، مشهد , (اخبار رسمی): هیچ ایدهای به تنهایی دارای ارزش اقتصادی نیست و هیچ سرمایهگذاری حاضر به سرمایهگذاری بر روی ایده نیست. سرمایهگذار حاضر به مذاکره درباره شرکت، وبسایت، نرم افزار یا محصول اولیه است ولی معمولا هیچکس حاضر به پرداخت حتی یک ریال برای یک ایده، هر چقدر هم که خوب باشد نیست.
اولین قدم: همه جا درباره ایده خود صحبت نکنید
زمانی که یک ایده خوب دارید باید بررسی شود که آیا این ایده از نظر دیگر افراد جامعه هم خوب است؟ آیا راه حل پیشنهادی، بهبودی در وضع کار و زندگی مردم ایجاد خواهد کرد؟و از همه مهمتر آیا مردم حاضر به پرداخت پول در برابر ارائه خدمات میشوند؟
قبل از انجام موارد بالا و تحقیق درباره کارایی ایده بهتر است تا حد امکان درباره بازار هدف و مشتریان احتمالی خود تحقیق کرد. هر چه ایده جزییات بیشتری داشته باشد و تحقیقات کاملتر باشد کمتر نیاز به اشتراکگذاری آن است و هر چه ایده کمتر به اشتراک گذاشته شود کمتر احتمال سرقت آن وجود دارد.
قدم دوم : قرارداد موسسین
معمولا به تنهایی امکان راه اندازی یک کسب و کار وجود ندارد و برای اجرای یک ایده نیاز است در کنار خود همکارانی داشت که در قالب شریک یا موسس، در راهاندازی یک کسبوکار همراهی کنند.
افراد معمولا برای انتخاب شرکای خود ایده مورد نظر را با دوستان و بستگان نزدیک خود مطرح میکنند پس احتمال به سرقت رفتن آن بسیار پایین است چون به این افراد اعتماد دارند. ولی مشکل دیگری که در مرحله انتخاب موسسام یک استارتاپ پیش میآید عدم توجه به نحوه مدیریت آینده یک کسبوکار است و آن هم به خاطر ارتباط دوستانه و احساس نزدیکی که موسسان در ابتدای کار دارند. عدم توجه به مسایلی از قبیل:
- وضعیت مدیریت کسب و کار آینده و مقدار سهام هر شخص در آینده چقدر خواهد بود؟
- در کسب و کار آینده وظایف هر شخص چیست؟
- چه کسی مسئول پرورش و توسعه ایده است و کارهای اجرایی با کیست؟
این امر ممکن است هسته اولیه اختلافات احتمالی آینده را به وجود آورد و زمانی که محصول به بازار عرضه میشود اختلافات و توقعات پیش آمده باعث شود یک کسبوکار قبل از شروع از درون نابود شود.
نکاتی که پیشنهاد میشود در قرارداد موسسان درنظر گرفته شود
۱- سهم هر نفر در درآمدهای آتی چقدر است؟
۲- هر نفر چقدر کار و چقدر سرمایه ریالی به عنوان آورده خود، در این مشارکت قرار خواهد داد؟
۳- ارزش حدودی ایده پیشنهادی چقدر است؟
۴- تصمیمگیری درباره پیشنهادها چگونه است؟
۵- تصویب یک نظر جدید با چه تعدادی از آرا خواهد بود؟
۶- هر کسی در این کسب و کار چه مسئولیتی دارد؟
۷- در صورت اهمال و کوتاهی در انجام کارها، چگونه باید با فرد خاطی برخورد شود؟
۸- در صورت خروج هر یک از موسسان ادامه کار چگونه خواهد بود؟
و مواردی دیگری که ممکن است جلوی تعارضات احتمالی آینده را بگیرد.
قدم سوم : تعهدنامه عدم افشا و محرمانگی اطلاعات
بهترین روش حمایت از ایده قبل از تبدیل آن به محصول این است که وقتی ایده را در اختیار همکاران تجاری یا کارمند جدید قرار میگیرد باید تعهدنامه محرمانگی یا عدم افشای اطلاعات نیز امضا شود.
بهتر است قبل از اینکه کارمند جدیدی وارد مجموعه شود یا قبل از اینکه شریک تجاری برای توسعه کسبوکار گرفته شود با عقد قرارداد عدم افشا و محرمانگی اطلاعات یا NDA، اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از افشای اطلاعات کسب و کار انجام شود. با عقد قرارداد محرمانگی یا NDA در ابتدا مشخص میشود چه اطلاعاتی به صورت محرمانه بوده و در صورت افشای این اطلاعات توسط شخصی که اطلاعات در اختیارش قرار داده شده چه ضمانت اجرایی مقرر شده است.
از نکات حائز اهمیت در قرارداد محرمانگی منع فعالیت موازی برای کارمندی است که اطلاعات زیادی از جزییات کسب و کار دارد. با استفاده از این گزینه میتوان برای مدت محدودی مثلا ۳ سال از پیوستن کارمند به شرکتهای رقیب جلوگیری کرده خسارات احتمالی را به حداقل رسانید.
علاقهمندان به کسب اطلاعات بیشتر میتوانند با شماره 28427623 تماس حاصل کنند.
### پایان خبر رسمی