدمات اجرایی شدن این ایده به تدریج با همکاری گسترده بخش‌های مختلف وزارت نفت و شرکتهای تابعه فراهم شد. سپس اواسط سال 1398 با بازدید وزیر نفت و مدیرعامل شرکت ملی نفت و معاون مهندسی، پژوهش و فناوری وزارت نفت و دیگر مقامات مرتبط از زمینهای پیشنهادی برای پارک، محدوده قابل اختصاص به پارک تعیین شد.
قرارداد مشاوره برای طراحی پارک در بهمن ۹۸ منعقد و در همان زمان نیز درخواست تاسیس پارک توسط شرکت ملی نفت ایران به شماره نامه ۵۶۹۲۱۵ مورخ ۱۲ اسفند سال ۱۳۹۸ به وزارت عتف ارائه شد.
تاسیس پارک توسط شورای گسترش و برنامه‌ریزی آموزش عالی در تیر ۹۹ صادر و در شهریورماه ابلاغ شد. اینجانب نیز با توجه به نظر صریح وزارت علوم که گزینه نخست شرکت ملی نفت را برای مدیریت پارک رد و صراحتاً اشاره شد که فرد دیگری با سوابق مناسب در حوزه اجرایی صنعت نفت معرفی شود، در اواخر آبان‌ماه و با تایید وزارت علوم به عنوان سرپرست انتخاب شدم.
اساسنامه پارک در آذرماه ۹۹ برای وزارت عتف ارسال و در بهمن‌ماه نتیجه به اینجانب ابلاغ شد. در اسفندماه هم بعد از دو رفت و برگشت بین وزارت نفت و وزارت عتف، حکم اعضای هیئت‌امنا توسط وزیر علوم صادر و اولین نشست آن برگزار شد.
تلاش شد که در انتهای سال گذشته و ابتدای امسال، آیین نامه های لازم برای پارک تهیه شود و همزمان نیز ساخت مرکز رشد و نوآوری پارک پیگیری شد. با توجه به این روند تاریخی، مشاهده میشود که از دو سال پیش کار تاسیس پارک فناوری و نوآوری نفت و گاز آغاز شده است.
پارک نوآوری و فناوری صنعت نفت به طور کامل متعلق به شرکت ملی نفت ایران و از نظر اداری و حقوقی از موسسات وابسته به شرکت ملی نفت ایران است. طبق مقدمه و معرفی اساسنامه پارک که در اداره ثبت شرکتها ثبت شده، شرکت ملی نفت مستند به بندهای ۶ و ۱۴ ماده ۶ قانون اساسنامه این شرکت (به عنوان نماینده انحصاری وزارت نفت) سازمان موسس این پارک است. این موضوع به صراحت در نامه قائم مقام معاون پژوهش و فناوری وزارت عتف به شماره نامه ۲۵۳۲۹۱ مورخ ۱۴ بهمن ماه ۱۳۹۹ نیز تصریح شده که پارک وابسته به شرکت ملی نفت ایران است.
بر همین اساس هم در ماده ۱۱ اساسنامه تنها با پیشنهاد این شرکت امکان انحلال این پارک وجود دارد و وزارت نفت نیز نمیتواند راساً تقاضای انحلال آن را کند. همچنین طبق همین ماده در صورت انحلال، کلیه اموال پارک از جمله سرمایه مورد نیاز پارک در زمان تاسیس متعلق به شرکت ملی نفت ایران است.
در آذرماه ۹۸ شرکت ملی نفت ایران نسبت به اختصاص زمین های سابق انبارهای این شرکت در شهر ری و پژوهشگاه سابق صنعت نفت به پارک اقدام کرد. در قانون مراکز رشد و پارکهای علم و فناوری مصوب سال ۸۱ هم به دستگاه های اجرایی اجازه داده شده بخشی از زمین یا ساختمان های خود را جهت ایجاد مراکز رشد یا پارکهای علم و فناوری اختصاص دهند.
اختصاص عرصه و اعیان به پارک توسط شرکت ملی نفت ایران به عنوان مالک این املاک، به صورت قانونی انجام شده است. چرا که شرکت نفت طبق اساسنامه خود مجاز است اموال خود را در اختیار شرکتها و موسسات تابعه خود قرار دهد. تمامی زمینها و ساختمانهای تخصیصی به پارک نیز با حفظ مالکیت شرکت نفت بر عرصه و اعیان بوده است.
همان طور که توضیح داده شد، شرکت ملی نفت ایران همچون دیگر نمونه های مشابه، اجازه دارد زمینها یا تاسیسات و ساختمانهای خود را در اختیار شرکتها و موسسات زیرمجموعه خود واگذار کند. به عنوان مثال مالکیت تمامی عرصه و اعیانی که شرکت منطقه ویژه اقتصادی پارس در آن استقرار دارد یا همه پالایشگاه های پارس جنوبی به ارزش روز قریب یکصد میلیارد دلار و نیز مجموعه اراضی، اموال، املاک و تاسیسات تولیدی اعم از چاه ها و کارخانه ها در فلات قاره یا در مناطق نفتخیز جنوب که عموماً متعلق به شرکت ملی نفت ایران است، برای تسهیل بهره برداری، در چارچوب ماموریتها و اهداف این شرکت ها در اختیار آن ها قرار داده شده است. پارک نیز از این مصادیق خارج نیست.
طبق آئین نامه تاسیس و راه اندازی پارک علم و فناوری، وجود فضای فیزیکی و امکانات اولیه در اختیار سازمان موسس به منظور واگذاری و اختصاص آنها برای تاسیس پارک مانند زمین مناسب با وسعت حداقل ۲۰ هکتار در شروع فعالیت، از شروط ایجاد پارک است. در ضمن زمینهای واگذار شده به پارک زمینهای بایر و بلااستفاده بودند. بنابراین مدیریت ارشد نفت تصمیم گرفت از این زمینها در مسیر حمایت از توسعه فناوری و نوآوری استفاده بهینه‌تری کند و از این بابت باید قدردان وزارت نفت و شرکت ملی نفت بود.
### پایان خبر رسمی