، تهران , (اخبار رسمی): عفونت واژن از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی زنان به حساب می‌آید. به طور معمول، این عارضه با بروز التهاب و تغییراتی در ترشحات خارج شده از مهبل همراه است. عفونت واژن، معمولا، در سنین باروری زنان، یعنی در فاصله سن بلوغ تا دوران یائسگی بروز کرده و می‌تواند مجاری ادراری و تناسلی را درگیر کند.
عفونت واژن از شایع‌ترین بیماری‌های عفونی زنان به حساب می‌آید. به طور معمول، این عارضه با بروز التهاب و تغییراتی در ترشحات خارج شده از مهبل همراه است. عفونت واژن، معمولا، در سنین باروری زنان، یعنی در فاصله سن بلوغ تا دوران یائسگی بروز کرده و می‌تواند مجاری ادراری و تناسلی را درگیر کند. در این صورت، ممکن است با عوارضی نظیر سوزش و درد واژن همراه باشد.
علت بروز عفونت قارچی واژن عوامل متعددی از قبیل موارد ذیل موجب ابتلای خانم ها به عفونت قارچی خواهد شد؛ بارداری مصرف برخی از آنتی بیوتیک ها ابتلا به دیابت مصرف قرص های ضد بارداری مصرف کورتون رابطه ی جنسی.
چه چیزی نشان دهنده عفونت واژن است؟ در برخی موارد ممکن است هیچ علامتی مشاهده نشود. در صورت بروز علائم، شایع ترین آنها عبارتند از: خارش واژن تغییر در میزان ترشحات واژن تغییر رنگ ترشحات واژن درد یا سوزش هنگام ادرار کردن درد هنگام مقاربت ( دلایل درد رحم ) خونریزی واژن یا لکه بینی.
تشخیص عفونت های زنان در ابتدا، پزشک به بررسی علائم و نشانه های موجود و معاینه قسمت خارجی ناحیه تناسلی می پردازد. پزشک هم چنین از ابزاری به نام اسپکولوم استفاده می کند. این ابزار با باز نگه داشتن دهانه واژن، امکان مشاهده و بررسی قسمت داخلی ناحیه تناسلی را نیز فراهم می کند. در حین معاینه، نمونه ای از ترشح و یا سلول های واژن گرفته می شود. نمونه جهت بررسی های بیشتر زیر میکروسکوپ به آزمایشگاه ارسال خواهد شد.
تست های مختلفی برای تشخیص عفونت واژن وجود دارد. آزمایش ادرار می تواند یکی از این تست ها باشد. برای تشخیص و درمان عفونت به بهترین متخصص زنان مراجعه کنید تا با تشخیص صحیح و درمان به موقع از خطرات احتمالی جلوگیری کند.
چه عواملی ریسک ابتلا به عفونت رحم را افزایش می دهند؟ عوامل زیر ، سبب افزایش ریسک ابتلا به عفونت های رحمی و واژینال می شوند:
روابط جنسی مکرر در زنان زیر بیست و پنج سال داشتن شریک های جنسی متعدد ارتباط جنسی با فردی که بیش از یک شریک جنسی دارد رابطه جنسی محافظت نشده دوش گرفتن مکرر که تعادل باکتریایی واژن را از بین می برد و باکتری های مفید این ناحیه را می کشد. وجود سابقه بیماری های عفونی مقاربتی.
عفونت رحم چه خطراتی دارد؟ عدم درمان به موقع عفونت رحم می تواند سبب ایجاد زخم و آبسه در مسیر اندام های تناسلی شامل واژن، رحم و لوله های فالوپ شود. این آبسه ها می توانند برای همیشه به توانایی فرد در بارداری آسیب بزنند. خطرات این بیماری عبارتند از:
بارداری خارج از رحم :در صورتی که تخمک لقاح یافت در جایی غیر از جداره داخلی رحم مستقر شده و رشد خود را آغاز کند، بارداری خارج از رحم رخ می دهد. شایع ترین دلیل این عارضه عفونت های رحم هست. ناباروری: آسیب به اندام های تناسلی می تواند سبب ناباروری شود. هر چقدر یک خانم در طول زندگی خود بیشتر دچار عفونت رحم شود، احتمال ناباروری افزایش پیدا می کند. دردهای مزمن لگن: عفونت رحم می تواند سبب دردهای مزمن شکم و لگن شود که ممکن است برای ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد. ایجاد زخم در لوله های فالوپ و سایر اعضای اندام تناسلی می تواند سبب درد در حین رابطه جنسی یا در طول تخمک گذاری شود. ایجاد آبسه: عفونت رحم می تواند سبب ایجاد آبسه و کیست در دیوار رحم، لوله های فالوپ و تخمدان شود. در صورتی که آبسه های رحم درمان نشوند، می توانند سبب عفونت هایی در دستگاه تناسلی شوند که زندگی بیمار را به خطر می اندازند.
عفونت واژن چگونه درمان می‌شود؟ درمان عفونت واژن به علت عفونت بستگی دارد. مثلاً:
قرص مترونیدازول، کرم مترونیدازول یا ژل، یا کرم کولینامایسین یا ژل ممکن است برای عفونت باکتریایی تجویز شود. کرم یا ضد قارچ ممکن است برای عفونت مخمر تجویز شود. قرص‌های مترونیدازول یا تینیدازول ممکن است برای تریکومونیا تجویز شوند. کرم‌ها یا قرص‌های استروئیدی ممکن است برای آتروفی واژینال تجویز شوند. اگر عفونت شما ناشی از سایر موارد، مانند صابون است، پزشک شما یک محصول دیگر را توصیه می‌کند تا باعث تحریک نشود. درمان عفونت واژن به طور کلی بسیار مؤثر است. تشخیص مناسب علائم عفونت واژن، باعث می‌شود تا شما درمان مناسبی را دریافت کنید.
چند توصیه برای کاهش ابتلا به عفونت واژن:
رعایت بهداشت شخصی، پس از اجابت مزاج برای جلوگیری از آلودگی ناحیه واژن محدوده مقعد را خشک و تمیز کنید. هنگام پریودی نوار بهداشتی را به طور منظم تعویض کنید. پس از استفاده از توالت، ناحیه تناسلی را با دستمال کاغذی به آرامی خشک کنید. از لباس زیر نخی استفاده کنید. هنگام مقاربت از نرم‌کننده‌ها مانند ژل لوبریکانت استفاده کنید، زیرا بدون استفاده از آن به دلیل خشک بودن ناحیه واژن احتمال زخم بیشتر شده و محیط برای رشد عوامل بیماری‌زا مهیا می‌شود. از لباس زیر و شلوار تنگ استفاده نکنید. برای جلوگیری از بیماری‌های آمیزشی و ورود باکتری‌های مضر به واژن در رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید. اگر از کاندوم برای رابطه مقعدی استفاده شده است، برای دخول از راه واژن کاندوم را تعویض کنید. از صابون و شوینده‌های قوی که ممکن است PH محیط واژن را تغییر دهند؛ استفاده نکنید. اجتناب از حمام‌های داغ و عمومی. اجتناب از تحریک‌کننده‌ها، شامل تامپون‌های عطری، پد و صابون‌های معطر اجتناب از پوشیدن لباس‌های مرطوب
امیدوارم این مطلب برای شما مفید بوده باشد. شما میتوانید سوالات و تجربیات خود را در وب سایت دکتر شهناز شایانفر متخصص زنان به آدرس www.drshayanfar.com بیان کنید.
### پایان خبر رسمی