، (اخبار رسمی): عمل جراحی اسمایل(SMILE LASIK) در سال‌های اخیر به عنوان یکی از جدیدیترین راه‌های اصلاح عیب انکساری خصوصا نزدیک بینی و دوربینی شناخته می‌شود.
ما اپتومتریست ها به عنوان مراقبین اولیه سلامت بینایی جامعه اطلاعات کافی در مورد نحوه انجام این عمل و اندیکاسیون های مورد نیاز برای انجام آن را دانسته تا بتوانیم مشاوره بهتری در این زمینه به بیماران خودمان ارائه دهیم. می‌توان گفت این نوع عمل برای اولین بار در سال 2005 برروی حیوانات که توسطWalter Sekundo و Markus Blum انجام شد. اولین مطالعه به صورت کلینیکال بر روی انسان در سال 2006 بوده و پس از آن در ۲۴ آوریل 2007 اولین جراحی SMILE انجام پذیرفت. در ابتدا خارج نمودن لنتیکول ایجاد شده در استرومای قرنیه با ایجاد 2 یا 3 شکاف بر روی قرنیه قابل انجام بود تا اینکه در سال 2008 Rupal Shah از کشور هند توانست تنها با ایجاد یک شکاف بر روی قرنیه لنتیکول استروما را خارج نماید.
از آن سال چشم پزشکان این عمل را برای بیماران خود انجام داده تا اینکه در سال 2016 سازمان غذا و دارو آمریکا(FDA) این روش جراحی را برای نزدیک بینی 1 تا 8 و آستیگمات 0.5 دیوپتر تایید کرد. در سال 2018 گستره اصلاح نزدیک بینی با این روش به 11.0 و آستیگمات تا 5.0 دیوپتر افزایش یافت. یکی از سوالاتی که به وفور در مطب با آن روبه رو میشوید اینست که بیمار از شما می‌خواهد به او بگویید میتواند عمل اسمایل را انجام دهد یا خیر. در جداول 1و 2 آورده شده در این مقاله تمامی اندیکاسیون‌های عمل اسمایل لیزیک و یا عواملی که منجر می‌شود تا بیمار نتواند ازاین روش برای اصلاح عیب انکساری خود استفاده نماید آورده شده است.
جزئیات روش اسمایل لیزیک
درصورتی‌که بخواهیم جزئیات عمل اسمایل را برای شما بیان کنیم باید گفت که لیزر به کار گرفته شده دارای فتونون‌هایی با طول موج 1043 و فرکانس 500 KH می‌باشد. دستگاه فمتو لیزیک شامل چند بخش می‌بادشد که عبارتند از: کامپیوتر، جایگاهی برای قرار گیر بیمار، دستگاه وکیوم کننده چشم، میکروسکوپ و سوییچی که توسط پزشک هنگام لیزر زدن کنترل می‌شود. پس از قرار گرفتن بیمار در جایگاه مخصوص و استریل نمودن اطراف چشم قطره proparacaine 0.5% در هر چشم چکانده می‌شود. به این نکته توجه داشته‌باشیم که استفاده بیش‌از اندازه از قطره‌های بی‌حسی در حین عمل منجر به بی ثباتی اپیتلویم قرنیه با بافت زیرین خود شده و ریکاوری قرنیه بعد از عمل را به تاخیر می اندازد.
پس از این مرحله لنز تماسی برروی قرنیه قرار گرفته و در حالی که بیمار به نور سبز فیکساسیونس نگاه میکند. نور فیکساسیونی بر اساس مقدار عیب انکساری بیمار در چشم کانونی شده که این امر منجر می‌شود تا فرد به وضوح نقطه فیکساسیونی را مشاهده نماید. پس از آن بخش وکیوم دستگاه فعال شده چشم 25 تا 28 ثانیه به طول می انجامد که در این مدت فشار داخلی چشم تا 35 میلی متر جیوه افزایش می‌یابد. لیزر برای برش لنتیکول تا عمق 120 (110 -160 ) میکرون قرنیه نفوذ کرده و لنتکولی با دیامتر 2 تا 5 میلیمتر و و لبه هایی با ضخامت 15 میکرون را برش میدهد. ضخامت خود لنتیکول بسته به میزان عیب انکساری چشم متفاوت خواهد بود. از آنجایی که دو برش یکی در سطح قدامی و دیگری در سطح خلفی زده می‌شود، لذا دیامتر سطح قدامی حدود 1 تا 0.4 میلی متر بزرگتر از سطح خلفی است. که در زیر مشاهده می کنید.
### پایان خبر رسمی