، تهران , (اخبار رسمی): با توجه به شباهت‌ها و تفاوت‌های بین دندان و ایمپلنت، معیارهایی که برای سلامت ایمپلنت مورد توجه قرار می گیرد در برخی موارد شبیه به دندان و در برخی موارد منحصر به ایمپلنت ها است، اگرچه طبقه بندی دقیقی برای موفقیت ایمپلنت وجود ندارد، برخی از مهم ترین معیارهای سلامت ایمپلنت در مقاله زیر ذکر شده‌اند.
درد پدیده ای نادر در یک ایمپلنت موفق است. اصولا وجود درد در اطراف یک ایمپلنت موفق معنا ندارد. تنها استثنا را شاید بتوان درد ناشی از نزدیک شدن به برخی شاخص های آناتومیک مانند عصب آلوئولار تحتانی دانست.
به گزارش کلینیک ایمپلنت تهران؛ با توجه به شباهت‌ها و تفاوت‌های بین دندان و ایمپلنت، معیارهایی که برای سلامت ایمپلنت مورد توجه قرار می‌گیرد در برخی موارد شبیه به دندان و در برخی موارد منحصر به ایمپلنت‌ها است، اگرچه طبقه بندی دقیقی برای موفقیت ایمپلنت وجود ندارد، برخی از مهم ترین معیارهای سلامت ایمپلنت عبارت اند از:
- میزان ماندگاری:
معمول ترین معیار بالینی که بیش از همه گزارش شده، میزان ماندگاری است. این شاخص نشان می‌دهد که آیا ایمپلنت هنوز به طور فیزیکی داخل دهان وجود دارد یا خارج شده است.
حداقل میزان ماندگاری ایمپلنت باید در زمینه ماندگاری نهایی مد نظر قرار گیرد یعنی ماندگاری ایمپلنت به تنهایی معیار قابل قبولی برای ارزیابی سیستم ایمپلنت نیست و باید شامل رستوریشن هم باشد.
دندانپزشکان عنوان کرده اند که میزان موفقیت موردنیاز برای ایمپلنت پس از 5 سال حداقل 85 درصد و برای 10 سال 80 درصد می‌باشد.
ضمن اینکه معیارهای بالینی برای سلامت رضایت بخش و ایده آل ایمپلنت، باید در اصل ماندگاری پروتز و نه ماندگاری ایمپلنت را ارزیابی کند و باید اجازه ماندگاری 10 ساله حداقل 90 درصدی را به پروتز بدهد.
- درد:
درد پدیده ای نادر در یک ایمپلنت موفق است. اصولا وجود درد در اطراف یک ایمپلنت موفق معنا ندارد.تنها استثنا را شاید بتوان درد ناشی از نزدیک شدن به برخی شاخص‌های آناتومیک مانند عصب آلوئولار تحتانی دانست.
- دق:
از دق بروی دندان برای تعیین حساسیت آن به ضربه و وجود التهاب یا آبسه استفاده میشود. برخی از همین روش برای امتحان سلامت ایمپلنت استفاده می‌کنند تا ببینند آیا ایمپلنت rigid fixation دارد یا خیر.
در صورتی که صدای زنگ به هنگام دق فقط نشان دهنده مقداری استخوان در محل اتصال ایمپلنت به استخوان است زیرا 2 میلی متر استخوان و 16 میلی متر استخوان در محل اتصال استخوان - ایمپلنت صدای تقریبا یکسانی ایجاد می‌کنند.
از دق می‌توان برای تشخیص درد یا tenderness در ایمپلنت استفاده کرد ولی اگر از آن برای تعیین وضعیت و میزان rigid fixation استفاده شود میتواند مارا به اشتباه بیندازد.
- تحلیل استخوان کرستال:
از جمله مواردی که در معاینات ایمپلنت در دوره‌های پس از قرارگیری در استخوان به عنوان شاخص سلامت و موفقیت ایمپلنت از آن یاد میشود، میزان تحلیل استخوان کرستال است. عموما تحلیل استخوان کرستال تا یک میلی متر در سال اول جایگذاری پذیرفته شده است ولی بعد از سال اول و در سال‌های بعد مطالعات تحلیل‌های صفر تا 0.2 میلی متر را گزارش کرده اند.
تحلیل بیشتر در سال اول بارگذاری و یا سال‌های بعدی میتواند علامتی از یک مسئالعملکردی و به طور عمده ناشی از وارد شدن استرس زیاد به محل تماس لبه ای ایمپلنت - استخوان باشد.
عواملی استرس زا مانند نیروهای اکلوزالی به صورت کنتی لور، وجود پارافانکشن، تماس‌های premature وغیره میتواند چنین استرس‌های مخربی را به دنبال داشته باشد.
تحلیل ثانویه استخوان در اطراف ایمپلمت میتواند به صورت یک وضعیت ترکیبی ناشی از تحلیل استخوان به دلیل وجو استرس و تجمع باکتری‌های بی هوازی وقتی که عمق سالکوس بیش از 5 تا 6 میلی متر باشد بوجود می‌اید.
- عمق پروبینگ:
اگر چه در مورد میزان عمق پروبینگ در تعیین سلامت بافت پریودنتال اطراف دندان‌ها هیچ تردیدی وجود ندارد ولی در مورد این که آیا بین عمق پروبینگ سالکوس ایمپلنت و سلامت ان ارتباط وجود دارد، اختلاف نظر دیده میشود. در مطالعات دیده شده که ایمپلنت‌هایی که وضعیت پایدار دارند داری عمق سالکوس بین 2 تا 6 میلی متر هستند.
در بیماران نیمه بی دندان سالم، عمق پروبینگ اطراف ایمپلنت‌ها همیشه بیشتر از عمق پروبینگ اطراف دندان‌های طبیعی است. در حقیقت باید توجه داشت که هر چه بافت نرم محل قرارگیری، قبل از قرار دادن ایمپلنت ضخامت بیشتری داشته باشد، میتواند موجب ایجاد سالکوس عمیق تری در اطراف ایمپلنت شود. البته در صورت لزوم می‌توان قبل از قرار دادن ایمپلنت ژینژیوپلاستی انجام داد.
نکته ای که روی آن توافق بیشتری وجود دارد این است که در مورد ایمپلنت‌ها افزایش عمق پروبینگ در طول زمان در مقایسه با مقدار عمق پروبینگ علامت مهم تری است زیرا معمولا نشانه ای از تحلیل استخوان است البته به جز مواردی که هیپرپلازی یا هیپرتروفی لثه وجود دارد. غیر از این، پروبینگ همچنین به تعیین قوام بافت و آشکار کردن خونریزی و اگزودا کمک میکند. گفته شده که بهتر است جنس پروب تایتانیومی یا پلاستیکی باشد.
### پایان خبر رسمی