، تهران , (اخبار رسمی): در این گفتگوی مملو از داده ها و بسیار جذاب، متخصص منابع انسانی، "راینر استراک" برای حل این موضوع پیشنهاد می کند که کشورها برای جذب متقاضیان کار سیال به آنسوی مرزها توجه کنند. اما برای انجام این کار، شرکتها و دولتها باید فرهنگ تعامل با کارمندان خود را در محیط کارشان تغییر دهند.
شاید غیر قابل باور باشد، اما تا سال ۲۰۳۰ اکثر اقتصادهای بزرگ جهان بیشتر از تعداد نیروی کار در جهان شغل ایجاد خواهند کرد
در این سخنرانی راینر استراک از شرکت گروه مشاوران بوستون "BCG" از بحرانی خاموش سخن می گوید که اقتصادهای بزرگ دنیا را به چالش خواهد کشید و البته انتظار می رود تبعات آن بر کشورهایی چون ایران هم تاثیر زیادی داشته باشد چرا که ایرانی ها هم علاقه خود به مهاجرت را نشان داده اند
پیشنهاد می کنیم برای مشاهده این ویدئو به سایت مدیرنامه مراجعه نمائید و در صورت تمایل نکات مهم سخنرانی را در ادامه بخوانید
امسال ما یک تحقیق در بین ۲۰۰٫۰۰۰ متقاضی کار در ۱۸۹ کشور انجام دادیم. مهاجرت کلید اساسی برای کم کردن این شکاف است، حداقل برای دوره زمانی کوتاه مدت دراین تحقیق ما از قابلیت جابجایی آنها پرسیدیم. بیشتر از ۶۰٪ این ۲۰۰٫۰۰۰ نفر متقاضی کار علاقه مند کار در خارج کشورشان بودند.
برای من این عدد بسیار غافلگیر کننده بود. اگر به متقاضیان بین ۲۱ تا ۳۰ ساله نگاه کنیم، این رقم بسیار بالاتر هم خواهد بود. اگر این متقاضیان را بر اساس کشورها تقسیم کنیم، میبینیم، دنیا در حال حرکت است اما تنها بخشی از آن.
کم تحرک ترین کشورها روسیه، آلمان و آمریکا هستند. خب، این مردم دوست دارند به کجاها (برای کار) بروند؟ شماره هفت، استرالیا است. ۲۸٪ مردم به اینجا می روند. بعد فرانسه، سویس، آلمان، کانادا و انگلیس و انتخاب اول آمریکا است.
شغل مورد علاقه این ۲۰۰٫۰۰۰ نفر چی ها هست؟ و به دنبال چه چیزی هستند؟
از میان ۲۶ فاکتور عمده، حقوق، هشتم است. چهار فاکتور اولی در باره فرهنگ است.
شماره چهار داشتن رابطه خوب با رییس است؛ سه لذت بردن از توازن بین کار و زندگی دو داشتن رابطه عالی با همکاران؛ و اولین، اولویت اول در سطح جهان بها داده شدن به شما به خاطر انجام کارتان است. یعنی، آیا به خاطر کار خوبم ازمن تشکر میشود؟ نه آن تشکر سالانه به همراه پاداش بلکه به طور روزانه امروزه نیروی کار ما بسیار جنبه شخصی گرفته. مردم به دنبال دیده شدن هستند. آیا همه ما به دنبال دیده شدن در محیط کار نیستیم؟
حالا بیایید که نقاط را به هم وصل کنیم. ما به بحران نیروی کار روبرو خواهیم شد که شامل کمبود نیروی کار و عدم تطابق نیروی کار با نیاز روز خواهد بود. که چالش های فرهنگی را هم به دنبال خواهد داشت. و این بحران کمبود نیروی کار به ما نزدیک می شود. ما حالا، درست به نقطه چرخش رسیده ایم.
خب، ما، دولت و شرکتها در این باره چه کنیم؟ هر شرکت و حتی هر کشور به استراتژی مردمی نیاز دارند، و باید به سرعت اقدام کنیم. و این استراتژی مردمی چهار بخش دارد.
بخش اول، برنامه ایی برای پیش بینی عرضه و تقاضا برای کارها و مهارتهای مختلف. طرح نیروی کار از طرح مالی مهم تر خواهد شد. بخش دوم، طرحی برای جذب نیروی کار عالی نسل "ایگرگ" (نسل فعلی), زنان و حتی بازنشستگان. بخش سه، طرحی برای آموزش و ارتقای کاری آنها چالش بزرگی در مورد کمبود ظرفیت پیش روی ما است. و بخش چهارم چطوراین نیروی کار راحفظ کنیم یا به عبارت دیگر چطور تقدیر (کاری) و ارتباط فرهنگی را درک کنیم.
البته، راه چاره اصلی ما ای انست که رفتارمان را تغییر دهیم. کارمندان را به چشم منابع و سرمایه ببینیم، نه به عنوان هزینه یا به عنوان سرشماری نه به عنوان ماشین و نه حتی به عنوان آلمانی ها.
مدیرنامه ؛ رسانه اختصاصی مدیران
www.modirnameh.ir
### پایان خبر رسمی