، تهران , (اخبار رسمی): مراسم تقدیر از 3 نفر از اعضای انجمن دستیاران کارگردان و برنامه ریز تهران شب گذشته (13 مهر ماه) در خانه سینما برگزار شد.
به گزارش اخباررسمی به نقل روابط عمومی سازمان سینمایی، در ابتدای این مراسم که علی اعلایی به نمایندگی از شورای مرکزی انجمن اجرای آن را بر عهده داشت، فیلم کوتاه اکسیدان ساخته عباس نظام‌دوست به نمایش در آمد.
نظام دوست پس از نمایش این فیلم، گفت: فکر می‌کنم انتهای مسیر ما که دستیاری می‌کنیم فیلمسازی است و فیلم کوتاه ساختن یک آزمون و خطا است که باید طی شود.
پس از آن مصطفی احمدی رئیس هیئت مدیره انجمن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان تهران گفت: به افرادی که تازه وارد این عرصه شدند، توصیه می‌کنم چنانچه برنامه مشخصی برای فیلمسازی دارید، تا دیر نشده اقدام کنید! زیرا دستیاری به شکل حرفه‌ای آنقدر جذاب است که فراموش می‌کنید، قرار بوده یک روزی فیلمساز شوید و در سنی وارد فیلمسازی می‌شوید که محافظه‌کاری‌ها، وسواس‌ها و توجه به حواشی فیلم شما بر فیلمسازی پیشی می‌گیرد، بنابراین تا زمانی که جسارت لازم و خودخواهی کارگردان را دارید، فیلمسازی را شروع کنید.
وی ضمن بیان اینکه سال‌هاست عبارت شغل مظلوم دستیاری را می‌شنویم، گفت: این یعنی یک ظلمی واقع شده در حالی که اینطور نیست، بنابراین بهتر است از این واژه استفاده نکنیم. حقیقت این است که ما بیشتر دوست داریم سنگ صبور باشیم، سنگ صبور بودن جزئی از ذات حرفه‌ای ماست.
پس از آن تیزر فیلم «احتمال باران اسیدی» به نمایش در آمد و از شمس لنگرودی دعوت شد روی سن بیاید.
شمس لنگرودی گفت: خیلی خوشحالم که وارد سینما شدم یعنی در واقع مرا وارد سینما کردند. در شعر بازیگر، کارگردان و تهیه‌کننده شاعر است و همه مسئولیت‌ها به عهده شاعر است، اما سینما یک کار جمعی است.
لنگرودی ضمن بیان اینکه در حال حاضر مشغول بازی در چهارمین فیلمش است، افزود: تا به حال در هر کاری حضور داشتم همه دوستان و همکاران خوب بودند و همین باعث شد که من به سینما علاقه‌مند شوم. امیدوارم این روند ادامه پیدا کند تا به یک جایی برسم.
وی در ادامه با بیان اینکه یکی از کسانی که موجب علاقه من به سینما شد سمیرا برادری تهیه‌کننده فیلم «احتمال باران اسیدی» بود، با اهدای لوح تقدیری از برادری قدردانی کرد.
سمیرا برادری بعد از دریافت لوح تقدیرش طی سخنان کوتاهی ضمن تشکر از انجمن صنفی برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان گفت: قبل از هر حرفی دلم می‌خواهد جای نیما طباطبایی را خالی کنم. امیدوارم این روزها برای خانواده نیمای عزیز زودتر بگذرد و او زودتر سلامتش را به دست آورد.
وی در ادامه ضمن بیان اینکه امیدوارم همه صنف‌ها بتوانند همین قدر درست و نظام‌مند کار کنند، گفت: خوشحالم که کار تهیه‌کنندگی را با فیلم بهتاش صناعی‌ها شروع کردم و خیلی خوشحالم که پدرم که هیچ وقت هیچ جایی حضور ندارد، الان اینجاست.
پس از آن فیلم کوتاه «پنجره باز» ساخته افشین رضایی به نمایش در آمد.
افشین رضایی در ادامه صحبت علی اعلایی که فیلم او را یک فیلم کوتاه و نمونه کار خیلی خوب دانست، گفت: ما دوست نداریم نمونه کار به ارشاد بدهیم اما مجبوریم این کار را انجام دهیم. به نظر من حقیقت تهیه‌کننده باید از ما نمونه کار بخواهد نه ارشاد.
در ادامه این مراسم فیلم کوتاه «آماس» ساخته علی درخشنده به نمایش در آمد.
علی درخشنده پس از نمایش فیلمش گفت: وقتی اقدام به ساخت فیلم اولم کردم خیلی از کسانی که قبلا کار کرده بودند توصیه‌هایی به من کردند، اما هیچ کس به من نگفت که اول باید دنبال پول بروم بعد به فکر ساختن فیلم باشم.
پس از آن تیزر فیلم «قندون جهیزیه» ساخته علی ملاقلی‌پور به نمایش در آمد و منوچهر محمدی گفت: وقتی علی اولین فیلم کوتاهش را ساخت و به من نشان داد من او را دعوا کردم که چرا فیلمش این قدر تلخ است، اما در فیلم «قندون جهیزیه» حس زندگی واقعی جریان دارد و در آن امید را می‌بینید.
وی افزود: کسی می‌تواند در فیلمسازی موفق شود که کمی جنون و کمی استعداد داشته باشد. علی ملاقلی‌پور هر دو را دارد.
در ادامه علی ملاقلی‌پور بعد از دریافت لوح تقدیرش با حالت طنزگونه‌ای گفت: آن قدر همه جا داد و بیداد و اعتراض کرده‌ام مُهر یاغی‌گری بر پیشانی‌ام خورده است، بنابراین اگر الان تشکر می‌کنم کاملا خالصانه و بی‌ریا است.
وی در ادامه با اشاره به حواشی که برای فیلم «من ناصر حجازی هستم» پیش آمد، گفت: در مورد هر قشری که فیلم می‌سازیم مورد اعتراض واقع می‌شود به همین دلیل من گفتم بیایم اول خودمان را نقد کنیم و نقدم به تعداد انگشت‌شماری از تهیه‌کنندگان بود، تهیه‌کنندگانی که چند صباحی هستند، بعد می‌روند و ریشه دار نیستند و پول اهالی سینما را نمی‌دهند، اما متاسفانه تهیه‌کنندگانی که اصلا روی سخنم با آنها نبود، ناراحت شدند و فیلم بایکوت شد.
ملاقلی‌پور ادامه داد: حتی بعضی‌ها گفتند ملاقلی‌پور فیلم ضد سینما ساخته است! مگر امکان دارد من اینگونه فیلم بسازم در حالی که من فرزند سینما هستم؟! اگر چنین کاری کنم پیش از هر چیز به خودم و پدرم توهین کرده‌ام.
وی افزود: ما باید تحمل نقد را از خودمان شروع کنیم و بعد آن را به دیگران توصیه کنیم. من بارها گفته‌ام که رسول ملاقلی‌پور را نقد کنید و از او قدیس نسازید.
در ادامه این برنامه سیروس الوند گفت: همیشه فکر می‌کردم منطقی‌ترین و درست‌ترین راه برای رسیدن به کارگردانی چیست؟ عکاسی، فیلمبرداری، فیلمنامه‌نویسی،بازیگری؟ به این نتیجه رسیدم که قطعا منطقی‌ترین راه، دستیاری کارگردانی است چون در پروسه دستیاری، به قدری تجربه کسب شده است که این تجارب را نمی‌توان در هیچ کلاسی آموخت.
وی ادامه داد: یک بار سر کلاس فیلمسازی که اتفاقا سعید روستایی هم در آن کلاس حضور داشت، پرسیدم آیا فکر می‌کنید کار با سوپراستار سخت است؟ همه معتقد بودند که کار با سوپراستارها دشوار است در حالی که اینطور نیست. کار با کسی سخت است که تصور می‌کند سوپر استار است! هر کسی تصور هویتی را داشته باشد که ندارد، کار با او سخت است.
الوند ضمن بیان اینکه نمی‌دانم چرا برنامه‌ریزی به دستیاری چسبیده است، گفت: برنامه‌ریزی آفت دستیاران کارگردان است. عملا برنامه‌ریزی دستیار کارگردان را به یک رابط و دستیار بازیگر تبدیل می‌کند.
وی افزود: همین‌جا به علی ملاقلی‌پور می گویم که این ناملایمات در کارهای اول کاملا طبیعی است بنابراین اصلا نگران نباشد به ویژه که او یک پشتوانه ارزشمند مثل رسول ملاقلی‌پور را دارد.
این کارگردان در ادامه گفت: دستیاران باید مشخص کنند که دستیاری برایشان مسیر است یا مقصد. نمی‌توان گفت که حتما مسیر است زیرا که دستیار حتما به کارگردان تبدیل نمی‌شود و نمی‌گویم که مقصد است چون دستیاری بی‌بها می‌شود. تعریف من از دستیار کارگردان این است که اگر روزی کارگردان حضور نداشت، تهیه‌کننده این اعتماد را به دستیار داشته باشد که پروژه را بدون هیچ مشکلی پیش ببرد. دستیاری این است نه هماهنگ‌سازی بازیگران؛ برخی بازیگران از دستیاران، دلال‌هایی درست کرده‌اند در مسیر خیانت به سینمای ایران.
وی در ادامه تصریح کرد: این مافیایی که می‌گویند در تهیه و توزیع وجود دارد کاملا اشتباه است. مافیا دقیقا توسط برخی بازیگران به راه افتاده و برخی دستیاران هم شاید ناخواسته با آنها همراه می‌شوند.
الوند در پایان سخنانش گفت: من همیشه فکر نمی‌کردم دستیاری کار مهمی باشد و فکر می‌کردم نیازی به اینکه دستیاری کنم ندارم، اما وقتی در یک فیلم حرفه‌ای دستیاری کردم فهمیدم چه دنیای ویژه و پراهمیتی است.
در ادامه مراسم فیلمی از نیما طباطبایی در بیمارستان به نمایش در آمد که جمعی از دستیاران کارگردان و برنامه‌ریز، به همراه مهتاب کرامتی، علی انصاریان و طناز طباطبایی به عیادت او رفته بودند و لوح تقدیر او را در همان زمان اهدا کردند.
پس از آن طی تماس تلفنی که با او گرفته شد، نیما طباطبایی گفت: آرزو دارم بتوانم یک فیلم بسازم و در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشم. بسیاری از دستیاران کارگردان مانند من مجوز فیلمسازی‌شان را دریافت کرده‌اند و در انتظار بودجه برای ساخت فیلم هستند. می خواهم به آنها بگویم ما می توانیم با کمک هم فیلم‌های کم هزینه بسازیم و خودمان را اثبات کنیم.
در بخش پایانی مراسم منوچهر شاهسواری مدیر عامل خانه سینما که به عنوان بانی انجمن دستیاران به روی سن دعوت شد، گفت: من مدیر نیستم. همکار شما هستم و وظیفه‌ای به دوش دارم که امیدوارم بتوانم در دورانی که این وظیفه را دارم، کاری انجام دهم.
وی در ادامه با اشاره به صحبت‌های علی ملاقلی‌پور گفت: اعتراض و شورش حق شماست و اگر از شما گرفته شود، چیز بزرگی را از دست می‌دهید.
شاهسواری افزود: ما در کشوری زندگی می‌کنیم که هویتی مرکب داریم و نمی‌توانیم این ترکیب را جدا کنیم، یعنی ما نمی‌توانیم هویت ایرانی خود را از هویت قومی خود جدا کنیم. شغل دستیاری نیز یک شغل مرکب است که ممکن است شما را دچار تردید کند. به شما قول می‌دهم که اگر تردید نداشته باشید موفق می‌شوید و برای رفع تردید نیاز به آموختن دارید.
وی افزود: علاوه بر آن باید برای موفق بودن آدم باشیم و برای آدم بودن باید مسیر دشواری را در پیش داریم. من یقین دارم این پلانی که شما در بیمارستان گرفتید همیشه معنی و طعم و لذت آدم بودن را زیر زبانتان خواهد داشت.
وی در پایان برای نیما طباطبایی آرزوی سلامتی و برای علی ملاقلی‌پور آرزوی موفقیت کرد.
### پایان خبر رسمی