، تهران , (اخبار رسمی): عامل پایدار کننده توسعه کشاورزی دو حوزه مهم علمی تر شدن خود کشاورزی و توجه به مفهوم آب و کاشت و داشت و برداشت و دومین مورد هم به توسعه صنایع وابسته و تبدیلی و کشاورزی با نگاه آمایش سرزمین برمی گردد.
به گزارش اخبار رسمی و به نقل از اتاق بازرگانی ایران، فروزان فرد، عضو هیات نمایندگان اتاق تهران درباره رشد کشاورزی به سایت خبری اتاق تهران گفت: اینکه این رشد با چه مولفه هایی اتفاق افتاده قابل بررسی است. اما چیزی که در این حوزه افزایش تولید داشته مهمترین عامل این موضوع بوده است. همچنین باید بررسی شود که در قالب این توسعه چه اثری در بخش های دیگر اقتصاد رخ می دهد. به هرحال به نظر می رسد که همه این رشد را نمی توان به طور مستقل بررسی کرد. از همین رو باید دید مولفه های آن چیست.
وی ادامه داد: البته من نمی خواهم روی مقدار رشد تشکیک کنم. اما باید مولفه های رشد پیدا شود. به هرحال رشد اقتصادی باید ادامه داشته باشد. با توجه به مشکلات مدیریت آب و کم آبی، ما نگاهمان باید توسعه بهره وری و افزایش بهره وری سطح زیر کشت باشد.
به گفته فروزان فرد، چیزی که کشاورزی به آن احتیاج دارد، توسعه حرفه ای برداشت از واحد سطح است. این هم زمانی انجام می شود که بهره وری از آب، خاک و سموم افزایش پیدا کند. این فعال اقتصادی همچنین ادامه داد: رسیدن به این مهم هم نیازمند رفتار حرفه ای تر در کشاورزی است.
وی تاکید کرد: توسعه از طریق افزایش سطح زیرکشت خطر بزرگی است که همین اندک منابع آبی را هم از بین خواهد برد. بنابراین اگر قرار است رشدی رخ دهد، باید در حوزه علمی و تکنولوژی باشد. توسعه کشاورزی باید توسعه حرفه ای و علمی باشد.
فروزان فرد همچنین گفت: اگر به ارتباط بین کشاورزی و صنایع وابسته و صنایع تبدیلی بیشتر از گذشته توجه کنیم، زمینه ای می شود که صنایع، توسعه حرفه ای تری در کشاورزی را پدید آورند. اگر صنایع تبدیلی حرفه ای در نزدیکی کشت ایجاد شود، الگوی حرفه ای برای خاک و آب هم در اختیار کشاورز قرار می گیرد. از این نمونه های موفق در کشور وجود دارد که صنایع تبدیلی باعث حرفه ای تر شدن کشاورزی اطراف خود شده اند. این صنایع تبدیلی باعث شده اند که قیمت تمام شده و کاشت و داشت و برداشت بهبود پیدا کند و زمینه فروش راحت تر محصولات کشاورزی فراهم شود.
وی گفت: محور توسعه کشاورزی برای بسیاری از موارد به صنایع غذایی در بسته بندی و سایز مناسب وابسته است. عامل پایدار کننده توسعه کشاورزی دو حوزه مهم است. یکی علمی تر شدن خود کشاورزی و توجه به مفهوم آب و کاشت و داشت و برداشت؛ دومین مورد هم به توسعه صنایع وابسته و تبدیلی و کشاورزی با نگاه آمایش سرزمین برمی گردد. همین موارد به طور ناخودآگاه می تواند کشاورزی در سایز مناسب و حرفه ای گری، دانش و منابع مالی مورد نیاز را تامین کند.
### پایان خبر رسمی