، تهران , (اخبار رسمی): سیگموئیدوسکوپی آزمایشی است که با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر همراه با نور داخل روده بزرگ سیگموئید برای تشخیص سرطان و پولیپ معاینه می‌کنند.
سیگموئید روده به بدن در جذب آب و مواد مغذی از مواد غذایی که خورده می‌شود، کمک می‌کند. همچنین مدفوع در این قسمت از روده شکل می‌گیرد. آخرین قسمت از روده بزرگ نزولی کولون سیگموئید نامیده می‌شود که توسط روده به مقعد متصل شده است.
کولونوسکوپی به معاینه کل روده بزرگ کمک می‌کند. اما گاهی اوقات تنها نیاز به بررسی قسمت سیگموئید روده بزرگ است که در این صورت پزشک سیگموئیدوسکوپی را توصیه می‌کند.
سیگموئیدوسکوپی که به آن سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر نیز گفته می‌شود، روشی است که به پزشک اجازه می‌دهد با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر همراه با نور داخل روده بزرگ سیگموئید را مشاهده کند. همچنین سیگموئیدوسکوپی در تشخیص مشکلات زیر به پزشک کمک می‌کند :
- زخم‌ها
- سلول‌های غیر طبیعی
- پولیپ روده بزرگ
- سرطان
- بیماریهای نشیمنگاهی
به طور معمول، قسمتی از بافت به عنوان نمونه گرفته می‌شود تا تغییرات غیر طبیعی سلول‌ها را بررسی کند.
چه زمانی سیگموئیدوسکوپی انجام می‌شود؟
در صورت نیاز به بررسی موارد زیر از سیگموئیدوسکوپی استفاده می‌شود :
- تغییر در عادات روده
- خونریزی از رکتوم
- درد شکم
- کاهش وزن غیر قابل توجیه
موارد فوق می‌تواند نشانه‌ای از بیماریهای مختلف روده بزرگ باشد و یک سیگموئیدوسکوپی روشی است که به افراد در تعیین علت علائم کمک می‌کند. سیگموئیدوسکوپی همچنین یک ابزار غربالگری کلی برای سرطان روده بزرگ است. بسته به سابقه سلامتی شخصی و اینکه آیا در خانواده فرد سابقه سرطان روده بزرگ وجود دارد، ممکن است لازم باشد هر ۵ سال پس از سن ۵۰ سالگی، سیگموئیدوسکوپی را انجام داد.
تاثیر سیگموئیدوسکوپی در تشخیص بیماریهای نشیمنگاهی
بیماریهای نشیمنگاهی یکی از شایع ترین بیماری‌ها به شمار می‌رود. بیماریهای نشیمنگاهی شامل عارضه‌های بواسیر (هموروئید)، شقاق (فیشر)، فیستول است. یکی از روش‌های تشخیص این بیماری‌ها استفاده از سیگموئیدوسکوپی است. از آنجایی که این بیماری‌ها ناحیه کولون و مقعد را درگیر می‌کنند، با استفاده از این روش تشخیصی می‌تواند به طور دقیق تر کولون سیگموئید را بررسی و پزشک می‌تواند با علم بر علت بیماری، آن را رفع کند.
آمادگی برای سیگموئیدوسکوپی
آمادگی برای سیگموئیدوسکوپی مشابه آماده سازی برای کولونوسکوپی است. اگر کل روده بزرگ نیاز به خالی شدن داشته باشد، لازم است حداقل یک روز قبل از آزمایش از رژیم غذایی مایع پیروی شود. مایعاتی که می‌توان مصرف کرد عبارتند از:
- قهوه ساده یا چای
- آب
- آبگوشت بدون چربی
- ژلاتین
از مصرف مایع با رنگ قرمز یا بنفش خودداری شود زیرا می‌تواند مانند خون در روده بزرگ مشاهده شود. قبل از سیگموئیدوسکوپی، در مورد شرایط پزشکی که وجود دارد و تمام داروها و مکمل‌هایی که مصرف می‌شود لازم است با پزشک مشورت کرد.
در طول انجام سیگموئیدوسکوپی
برای انجام سیگموئیدوسکوپی بیمار به سمت چپ بر روی تخت دراز می‌کشد. پزشک یک لوله نازک و انعطاف پذیر به نام سیگموئیدوسکوپ را به داخل مقعد وارد می‌کند. این لوله در انتها دارای یک نور و یک دوربین بسیار کوچک است که می‌تواند تصاویر را بر روی مانیتور نمایش دهد، تا پزشک تصاویر را بررسی کند.
همچنین این لوله، روده بزرگ را با مقداری هوا پر می‌کند تا بررسی راحت‌تر انجام شود. ممکن است این امر ناراحت کننده باشد، اما این روش معمولاً دردناک نیست. اگر پزشک در طول این آزمایش پولیپی را مشاهده کند، ممکن است آن را از بین ببرد. اگر نواحی غیر طبیعی در روده بزرگ وجود داشته باشد، ممکن است تکه‌های کوچکی از بافت برای معاینه بیشتر برداشته شود.
این روش خطرات بسیار کمی دارد. در موارد نادر ممکن است زخمی در روده بزرگ یا دیواره روده بزرگ ایجاد شود. اگر پزشک نمونه‌ای بافت روده دریافت کند. خونریزی در محلی که نمونه گرفته شده است، رخ می‌دهد. کل این آزمایش ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می‌کشد.
پس از انجام سیگموئیدوسکوپی
معمولاً نفخ یا گرفتگی بعد از سیگموئیدوسکوپی طبیعی است ولی اگر بیمار دچار شرایط زیر شد، فوراً باید به پزشک مراجعه کند:
- درد شدید شکم
- سرگیجه
- مدفوع خونین
- تب
بعد از سیگموئیدوسکوپی لازم است در مورد نتایج این آزمایش و هرگونه بیوپسی مشورت شود. اگر نتیجه مثبتی وجود دارد نیاز به آزمایشات بیشتر است و ممکن است لازم باشد که این روش را مجدداً تکرار کرد. همچنین اگر پزشک نتواند تصویر خوبی از روده بزرگ دریافت کند، ممکن است نیاز به تکرار مجدد آن باشد.
### پایان خبر رسمی