، تهران , (اخبار رسمی): «رسپاد بسپار آریا» را می توان در زمره شرکت های موفق نوآوری دانست که مراحل رشد و بالندگی را در مرکز رشد پژوهشگاه رنگ گذرانده. هیات مدیره این شرکت متشکل از چند دانش آموخته رشته رنگ از دانشگاه صنعتی امیرکبیر است که پس از فراغت از تحصیل دست به کارآفرینی زده اند.
شرکت رنگ های صنعتی ایران در ابعاد مختلف صنعت رنگ فعالیت دارد اما در حال حاضر به دلیل شرایط موجود، کفپوش یکی از زمینه های اصلی کار ماست
فرامرز دهقانی، مدیر شرکت رسپاد بسپار آریا ، در این گفت و گو در رابطه با زمینه های فعالیت این شرکت و چگونگی آغاز به کار در زمینه رنگ های صنعتی توضیحاتی داده است که در ادامه می خوانید.
چه مدت در مرکز رشد فعالیت داشتید و بعد از چه مدت مستقل شدید؟
ما در زمستان ۸۹ به مرکز رشد پژوهشگاه رنگ پیوستیم و در اردیبهشت ماه سال ۹۲ این مرکز را ترک و دفتر مستقلی را تاسیس کردیم.
مسیر این استقلال چگونه طی شد؟ ایده شما راه رسیدن به محصول را چه طور طی کرد؟ و آیا همچنان با مرکز رشد در ارتباط هستید؟
بله چون توانستیم از فرصتی که در اختیارمان قرار گرفت، استفاده کنیم و با توجه به رسالتی که مرکز رشد در رابطه با توسعه شرکت های نو پا دارد، هم اکنون رابطه خوبی بین ما و این مرکز برقرار است.
سرگذشت شرکت رسپاد می تواند نمونه ای موفق برای کسانی باشد که قصد ورود به این مسیر را دارند. پس از فراغت از تحصیل، با شناخت مناسبی که از بدنه پژوهشگاه رنگ داشتیم فعالیت خود را به عنوان یک شرکت در مجموعه رشد پژوهشگاه آغاز کردیم. محل کوچکی همراه با امکانات سخت افزاری و نرم افزاری در اختیار ما قرار گرفت. نقطه عطف شرکت، معرفی به صندوق توسعه فناوری، توسط مرکز رشد بود. همواره از مرکز رشد پژوهشگاه رنگ و صندوق توسعه با احترام یاد می کنیم و برای آنها ارزش زیادی قائل هستیم. توان تامین ضمانتنامه برای شرکت فراهم نبود اما صندوق یک وام دویست میلیون تومانی در اختیار ما قرار داد و توانستیم در سال ۹۰ اولین مناقصه خود را در حوزه رنگ آمیزی خودرو برنده شویم. بعد از آن فضای بهتری برای فعالیت شرکت مهیا شد و توانستیم همکاری هایی با شهرداری ها و شرکت های پتروشیمی و داروسازی داشته باشیم.
مشخصا در چه حوزه هایی فعالیت دارید؟ شرایط پیاده سازی کفپوش های شما بر روی یک سطح به چه نحو است؟
شرکت ما در ابعاد مختلف صنعت رنگ فعالیت دارد اما به دلیل شرایط موجود، کفپوش یکی از زمینه های اصلی کار ماست. ابتدا باید کاربری سطح و آزاد یا بسته بودن محیط سنجیده شود. جنس سطحی هم که کف پوش بر روی آن قرار می گیرد اهمیت دارد. کفپوش کاری مراحل مشخصی دارد. ابتدا مرحله آماده سازی است که با ساب انجام می شود. اگر در جایی بتن یا زیرآیند سطح سست دارد، باید برداشته شده و یکپارچه شود. سپس لایه پرایمر ریخته می شود. هدف از این لایه ایجاد چسبندگی بین زیرآیند و لایه بالاتر است. بحث Anti Dust نیز در این لایه به منظور جمع آوری گرد و غبار اهمیت دارد. بعد لایه میانی ریخته می شود که بسته به نوع شرایط می تواند همراه یا بدون سیلیس باشد. در این مرحله اگر سطح اعوجاجی دارد و نیازمند بتونه کاری است باید انجام شود. درجایی که آب بندی مهم است امکان دارد که یک لایه ممبرین ریخته شود. بعد از آن لایه ی top coat را می ریزند و پس از آن نیز زیباسازی یا رنگ آمیزی صورت می گیرد و در نهایت هم لایه فینیشینگ زده می شود.
آیا برای تامین مواداولیه با مشکلی روبه رو هستید؟
استحضار دارید که کشور ما به مواد اولیه تولید رنگ وابسته است. تعداد کسانی که می توانند رزین های مختلف به خصوص بسیار تخصصی را تولید کنند اندک اند. تمام افزودنی ها و طیف وسیعی از هاردنرها وارداتی بوده و همه این موارد برای ما مشکلاتی را به وجود آورده است. ما مجبور به واردات بخش عمدهای از این مواد هستیم. مسایلی در بحث واردات مواد، انتقال ارز، افزایش قیمت ارز، عدم کار کردن شرکت های بزرگ اروپایی و آسیایی با شرکت های ایرانی و … برای ما ایجاد شده. در حوزه سیاست گذاری، بانک مرکزی و گمرک تسهیلاتی ایجاد کرده اند، اما هنوز هم مشکلاتی وجود دارد. شرکت به دلیل داشتن کارت بازرگانی عمده محصولات مورد نیازش را خود وارد می کند. پروانه بهره برداری و کارخانه تولید به نام « رنگهای صنعتی ایران » را دارد که تولید رنگ شرکت وابسته به این کارخانه است.
در بخش R&D به فرمولاسیون چند نوع هاردنر و موادی که در صنعت رنگ کارگشا هستند، رسیدهایم و در صورت عدم کمبود بودجه و زمان، تلاش می کنیم که بخشی از آن را در ایران تولید کنیم.
برای صادرات هم اقدامی کرده اید؟
از نظر من باید به بحث صادرات در ایران نگاه حاکمیتی داشت. دانش فنی رنگ در ایران بسیار خوب است و از طرفی تعداد کمی از شرکت ها امکان صادرات دارند، دولت باید برای تسهیل این امور تدابیری را اتخاذ کند. فکر می کنم علت این ضعف در صادرات، نبود یک انجمن موثر در این زمینه است که بتواند بدون نگاه شعاری به رنگ، مسایل صنعت رنگ کشور را حل بکند. انجمنی که اکنون وجود دارد بیشتر نقش اطلاع رسانی را ایفا می کند. به عنوان مثال در مناقصات بزرگی که برگزار می شود، یکی از شرایط اولیه، داشتن گرید از سازمان برنامه و بودجه است. در بخش تاسیسات برای گرفتن گرید اعضای هیات مدیره باید شامل یک مهندس عمران، یک مهندس مکانیک و یک مهندس برق باشند.
یعنی شرکت برای رتبه بندی باید کل ساختار هیات مدیره خود را عوض کند. اگر تشکلی برای حوزه رنگ وجود داشته باشد می تواند زیر گروهی هم برای این قضیه تشکیل داده و برنده مناقصات رنگ یک شرکت تخصصی رنگ باشد. ما با شرایط موجود مجبور به کناره گیری از مناقصات و یا ملحق شدن به یک شرکت دارای رتبه هستیم! که در هر صورت اجازه رشد از یک شرکت رنگ گرفته می شود.
این گله ای است که شرکت های رنگ از دولت و سازمان برنامه و بودجه و معاونت ریاست جمهوری دارند. باید علاوه بر اعتبارات مالی، اعتبارات دیگری را هم داشته و با بستر سازی مناسب بتوانیم به رسالت خود عمل کنیم.
برای مشاهده اصل این مصاحبه اینجا کلیک کنید.
### پایان خبر رسمی