، تبریز , (اخبار رسمی): تلگرام و اینستاگرام هم به عنوان یک ابزار، به هیچ عنوان بد نیستند. این ما هستیم که استفادهی نادرستی از این ابزار داریم. ما به راحتی به خودمان اجازه میدهیم که ساعتها از وقت خودمان را صرف مطالب مختلفی بکنیم که عملا بود و نبودشان برای ما هیچ فرقی ندارند. (البته اگر ضرر نداشته باشند!)
متوسط زمان استفاده از شبکههای اجتماعی در جهان ۱۰۹ دقیقه است. این رقم بنا به گفتهی رئیس مرکز رسانههای دیجیتال برای ایرانیها ۵ تا ۹ ساعت است
یکی از دوستانم، هر دو ماه یک بار، تصمیم به ترک شبکههای اجتماعی میگیرد. بعد، حدود سه ماه از تلگرام دور میشود و بعد از سه ماه، دوباره با پیام تلگرام مواجه میشوم که فلانی به تلگرام پیوست!
چند روز پیش در مورد این موضوع با ایشان صحبت میکردم. میگفت از شبکههای اجتماعی واقعا خسته شده است. این دوست عزیزمان اعتقاد داشتند شبکههای اجتماعی مثل زهر میمانند. هرچند با این موضوع موافق نبودم؛ اما بعد از پرسیدن این که چرا مجددا به شبکههای اجتماعی برمیگردد، با پاسخ «نمیتوانم» مواجه شدم! فعلا این موضوع را در گوشهی ذهنتان داشته باشید ...
مدتها پیش یکی از دوستان به نام جادی که سالها است در فضای وب ایران فعالیت میکند، در یکی از پستهای خودش به موضوعی اشاره کرده بود که من همیشه به آن اعتقاد داشتم. تمام آن صحبتها را در یک جمله خلاصه میکنم که:
ابزار مجرم نیستند. این انسانها هستند که از ابزار استفاده نادرستی میکنند!
من با درصد بالایی، به این جمله اعتقاد دارم. شما با مثالهای متعددی که دنیای امروز ما درگیر آن است، میتوانید درک بهتری از این جمله پیدا کنید؛ اما این موضوع چه ارتباطی به تلگرام و اینستاگرام و در کل شبکههای اجتماعی دارد؟
احتمالا همهی ما از اینکه زمان زیادی را در شبکههای اجتماعی (به خصوص تلگرام و اینستاگرام) میگذرانیم ناراحت هستیم. همهی ما روزانه چندین ساعت از وقت خودمان را مثل یک جسم بیجان سپری میکنیم که بزرگترین کاری که میتواند انجام بدهد، حرکت انگشت شست دستش به بالا و پایین است! چه اندوه بزرگی است نه؟
من مادرهای زیادی را میشناسم که بزرگترین کاری که در زندگی انجام میدهند، احتمالا بزرگ کردن فرزند است! یعنی دو هدف در زندگی دارند، یکی بزرگ کردن فرزند، و یکی هم چک کردن تلگرام! از آن طرف پدرهایی را میشناسم که بعد از برگشتن از سرکار، یک کار بیشتر ندارند، نشستن سر موبایل و چک کردن تلگرام و اینستاگرام تا پاسی از شب!
این موضوع شاید خندهدار باشد و شاید افرادی هم سریعا نسبت به این موضوع جبهه بگیرند؛ اما قطعا بیگانه نیست. کافی است نگاهی به اطرافیان بیاندازید. چند ساعت از زمان هر کس صرف این ابزارها میشود؟ دو ساعت؟ چهار ساعت؟ یا هشت ساعت؟
متوسط زمان استفاده از شبکههای اجتماعی در جهان ۱۰۹ دقیقه است. این رقم بنا به گفتهی رئیس مرکز رسانههای دیجیتال برای ایرانیها ۵ تا ۹ ساعت است و جالب توجه این است که ژاپنیها در طول روز به صورت متوسط ۱۹ دقیقه از زمان خودشان را صرف شبکههای اجتماعی میکنند!
چند سال پیش وایبر یک پیامرسان محبوب مثل تلگرام در بین ما ایرانیها بود؛ اما بعد از مسدود شدنش، ملیونها نفر به تلگرام هجوم آوردند. چه چیزی میتوانست برای خالقان تلگرام بهتر از این باشد؟ تلگرام روز به روز قابلیتهای فوق العادهای را در اختیار همگان گذاشت. از ساختن گروه و کانال بگیرید تا ارسال فایل و ...
همین قابلیتها باعث شد ما تصور کنیم که گویا تلگرام نهایت تکنولوژی است و احتمالا اگر اینترنت پایانی داشته باشد، پایانش تلگرام است و بس!
در اینکه تلگرام یک ابزار فوق العاده است شکی نیست. تلگرام میتواند باعث شود ما با عزیزانمان راحتتر ارتباط برقرار کنیم و فایلهایی شامل عکس و یا ویدیو را راحتتر منتشر کنیم؛ اما واقعا، آیا این ابزار آنقدر خوب است که ساعتهای زیادی از وقتمان را صرفش کنیم؟ آیا تلگرام در این موضوع ضعف دارد؟ مشکل از کجا است؟
با توجه به مطالبی که در بالاتر اشاره شد، تلگرام و اینستاگرام هم به عنوان یک ابزار، به هیچ عنوان مجرم نیستند. این ما هستیم که استفاده نادرستی از این ابزار داریم. ما به راحتی به خودمان اجازه میدهیم تا ساعتها از وقت خودمان را صرف مطالب مختلفی بکنیم که عملا بود و نبودشان برای ما هیچ فرقی ندارند (البته اگر ضرر نداشته باشند!)
ما ساعتهایی را که میتوانیم صرف یادگیری یک زبان، ورزش کردن، کتاب خواندن، یادگیری یک تخصص، توجه به خانواده و ... بکنیم، به راحتی از دست میدهیم! ما به همین سادگی، حال و آینده خودمان را با صدها و هزاران مطلب هرزی که در طول روز میخوانیم، هدر میدهیم.
یک تصمیم خوب؛ یک نتیجه خوبتر
هرچند من همیشه نسبت به این موضوع حساس بودم که هیچوقت استفاده افراطی از شبکههای اجتماعی نداشته باشم؛ اما خواه و یا ناخواه، من هم هر از گاهی درگیر این جریان شدهام و دست آخر، وقتی به زمان از دست رفته فکر میکردهام، از خودم بدم میآمده است.
یک بار تصمیم گرفتم به جای استفاده نادرست از شبکههای اجتماعی همچون تلگرام و اینستاگرام، ارزش بیشتری را برای خودم قائل بشوم. من تصمیم گرفتم زبان انگلیسی را به صورت خودآموز یاد بگیرم. بله خودآموز!
همین یک تصمیم ساده باعث شد، بیش از هر زمان دیگهای از اتلاف زمانم در شبکههای اجتماعی جلوگیری شود. من در طول شش ماه توانستم رشد زیادی در یادگیری زبان انگلیسی داشته باشم. زمانی که میتوانست به راحتی در شبکههای اجتماعی هدر برود را به یک زمان سودمند تبدیل کردم. به همین راحتی! علاوه بر آن میتوانستم روی علاقههای خودم بیشتر زمان بگذارم. مثلا کار کردن روی پروژهی مسئولیت اجتماعی «مهمه».
اگر شما هم با من هم عقیده هستید:
- اول از همه باید به این نتیجه برسید که تلگرام و اینستاگرام هم یک ابزار هستند. یک ابزار ساده. ابزار سادهای که آخر اینترنت و تکنولوژی نیستند!
- به این نتیجه برسید که تلگرام یک ابزار پیام رسان است؛ یعنی فقط یک ابزار برای پیام دادن به دوستان (آن هم نه همیشه، زمانهایی که باید پیام بدید!)
- به این نتیجه برسید که شما نمیتوانید از یک ابزار پیام رسان کل درس زندگیتان را بیاموزید! اگر این طور بود، حتما دانشگاهها هم باید به تلگرام منتقل میشدند. بنابراین در ۹۰ درصد مواقع، دهها کانال تلگرامی که در آن عضو شدهاید به جز اتلاف وقت برای شما سودی نخواهند داشت.
- گروههای تلگرامی، بهترین وسیله برای اتلاف وقت شما هستند. توجه ویژهای روی این موضوع داشته باشید چون گروههای تلگرامی توجه ویژهای به زمان شما دارند!
و در آخر:
- این تصمیم شما است که وقتتان را چگونه صرف کنید. زمان میتواند در هر جایی هدر برود؛ اما برای ما ایرانیها چه چیزی بهتر از تلگرام و اینستاگرام میتواند وقتمان را هدر بدهد؟
- هیچ چیزی ارزشمندتر از جلوگیری از اتلاف وقت شما نیست. بنابراین برای ترک کانالها و گروههای تلگرامی با خودتان تعارف نداشته باشید و از خودتان خجالت نکشید، حتی اگر آن کانال، کانال ما (کانال مهمه) باشد!
### پایان خبر رسمی