، تهران , (اخبار رسمی): فارسی واژه‌ای است که امروزه به طور فراگیری از طرف رسانه‌ها و مطبوعات و دیگر نوشته‌ها و یا رسانه‌های دیداری و شنیداری جهت ارجاع به زبان فارسی، از آن بهره برده می‌شود. به طور کلی می‌توان گفت که فارسی عامیانه امروزی که با لهجه تهرانی عجین شده است، ارتباطی به زبان پارسی ندارد.
فرهنگ لغت فارسی یا دانش نامه فارسی و یا همان دایره المعارف یکی نیستند و هر کدام نوعی از معنا کردن کلمات را در قالب‌های متفاوت در خود دارند
فرهنگ لغت فارسی چیست؟
فرهنگ لغت فارسی به طور معمول، به مجموعه‌ای گفته می‌شود که با اضافه کردن توضیح با کمک واژه‌ها، جملات، تصاویر و ... و همچنین ریشه‌یابی واژه از لحاظ نوع تلفظ ریشه و یا محتویاتی گوناگون که مربوط به آن واژه باشد را به گونه‌ای تنظیم می‌کند که بر اساس و طبق الفبای فارسی مرتب شوند. فرهنگنامه فارسی به طور عام، به چیدمان کلماتی که در پایان هر مجلد آورده می‌شود، گفته می‌شود و واژه معادل آن در زبان انگلیسی واژه Glossary است.
فرهنگ لغت فارسی با دانش نامه فارسی و یا همان دایره المعارف یکی نیستند و هر کدام نوعی از معنا کردن کلمات را در قالب‌های متفاوت در خود دارد. به عنوان مثال، یک واژه نامه تنها به معنی کلمات می‌پردازد و چیزهای دیگر مثل تاریخ آن واژه، ریشه یابی آن و دیگر مسائل مربوط به آن را شامل نمی‌شود. اضافه بر این که، واژه نامه‌ها فقط حاوی کلمات عامیانه آن زبان است و اسامی منحصر به فرد از جمله نام اماکن و شخصیت‌ها در آن نیست.
اما در واقع و در نتیجه گیری پایانی، مرزبندی خیلی دقیقی میان فرهنگ لغت فارسی و دانش نامه‌ها وجود ندارد و در بعضی کتب، هر دو تعریف مذکور یعنی فرهنگ لغت فارسی و دانش نامه‌ها را در خود دارند. از جمله مواردی که می‌توان در این بینابینی بین فرهنگ لغت فارسی و دانش نامه به آن اشاره کرد، لغت نامه دهخدا است که تقریبا ترکیبی از تمامی گونه‌های نام برده شده از جمله فرهنگ لغت فارسی را در خود دارد.
زبان فارسی یا پارسی؟
فارسی واژه‌ای است که امروزه به طور فراگیری از طرف رسانه‌ها و مطبوعات و دیگر نوشته‌ها و یا رسانه‌های دیداری و شنیداری جهت ارجاع به زبان فارسی، از آن بهره برده می‌شود. به طور کلی می‌توان گفت که فارسی عامیانه‌ی امروزی که با لهجه‌ی تهرانی عجین شده است، ارتباطی به زبان پارسی ندارد.
زبان پارسی در زمانی که ایران یکی از کشورهای پر وسعت جهان بود، به دو قسمت پارسی میانه و پهلوی منقسم می‌شد. زبان شناسان ایرانی و خارجی بسیاری در زمینه‌ی معنی و بسط این زبان تحقیق و تفحص کرده‌اند و امروزه تنها در چند نقطه کوچک مانند زبان مردم حوزه پاسارگاد و چند نقطه کوچک دیگر ایران، آن هم نه به طور کاملا دیرینه شناختی آن، بلکه با تلفیق کلمات معرب و فارسی کاربرد دارد. در حالی که زبان امروزی کلی ایران، فارسی است که کلمات معرب زیادی در آن به واسطه‌ی استیلای چندین ساله اعراب بر این مرز و بوم و کلماتی از زبان‌های انگلیسی، روسی و سایر زبان‌ها تشکیل شده است.
در حقیقت کشورهایی که هنوز به زبان پارسی تکلم می‌کنند کشورهایی مانند تاجیکستان، افغانستان و پاکستان هستند که آنها نیز از انواع گویش‌های زبان پارسی بهره می‌برند و نمی‌توان گفت که آنها نیز به طور کامل در از زبان پارسی بهره می‌برند.
در کشور هندوستان نیز، تا حدود 120 سال پیش و پیش از استعمار بریتانیا بر این شبه قاره از زبان پارسی بهره می‌برده‌اند و فرهنگ لغت فارسی در آنجا کاربرد داشته است، که امروزه دیگر تقریبا این زبان در آنجا منسوخ شده است و زبان‌های رسمی هند آن طور که در طبقه‌بندی دایره المعارفی این کشور بیان شده است، هندو و انگلیسی است. گرچه هنوز نقاطی از هند هستند که به زبان پارسی میانه تکلم می‌کنند، لیکن نمی‌توان گفت زبان پارسی دیگر جزو زبان‌های رایج این کشور است. گرچه در زبان هندو کلمات پارسی بسیار زیادی با این زبان ترکیب شده‌اند. در واقع می‌توان گفت که گویش فارسی یکی از شاخه‌های زبان پارسی است و ارتباط چندانی با زبان پارسی ندارد.
فرهنگ لغت‌هایی که در سامانه آبادیس از آن بهره گرفته شده است شامل بعضی از فرهنگ‌های لغت فارسی است که حاوی معانی واژه‌ها و برخی نشانه گذاری‌ها برای ادای بهتر کلمات هستند که می‌توان به بعضی از آنها به شرح زیر اشاره کرد:
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی عمید
فرهنگ معین
فرهنگ مترادف‌ها و متضادها و ...
علاقه‌مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر و آشنایی با سایت آبادیس می‌توانند به آدرس این سایت به آدرس dictionary.abadis.ir مراجعه کنند.
### پایان خبر رسمی