، (اخبار رسمی): تمامی تاثیرات کافئین بر استرس
مردم ممکن است در مورد نیاز به قهوه خود برای عملکرد در صبح شوخی کنند، اما به طور جدی، کافئین یک دارو است. اغلب در قهوه، چای، نوشابه و در دوزهای کوچکتر شکلات مصرف می شود. در حالی که به نظر می رسد ما با این غذاها رابطه عاشقانه داریم، سردرگمی و حتی بحث و جدل در مورد کافئین وجود دارد. به نظر می رسد تحقیقات چیزهای متناقضی در مورد اثرات کافئین می گویند. نگاه کردن به جوانب مثبت و منفی کمک می کند. می توانید در مطلب دیگر ما رابطه قهوه و استرس را مطالعه فرمایید. چگونه کافئین بر مغز تأثیر می گذارد شما می توانید اثرات کافئین را در چند دقیقه پس از مصرف آن در سیستم خود احساس کنید و ساعت ها در سیستم شما باقی می ماند - نیمه عمر آن به دلیل تفاوت های فردی می تواند از دو ساعت تا 12 ساعت متغیر باشد. در متابولیسم و جذب کافئین می تواند به طرق مختلف بر بدن تأثیر بگذارد.
هورمون ها
کافئین می تواند اثرات چندین هورمون را تغییر دهد:
آدنوزین: کافئین می تواند جذب آدنوزین را مهار کند که باعث آرامش بدن می شود. این می تواند در کوتاه مدت باعث ایجاد احساس هوشیاری در شما شود، اما بعداً باعث مشکلات خواب شود.
آدرنالین: کافئین آدرنالین را به سیستم شما تزریق می کند و به شما یک تقویت موقتی می دهد، اما احتمالاً بعداً شما را خسته و افسرده می کند. اگر کافئین بیشتری برای خنثی کردن این اثرات مصرف کنید، در نهایت روز را در حالتی آشفته سپری می‌کنید و ممکن است شب‌ها دچار پرش و عصبانیت شوید.
کورتیزول: کافئین می تواند سطح کورتیزول بدن را افزایش دهد، "هورمون استرس" که می تواند منجر به پیامدهای دیگر سلامتی از افزایش وزن و بدخلقی گرفته تا بیماری قلبی و دیابت شود. 2
دوپامین: کافئین سطح دوپامین را در سیستم شما افزایش می دهد و به روشی مشابه آمفتامین ها عمل می کند. این می تواند در ابتدا احساس خوبی در شما ایجاد کند، اما پس از از بین رفتن آن می توانید احساس ضعف کنید. همچنین می تواند منجر به وابستگی فیزیکی شود.
خواب کافئین می تواند با بیدار نگه داشتن شما برای مدت طولانی تری بر خواب شما تأثیر بگذارد، در نتیجه میزان خواب شما را کوتاه کرده و زمان کمتری را در مراحل ترمیم خواب به شما می دهد. این امر بر سطح هوشیاری شما در روز بعد و بر سلامت کلی شما تأثیر می گذارد. اگرچه جالب است که کافئین مانند سایر محرک ها بر مراحل خواب تأثیر نمی گذارد، بنابراین اگر شما می خواهید، انتخاب بهتری نسبت به سرعت یا سایر موارد بالا است.
نیاز به بیدار ماندن
وزن بسیاری از کارشناسان بر این باورند که افزایش سطح کورتیزول منجر به میل شدیدتر به چربی و کربوهیدرات می شود و باعث می شود بدن چربی را در شکم ذخیره کند. (چربی شکمی خطرات سلامتی بیشتری نسبت به سایر انواع چربی به همراه دارد.) همچنین، اگر افزایش سطح کورتیزول منجر به میل شدیدتر به غذاهای حاوی کافئین شود، بدن وارد چرخه ای می شود که تنها به سلامتی بدتر منجر می شود.
تحقیقات همچنین نشان می‌دهد که کافئین ممکن است توانایی چشیدن طعم‌های شیرین را مختل کند و میل به غذاهای مملو از شکر را افزایش دهد. همچنین، اگر قبل از ورزش مصرف شود، می تواند به بدن کمک کند تا حدود 30 درصد موثرتر چربی را تجزیه کند. (البته برای به دست آوردن این مزیت باید ورزش کنید.) 5 علاوه بر این، کافئین می تواند سطح قند خون را بالا نگه دارد و باعث می شود کمتر احساس گرسنگی کنید.
ورزش اگر کافئین سطوح کورتیزول و سایر هورمون ها را برای افزایش موقت پس از از بین رفتن کافئین افزایش دهد، بدن احساس خستگی می کند و احساس افسردگی خفیف تا متوسط ایجاد می شود. این می تواند فعالیت بدنی را دشوارتر کند.
از جنبه مثبت، مشخص شده است که کافئین در صورت عدم استفاده بیش از حد، عملکرد بدنی و استقامت را افزایش می دهد. آن را در زمان مناسب مصرف کنید.
کافئین و استرس
کافئین و استرس هر دو می توانند سطح کورتیزول را افزایش دهند. مقادیر زیاد کافئین می‌تواند منجر به اثرات منفی سلامت مرتبط با افزایش طولانی مدت سطوح کورتیزول شود (مانند استرس مزمن). با این حال، مقادیر کم تا متوسط کافئین می تواند خلق و خوی شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند.
اگر سطوح بالایی از کافئین را مصرف کنید، ممکن است احساس کنید خلق و خوی شما اوج می گیرد و به شدت کاهش می یابد و باعث می شود که اشتهای بیشتری برای کافئین داشته باشید تا دوباره اوج بگیرید و باعث از دست دادن خواب، متحمل عواقب سلامتی و احساس استرس بیشتر شود.
### پایان خبر رسمی