، (اخبار رسمی): تفاوت‌های تلفظ در زبان‌های مختلف چینی بسیار بزرگ است. به طوری که به عنوان مثال، یک فرد گویشور ماندارین به‌سختی می‌تواند تلفظ‌ها و گویش زبان کانتونی را درک کند و برعکس نیز صحیح است. این تفاوتها اصلی‌ترین بخش از اختلاف‌ها بین این زبان‌ها را تشکیل می‌دهند.
زبان چینی یک زبان آوایی است که تلفظ و نوع آوا یا تن کلمات در آن نقش حیاتی دارد. در واقع، تلفظ صحیح یک کلمه با تغییر در آوا می‌تواند معنای آن را تغییر دهد.
یادگیری یک زبان جدید، علاوه بر هیجان آور بودن، ممکن است به نظر ترسناک بیاید. تصور کنید که با یک زبان کاملاً جدید و ناآشنا روبه‌رو می‌شوید؛ از الفبای آن تا تلفظ و تألیف صداها، هیچ شباهتی به زبان مادری خودتان ندارد. در چنین شرایطی، شاید انگیزه داشته باشید تا به یادگیری زبان دیگری بپردازید. زبان چینی نیز یکی از زبان‌هایی است که به نظر می‌آید دشوار و ترسناک باشد و به همین دلیل بسیاری از افراد از شروع یادگیری آن ایستاده‌اند. اما در این مقاله، قصد داریم با بررسی دقیق‌تر زبان چینی، این پرسش را مطرح کنیم که آیا واقعاً این زبان به اندازه ظاهرش ترسناک است یا خیر. با ما همراه شوید تا بیشتر با این موضوع آشنا شوید.
آشنایی با زبان چینی
زبان‌های چینی، که به نام‌های زبان‌های سینیتی و زبان‌های هان هم شناخته می‌شوند، جزء مهمترین زبان‌های منطقه آسیای شرقی محسوب می‌شوند. ریشه اصلی این زبان‌ها به زبان‌های چینی‌تبتی بازمی‌گردد. اغلب افراد عمومی اشتباها این زبان‌ها را به عنوان گویش‌های مختلف یک زبان معتقدند و نه زبان‌های جداگانه. اما زبان‌شناسان این گویش‌ها را، مانند چینی ماندارین و کانتونی، به عنوان زبان‌های چینی مختلف دسته‌بندی کرده‌اند. این تفاوتها در ویژگی‌های زبانی و ساختارهای گرامری آنها را به عنوان زبان‌های مجزا و متفاوت تشخیص می‌دهند.
نگاهی به تفاوت ها و شباهت های زبان های چینی
تفاوت‌های تلفظ در زبان‌های مختلف چینی بسیار بزرگ است. به طوری که به عنوان مثال، یک فرد گویشور ماندارین به‌سختی می‌تواند تلفظ‌ها و گویش زبان کانتونی را درک کند و برعکس نیز صحیح است. این تفاوتها اصلی‌ترین بخش از اختلاف‌ها بین این زبان‌ها را تشکیل می‌دهند و بیشتر در تلفظ و معنی واژگان و تا حدودی در ساختار دستوری وجود دارند.
نکته‌ای که تمام این زبان‌ها را به یکدیگر وصل می‌کند، وجود یک زبان ادبی مشترک است که کاراکترها و ساختار آن یکسان است. این زبان ادبی هیچ تعیین‌کننده‌ای برای تلفظ ندارد و گویشورها آن را به تطابق با زبان خودشان تلفظ می‌کنند. تا حدود یک قرن پیش، زبان نثر کلاسیک چینی به عنوان زبان رسمی و ادبی استفاده می‌شد (Wenyan)، اما امروزه نثر قاطع (Baihua) به عنوان زبان اصلی برای ارتباطات روزمره جایگزین آن شده است.
استاندارد فعلی زبان چینی که در حال حاضر بیشتر به کار می‌رود، در اوایل دهه ۱۹۰۰ میلادی شکل گرفت. سال‌ها بعد، پین‌یین، یک سیستم نویسه‌گذاری لاتین برای زبان چینی، بر اساس گویش پکن طراحی شد تا به گسترش جهانی این زبان کمک کند.
آشنایی با ساختار زبان چینی
زبان چینی یک زبان آوایی است که تلفظ و نوع آوا یا تن کلمات در آن نقش حیاتی دارد. در واقع، تلفظ صحیح یک کلمه با تغییر در آوا می‌تواند معنای آن را تغییر دهد. زبان چینی از تنها چهار آوا بهره می‌برد، در حالی که زبان‌های باستانی چین مانند کانتونی بیش از شش آوا دارند. بیشتر کلمات چینی تنها یک سیلاب دارند. اما در کلمات ترکیبی چینی، پسوندها استفاده‌های بسیاری دارند و به عکس، پیشوندها و وسط وندها کمتر به کار می‌روند. علاوه بر این، در زبان چینی کمتر دیده می‌شود که یک کلمه به حروف بی‌صدا پایان یابد، در حالی که این امر در گویش‌های باستانی چینی مانند کانتونی رایج‌تر است.
واژگان چینی دارای شکل ثابتی هستند و به تصرف متغیر نیستند. این خصوصیت باعث می‌شود که کلمات در جملات ترتیب مشخصی داشته باشند. همچنین، در زبان چینی، کاربرد حروف تعیین مانند "the" در زبان انگلیسی وجود ندارد. البته در برخی موارد، کلمه "یک" به عنوان حرف تعیین در زبان چینی استفاده می‌شود. همچنین صفت‌ها در این زبان تغییر نمی‌کنند و بدون تغییر به عنوان قید نیز استفاده می‌شوند.
گویش‌ها، یا به عبارتی زبان‌های محاوره‌ای مختلف در چین، از جمله ماندارین، وو، مین، هاکا، گان، شیانگ و کانتونی هستند. این زبان‌ها معمولاً در مناطق مختلف چین تکامل یافته‌اند و دارای تفاوت‌های مهم در تلفظ، گرامر، و واژگان هستند. هر یک از این گویش‌ها به تاریخچه و فرهنگ خود ختم می‌شود و تاثیرات فرهنگی و جغرافیایی مناطق مختلف را در خود جای داده‌اند.
چینی معیار
زبان چینی به عنوان زبان معیار بر اساس گویش پکن و زبان ماندارین تشکیل شده است. این زبان بیش از ۱۳۰۰ سیلاب مختلف، ۲۲ حرف ابتدایی بی‌صدا، ۹ حرف صدادار و ۴ آوا دارد. ترکیب این حروف بی‌صدا، حروف صدادار، حروف نیمه‌صدادار و آواها در زبان چینی، آن را از سایر زبان‌ها و حتی دیگر زبان‌های سینیتی متمایز می‌کند. وید جایلز و پین‌یین دو سیستم لاتین‌نویسی پراستفاده در زبان چینی هستند که شما می‌توانید به تفضیل یکی از آنها را انتخاب کنید.
در زبان چینی ماندارین، پسوندهایی وجود دارد که گاهاً هویت و نوع عبارات و کلمات را مشخص می‌کنند. برخی از پسوندهای معمول شامل "-tou" و "-zi" هستند که نشان‌دهنده‌ی ویژگی اسمی عبارت مورد نظر هستند. به عنوان مثال، "fangzi" به معنای "خانه" است.
پسوندهای دیگری همچون "-le"، "-guo" و "-zhe" برای تعیین زمان فعل در جملات مورد استفاده قرار می‌گیرند. به عنوان مثال، پسوند "-zhe" به کار می‌رود تا عملی که در حال انجام است را نمایش دهد.
پسوندهای "-de" و "-bu" نیز برای ابراز "توانستن" و "نتوانستن" استفاده می‌شوند، اگر به عبارت مناسب بپیوندند.
عبارت "le" مهمترین بخش جمله محسوب می‌شود و نشانگر وقوع یک وضعیت جدید است. به عنوان مثال، "xiayu le" به معنای "در حال حاضر باران می‌بارد" است.
چینی کانتونی
زبان کانتونی در مناطقی مانند هنگ‌کنگ، ماکائو و گوانگجو به عنوان زبان اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این زبان با زبان چینی معیار در تعداد حروف بی‌صدا کمتری و تعداد حروف صدادار بیشتری مختلف است. در زبان کانتونی، کلماتی وجود دارند که سیلاب آخر آنها با صدای p، t یا k به پایان می‌رسد و در نتیجه ۳ آوا دارند، در حالی که برای سایر سیلاب‌ها ۶ آوا وجود دارد. زبان کانتونی بیش از ۲۲۰۰ سیلاب مختلف دارد، اما تصنیف کلمات در آن به نحوی مشابه زبان چینی معیار است. کلمات وابسته به دستور زبان در زبان کانتونی، از نظر آوایی شباهت کمتری به زبان چینی معیار دارند، اما تقریباً معنای یکسانی دارند.
سایر زبان های چینی
جهان زبان‌ها و گویش‌های چینی یک دنیای گسترده و متنوع است که هر یک از این زبان‌ها دارای ویژگی‌ها و خصوصیت‌های منحصر به فرد خود هستند. زبان‌هایی همچون هاکا، سوژو، شانگهای، زبان‌های شیانگ و زبان‌های مین (شامل زبان‌های شیامن و فوجو) نیز به عنوان زبان‌های پراستفاده در چین شناخته می‌شوند. برخی از این زبان‌ها ترکیبی از ویژگی‌های زبان‌های ماندارین و کانتونی دارند. به عنوان مثال، گویش هاکا، حروف بی‌صدا و برخی سیلاب‌های زبان کانتونی را در بر دارد، اما حروف صدادار آن به حروف صدادار زبان ماندارین شباهت دارند.
لطفا توجه داشته باشید که برای یادگیری این زبان‌ها نیازی وجود ندارد. در آموزش زبان چینی در کشورهای خارجی، از چینی ماندارین به عنوان زبان استاندارد چین استفاده می‌شود و اکثر دوره‌های زبان چینی به این زبان تعلق دارند.
آیا یاد گرفتن زبان چینی آسان است؟
اگر تاکنون تجربه یادگیری زبان‌های مشابه چینی را نداشته‌اید، با ورود به دنیایی کاملاً جدید و ناآشنا مواجه می‌شوید. حروف الفبا، آواها، واژگان، و ساختار جمله‌های چینی برای افرادی که به عنوان فارسی‌زبان‌ها بزرگ شده‌اند، به نظر می‌آید ناآشنا باشد. احتمالاً برای اولین باری که با زبان چینی روبه‌رو می‌شوید، ترس از دل شما گرفته و شک دارید که آیا یادگیری این زبان ممکن است یا خیر. اما به طور خلاصه باید بگویم که یادگیری چینی به نظر نرسیده‌اندقیقاً دشوار نیست. توجه داشته باشید که منظور ما در اینجا چینی معیار است. اگر به دنبال یادگیری یکی از زبان‌های آسان جهان هستید، در ادامه به دلایلی اشاره می‌کنیم که نشان‌دهنده آسانی یادگیری این زبان هستند.
دستور زبان چینی
دستور زبان چینی در مقایسه با دستور زبان‌های اروپایی و حتی زبان مادری ما به نظر می‌آید بسیار آسان‌تر است. در چینی ماندارین، نیازی به اشغال ذهن با مفاهیمی همچون جنسیت کلمات یا صرف زمان‌های افعال ندارید. این موارد معمولاً در یادگیری زبان‌های جدید برای زبان‌آموزان مباحث پیچیده‌ای ایجاد می‌کنند. اما در مراحل ابتدایی یادگیری زبان چینی، شما قادر به ساختاردهی جملات خواهید بود. به طریق ساده‌تر، بیشتر کلمات در زبان چینی مانند "آجرها" هستند و برای ساخت جمله، کافی است آنها را به ترتیب بچینید و نگران مسائل پیچیده دستور زبان نباشید.
کاراکترهای زبان چینی
شکل و شمایل کاراکترهای زبان چینی به هیچ وجه به حروف الفبای ما شباهتی ندارند، و این موضوع برای بسیاری از زبان‌آموزان منبعی برای نگرانی و ترس است. تعداد این کاراکترها بسیار زیاد است، اما نیازی نیست همه آنها را حفظ کنید. به تنهایی یادگیری تعداد معدودی از آنها به شما این اطمینان را می‌دهد که کاراکترها به اندازه‌ای ترسناک نیستند که به نظر می‌رسد. تمام کاراکترهای زبان چینی از عناصر معنایی به نام رادیکال تشکیل شده‌اند. آشنا شدن با معنی این رادیکال‌ها به شما در فهم و حفظ کلمات کمک می‌کند. البته در اوایل مراحل یادگیری چینی، همه چیز برایتان بیگانه خواهد بود، اما با گذر زمان الگوها و قواعد این زبان برای شما روشن‌تر و قابل فهم‌تر خواهند شد.
همچنین اعتقاد نداشته باشید که برای مکالمه به چینی باید هزاران کلمه یاد بگیرید. تنها با یادگیری ۲۰۰ تا ۳۰۰ کلمه چینی، می‌توانید مکالمات روزمره و ساده را به خوبی انجام دهید. اگر یادگرفتن دست‌خط چینی برایتان دشوار است، می‌توانید از سیستم نگارش پین‌یین که پیش‌تر معرفی شده است، استفاده کنید.
وجود چهار آوا در زبان چینی
زبان چینی یک زبان آوایی است، و در زبان‌های آوایی، تلفظ و نحوه آوای کلمه تأثیر مستقیمی بر معنی آن دارد. در مقایسه با سایر زبان‌های آوایی، چینی دارای تعداد کمتری آوا (صدا) است. تسلط بر این آواها زمان‌بر بوده و حفظ کردن آنها به نظر ممکن است کار دشواری باشد. با این حال، این دشواری نسبت به زبان‌های اروپایی که بیشتر کلمات آنها دارای جنسیت هستند، کمتر می‌شود.
تلفظ آسان زبان چینی
سیستم آوایی زبان چینی برای ما و حتی افرادی که زبان انگلیسی را تا حدی بلد هستند، ممکن است به نظر کمی پیچیده بیاید. با این حال، مزیت‌های یادگیری زبان چینی به زبان انگلیسی نیز وجود دارند و به شما در این مسیر کمک می‌کنند. به عنوان مثال، تلفظ عبارت "zh" در سیستم پین‌یین مشابه بخش "ge" در کلمه انگلیسی "strange" است. منابعی که تلفظ‌های مشابه را مطرح می‌کنند، به زبان‌آموزان کمک بزرگی می‌کنند.
نتیجه گیری
حالا که با زبان چینی آشنا شده‌اید، بهترین تصمیم را می‌توانید در مورد یادگیری این زبان بگیرید. مهم است به یاد داشته باشید که یادگیری یک زبان جدید مسیری طولانی و چالش‌برانگیز است. اما بدانید که در این مسیر تنها نیستید، و بسیاری از زبان‌آموزان دیگر همانند شما این راه را پیش می‌روند و بسیاری از آنها با موفقیت این مسیر را پشت سر گذاشته‌اند.
### پایان خبر رسمی