دانستنی‌های ضروری درباره بیماری‌های پریودنتال، لثه و ایمپلنت‌های دندانی

پنج‌شنبه 96/5/26، تهران , (اخبار رسمی): بیماریهای پریودونتال عامل اصلی از بین رفتن دندان‌ها در افراد محسوب می‌شوند؛ از آنجا که در جوامعی نظیر جامعه خودمان تقریباً تمامی افراد به نوعی بیماری پریودونتال مبتلا هستند در حالی که اکثرًا خودشان از وجود بیماری بی‌اطلاعند.

لثه ها هرگز نباید خونریزی داشته باشند حتی وقتی که با فشار مسواک شوند و یا از نخ دندان استفاده شود. اگر لثه های شما خونریزی دارد، حتی اگر این خونریزی گاه بگاه است نشانه بیماری لثه است.

به گزارش سایت کلینیک تهران ایمپلنت، بیماریهای پریودونتال عامل اصلی از بین رفتن دندان ها در افراد بالغ محسوب می‌شوند که از 2000 سال قبل از میلاد مسیح شناخته شده‌اند؛ بنابراین لازم است ابتدا به معرفی علل ایجاد کننده این بیماری ها پرداخته و سپس به معرفی انواع آنها، علائم، سیر پیشرفت و در نهایت نحوه پیشگیری و درمان آنها بپردازیم.

 

 نقش پلاک دندانی در ایجاد بیماریهای پریودونتال

1. به طور کلی واژه پلاک میکروبی یا پلاک دندانی به انواعی از رسوبات میکروبی زیر لثه یا بالای لثه اطلاق می‌شود که نرم است ولی به طور محکمی به سطح دندانی چسبندگی دارند به طوری که با شست‌وشوی معمولی پاک و زدوده نمی شوند. پلاک از اولین ساعات بعد از مسواک‌زدن و تمیز کردن دندان‌ها مجدداً شروع به تشکیل‌شدن می‌کند و با گذشت زمان بالغتر و ترکیب میکروبی آن پیچیده‌تر می شود به طوری که یک پلاک تازه‌تشکیل‌شده حاوی تعداد کمتری میکروب است ولی پلاکی که چند روز از تشکیل آن گذشته باشد هم از نظر کمی افزایش یافته است و هم ترکیب میکروبی آن بیشتر از میکروب‌های بیماری زا هستند. چه پوسیدگی‌های دندانی و چه انواع بیماری‌های پریودونتال (پری به معنی اطراف و دنتال به معنی دندان و پریودونتال به معنی ساختمانهای محافظت‌کننده اطراف دندان است) از یک ژنژیویت ساده (التهاب لثه) گرفته تا یک پریودونتیت پیشرفته (پیوره) همه ایجاد می‌شوند و سایر عوامل نظیر ارث، تغذیه بیماری‌های مضعف پلاک میکروبی در نتیجه اثرات زیانبار همگی جزو عوامل زمینه‌ساز یا تشدیدکننده هستند و به همین دلیل است که می‌گوییم بیماری‌های پریودونتال با کنترل و حذف پلاک میکروبی قابل پیشگیری کامل هستند.

 

هفت علامت بیماری پریودنتال

• قرمزی و تورم لثه‌ها

صرف نظر از رنگ پوست بیمار، لثه‌ها هرگز نباید مانند آنچه در تصویر فوق دیده می‌شوند قرمز و یا متورم باشند.

•  خونریزی از لثه‌ها

لثه‌ها هرگز نباید خونریزی داشته باشند حتی وقتی که با فشار مسواک شوند و یا از نخ دندان استفاده شود. اگر لثه‌های شما خونریزی دارد، حتی اگر این خونریزی گاه به گاه است نشانه بیماری لثه است. چنین لثه‌‌ای از سلامت کامل برخوردار نیست.

• بوی بد دایمی تنفس

بوی بد دهان می‌تواند یکی از علایم بیماری‌های پریودنتال باشد ممکن است خودتان متوجه این مسئله نباشید. تذکر اطرافیان و خانواده، شما را از این مسأله آگاه می‌سازد.

• فواصلی که به تدریج بین دندانها پیدا می‌شود (دندان‌ها از یکدیگر دور می‌شوند)
• لق‌شدن یک یا چند دندان.
• تحلیل و عقب‌نشینی لثه‌ها

بیماری پریودنتال باعث می‌شود تا لثه‌ها به تدریج جمع و کوچک شوند و از تاج فاصله بگیرند و قسمتی از ریشه دندان در محیط دهان ظاهر شود که این مسئله خود باعث می‌شود که دندان‌ها درازتر از حد طبیعی جلوه کنند. در افراد مسن ممکن است تحلیل لثه به مقدار جزئی دیده شود که این مسئله ممکن است ناشی از بیماری پریودنتال نباشد. به هر حال هر نوع تحلیل لثه را در هر سنی باید مشکوک تلقی کرد مگر زمانی که دندانپزشک شما تأکید کند که این تحلیل طبیعی است.

• درد مبهم، خارش مبهم و یا سایر ناراحتی‌ها

بیماری پریودنتال تقریباً همیشه در مراحل اولیه آن بدون درد است. بنابراین، شما ممکن است متوجه نشوید که لثه‌هایتان به تدریج متورم می‌شوند و یا این که به خونریزی گاه و بی گاه لثه‌ها در هنگام مسواک‌زدن توجه نکنید. یا ممکن است فکر کنید که طویل‌شدن دندان‌هایتان یک پدیده طبیعی و مربوط به بالا رفتن سن شما است. از هر پنج نفر نوجوان و بزرگسال چهار نفر مبتلا به بیماری پریودنتال هستند؛ در حالی که اکثر این مبتلایان از وجود بیماری‌های خود بی‌اطلاعند و به همین دلیل، مردم بیشتر به علت بیماری پریودنتال دندان‌های خود را از دست می‌دهند تا عوامل دیگر. با این وصف جای بسی خوشحالی است که بدانید اغلب بیماری‌های پریودنتال قابل پیشگیری هستند و حتی اگر بیماری شروع هم شده باشد می‌توان آن را کاملاً درمان کرد، مخصوصًا اگر این بیماری‌ها در همان مراحل اولیه خود تشخیص داده شوند.

 

### پایان خبر رسمی