، (اخبار رسمی): سختی گیر آب به منظور رفع سختی آب مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقدار سختی آب بر مبنای مقدار املاحی نظیر کلسیم، منیزیم، آهن و منگنز بر حسب میلی گرم بر لیتر بر مبنای کربنات کلسیم اندازه گیری می شود.
سختی آب
سختی گیر آب به منظور رفع سختی آب مورد استفاده قرار می‌گیرد. مقدار سختی آب بر مبنای مقدار املاحی نظیر کلسیم، منیزیم، آهن و منگنز بر حسب میلی گرم بر لیتر بر مبنای کربنات کلسیم اندازه گیری می شود. در این راستا آب نرم سختی زیر 50 میلی گرم بر لیتر بر مبنای کربنات کلسیم دارد که در استانداردهای تاسیساتی نظیر اشری و کریر توصیه می‌شود که سختی آب تغذیه در سیستم‌های تاسیساتی در این محدوده است.
اگر سختی آب بین 51 الی 100 میلی گرم بر لیتر بر مبنای کربنات کلسیم باشد به آن آب نرم (متوسط) می‌گویند. اگر سختی آب بین 101 الی 150 میلی گرم بر لیتر بر مبنای کربنات کلسیم باشد به آن آب سخت (کم) می‌گویند. اگر سختی آب بین 151 الی 200 میلی گرم بر لیتر بر مبنای کربنات کلسیم باشد به آن آب سخت (متوسط) می‌گویند. اگر سختی آب بین 201 الی 300 میلی گرم بر لیتر بر مبنای کربنات کلسیم باشد به آن آب سخت می‌گویند و اگر سختی آب بیش از 300 میلی گرم بر لیتر بر مبنای کربنات کلسیم باشد به آن آب خیلی سخت می‌گویند.
سختی آب ایران به طور متوسط در مقیاس سخت و خیلی سخت است به همین دلیل مشکلات رسوبات گچی و آهکی بسیار دیده می‌شود.
سختی گیر رزینی - فیلتر پلی فسفات
سختی آب در سیستم‌های گرمایشی، سرمایشی و آب شرب تاسیساتی موجب تشکیل رسوب در لوله ها، پمپ‌ها، مبدلهای حرارتی، دیگ ها و ... می گردد که با کاهش انتقال حرارت، خوردگی و گرفتگی باعث ایجاد اختلال در تاسیسات می‌شود. به همین دلیل ضروری است که سختی آب حذف شود. یک راهکار متداول و سنتی استفاده از رسوب گیر های رزینی است که املاح کلسیم و منیزیم را از آب جداسازی می‌نماید. رسوب زدا ها انواع مختلفی دارند اما سختی گیرهای کاتیونی در صنعت تاسیسات رواج دارند که دارای رزینهای شیمیایی سدیمی است که در هنگام عبور آب سخت از روی بستر رزین، املاح کلسیم و منیزیم با سدیم تعویض می‌شوند. رزینها با املاح سختی به تدریج اشباع شده و کارایی جذب املاح سختی را از دست می‌دهند. بنابراین با استفاده از آب نمک رقیق 10 درصد با عملیات شستشوی رزین و بکواش، رزینها احیا و به حالت اولیه بر می‌گردند.
معایب رسوب گیر رزینی به شرح زیر است:
1- سختی گیر رزینی در موتورخانه‌ها فضا اشغال می‌کنند. سازندگان با توجه به محدودیت فضاهای معماری و افزایش قیمت زمین تمایل دارند که حداقل فضا برای موتورخانه‌ها در نظر گرفته شود. سختی گیرهای رزینی علاوه بر اینکه بخشی از فضا را اشغال می‌نمایند، نیاز به فضای سرویس و نگهداری هم دارند. علاوه بر این حمل و ذخیره‌سازی نمک جهت احیا سختی گیرهای رزینی هم فضا اشغال می‌نماید.
2- بهره‌برداری از سختی رزینی در فشار آب ورودی بیش از 4 بار امکان پذیر نیست. در ساخت و سازهای مرتفع، که برج خنک کن بر روی بام قرار دارد می بایست بخش دیگری از فضای ساخت و ساز در موتورخانه به مخازن آب نرم و پمپ‌های تحت فشار اختصاص داده شود.
3- با توجه به محدودیت منابع آب کشور و بحران فراگیر آب، رسوب گیرهای رزینی بیشترین هدررفت آب را در زمان احیا و بکواش دارند. به طور متوسط 10 الی 20 درصد از آب مصرفی تاسیسات در سختی گیر رزینی به هدر می‌رود و بزرگترین عامل شوری آب‌های زیرزمینی است. آب دفع شده از رسوبگیرهای رزینی دارای مقادیر بسیار زیادی املاح سختی آب نظیر کلسیم و منیزیم و سدیم است که بیشترین صدمه را به محیط زیست و منابع آبی می‌زند. با حذف سختیگیر رزینی به راحتی 10% در مصرف آب سازمانها و ارگانهای دولتی و ساختمانهای تجاری و مسکونی صرفه جویی خواهد شد.
4- رسوبگیرهای رزینی به دلیل پوسیدگی و خوردگی هر چند سال یکبار می‌بایست تعمیر اساسی یا تعویض گردند. آب نرم باعث افزایش نرخ خوردگی می‌شود که دلیل شهودی این مدعی آن خوردگی محفظه سختی گیر رزینی است. همچنین رزینها به مرور زمان مستهلک شده، نیاز به تعویض دارند. با توجه به سختی بالای آب در ایران زمان تعویض رزینها بسیار کوتاه است.
5- سختی گیرهای رزینی یا سختی گیرهای تبادل یونی ، باعث شوری آب می‌شوند و نمک سدیم را با نمک‌های کلسیم و منیزیم معاوضه می‌کنند بنابراین قابل شرب نیست و برای سلامتی مضر هستند. سختی گیرهای رزینی در مدارهای آبسرد و گرم بهداشتی قابل استفاده نیستند. یکی از دلایلی که سازندگان مجبور به اسیدشویی دوره‌ای منابع کویلی با مبدلهای صفحه ای آبگرم مصرفی می‌شوند، ممنوعیت نصب، سختی گیرهای رزینی در مدارهای آب شرب است.
### پایان خبر رسمی