اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
کد: 13951013212795696

مدیرعامل سازمان انتقال خون کشور:

بدون اعتبارسنجی، سلامت مفهومی ندارد

کد: 13951013212795696

https://goo.gl/nwfrF9

، تهران , (اخبار رسمی): اعتباربخشی این روزها دیگر واژه تازه از تنور در آمده‌ای در ایران نیست. در وزارت بهداشت این موضوع بسیار حساس‌تر از گذشته دنبال می‌شود و این موضوع نشان می‌دهد ایران بیش از گذشته در پی اجرایی کردن استانداردها در مراکز درمانی‌اش است.

بدون اعتبارسنجی، سلامت مفهومی ندارد

به گزارش اخبار رسمی به نقل از روابط عمومی سازمان انتقال خون ،علی اکبر پورفتح‌اله ،مدیرعامل سازمان انتقال خون ،با تاکید بر این موضوع اعتباربخشی را فرآیندی دانست که هنوز نیازمند فرهنگ‌سازی است و گفت: علت این امر، وارداتی بودن کلمه‌هایی همچون کنترل کیفیت، تضمین کیفیت و اعتباربخشی است. هرچند وقتی این واژه‌ها عملیاتی می‌شوند، باز هم شکل صوری و ظاهری این ادبیات وارد کشور می‌شود. مثال ساده‌تر بحث سازمان و ادارات است که فقط فرهنگ آن وارد شده و چارت سازمانی برای آن کشیده شده است. هنوز در دستگاه‌ها، بخش نیروی انسانی به دنبال کشیدن چارت سازمانی است و کسی فرآیند را دنبال نمی‌کند. حرکت سازمانی نیاز به روح و رفتار سازمانی دارد، اما ما هیچ‌کدام این مسائل را وارد فرهنگ خود نکرده‌ایم.

وی افزود: طی سال‌های گذشته در زمینه مدیریت جامع کیفیت، تضمین کیفیت و کنترل کیفیت حرف‌های زیادی زده شد، اما نهادینه نشد و فقط دستورالعمل‌هایی نوشته شد که حتی تضمین اجرای آن‌ها هم مشخص نیست. بسیاری از دستورالعمل‌ها شاید نیاز به اعتبارسنجی داشته باشد. بدون اعتبارسنجی، سلامت مفهومی ندارد.

پورفتح‌اله اجرایی شدن اعتباربخشی و کنترل کیفیت را از ملزومات حضور در محافل جهانی مرتبط با سلامت و به خصوص خون و مشتقات خونی دانست و ادامه داد: یکی از سازمان‌ها در بخش سلامت که می‌توانید پدیده اعتباربخشی را در آن ببینید، سازمان انتقال خون است؛ زیرا این سازمان فرآورده بیولوژیک تولید می‌کند. بنابراین ادبیات کنترل کیفی، تضمین کیفیت، تولید محصول خوب و غیره، جزو ادبیات این سازمان محسوب می‌شود. ما در این سازمان بیش از صد ISOدریافت کردیم و این نشان می‌دهد که در بحث کیفیت همواره تلاش ویژه‌ای داشتیم.

مدیرعامل سازمان انتقال خون درباره شروع فرآیند اعتباربخشی در سازمان انتقال خون اظهار کرد: اعتباربخشی را از سال ۱۳۸۰ شروع کردیم و از سال ۱۳۸۱ وارد پالایش قراردادی پلاسما شدیم. برای این‌که در صنعت پلاسما دچار مشکل شدیم به دنبال استفاده از ظرفیت پالایشگرهای بین‌المللی رفتیم که بتوانیم پلاسمای مازاد را پالایش کنیم.

وی ادامه داد: برای همکاری با پالایشگران اروپایی مجبور بودیم استانداردهای آن‌ها را اجرا کنیم. قانون اتحادیه اروپا این است که هیچ محصولی حق ورود به این اتحادیه ندارد، مگر این‌که استانداردهای یکسان با این اتحادیه داشته باشد. برای استفاده از ظرفیت خالی شرکت‌های اروپایی مجبور بودیم مجوز وزارت بهداشت آن کشور را هم کسب کنیم. یعنی اگر پلاسمای ما به آلمان می‌رود، بخش دارویی وزارت بهداشت آلمان باید از نزدیک فرآیندهای ما را تایید کند. در نتیجه برای رسیدن به این مرحله باید استاندارد ملی سازمان را تدوین می‌کردیم. این استاندارد تدوین و بارها اصلاح شد. در این بین ممیزی و بازرسی خارجی هم وجود داشت.

پورفتح‌اله با اشاره به این‌که هیچ کاری در سازمان انتقال خون بدون تدوین SOPانجام نمی‌شود به خبرنگار اعتباربخشی سلامت گفت: طی بازرسی‌ها باید ابتدا SOPمی‌داشتیم. بنابراین SOPهمه فعالیت‌های خود را تدوین کردیم. یعنی اگر به نرم‌افزار SOPما مراجعه کنید، همه فعالیت‌های ما مشخص است. هیچ کاری در سازمان انتقال خون صورت نمی‌گیرد، مگر این‌که SOPداشته باشد. این استانداردها را خودمان تدوین کردیم، زیرا در حوزه انتقال خون، ۴۴ سال تجربه ملی داریم. طبیعی است که بر اساس استانداردهای بین‌المللی است. یعنی مجموعه استانداردها راجع به انتقال خون، استانداردهای اتحادیه اروپا و غیره تلفیق شده و SOPخودمان را نوشته و آن را اجرا کرده‌ایم. الان وقتی بازرس خارجی می‌آید، استانداردهای خودمان را با مراکز انطباق می‌دهد. همه این موارد در درون سازمان انتقال خون انجام شده که کار بسیار سخت و دشواری بود. بازرسین خارجی می‌آیند و ممیزی می‌کنند و هیچ تعارفی هم ندارند.

### پایان خبر رسمی

اخبار رسمی هویت منتشر کننده را تایید می‌کند ولی مسئولیت صحت مطلب منتشر شده بر عهده ناشر است.

پروفایل ناشر گزارش تخلف
درباره منتشر کننده:

سازمان انتقال خون ایران

با توجه به سابقه درخشان فعالیتهای پزشکی در کشور ما به ویژه در میان کشورهای منطقه، به کارگیری روش های نوین درمانی و استفاده از علوم روز دنیا به منظور درمان بیماران، همواره مورد توجه پزشکان ایرانی قرار داشت؛ و پرواضح است که طب انتقال خون و به عبارتی نجات زندگی بیماران و مصدومین نیازمند به خون از طریق تزریق خون و فراورده های آن نیز از این قاعده مستثنی نبود. بر اساس شواهد و قرائن موجود، سابقه اولین تزریق خون در کشور ما به سالهای ابتدایی دهه 20 هجری شمسی بر میگردد. در واقع در این سالها با توجه به نوپا بودن طب انتقال خون و ناآشنا بودن اذهان عمومی با این مقوله، دریافت خون از داوطلبان برای تزریق به بیماران به سختی انجام می گرفت و راضی کردن افراد برای دادن خون عمدتا به ابتکار عمل پزشک بستگی داشت.

اطلاعات تماس
[نمایش اطلاعات]
منتشر شده در سرویس:

بهداشت و درمان