، تهران , (اخبار رسمی): انتخاب کفش مناسب برای مدرسه بچه‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا قرار است پای بچه‌ها برای ساعت‌هایی طولانی در کفش بماند و اگر کفش آنها از کیفیت لازم و مناسب برخوردار نباشد، ممکن است باعث اذیت شدن پای دانش‌آموزان شود.
به گزارش روابط عمومی سلامتیسم، در ادامه به 9 نکته کوتاه و کاربردی که والدین باید هنگام خرید کفش برای فرزندان خود به آنها توجه داشته باشند، اشاره می‌کنیم.
عصرها کفش بخرید: به هیچ عنوان صبح‌‌ها اقدام به خرید کفش نکنید. معمولا بیشترین تورم پا در ساعت‌های عصر اتفاق می‌افتد و به این ترتیب وقتی که بچه‌ها کفشی را در ساعت‌های صبح می‌خرند، احساس می‌کنند که در روزهای بعدی برایشان تنگ شده است. برای پیشگیری از این ایجاد این مشکل می‌توانید ساعت 5 عصر به بعد را برای خرید کفش مدرسه اختصاص بدهید.
کفش را درست، به اندازه پا بخرید: بهتر است که کفش بچه‌ها را درست به اندازه پای آنها بخرید. معمولا اندازه پای بچه‌هایی که پا به سن مدرسه می‌گذارند، در طول سال تحصیلی تغییر چندانی نمی‌کند.
کفش راحت بخرید: از بچه‌ها بخواهید که هر دو کفش را پا کنند و ببینند که پاهایشان احساس راحتی با راه رفتن در آن کفش دارند یا نه. بعد از اینکه بچه‌ها کفش‌ها را پا کردند، خودتان قسمت جلویی کفش را لمس و کفشی را انتخاب کنید که حدود یک بند انگشت از جلوی آن با نوک انگشت بچه‌ها فاصله وجود داشته باشد. در یک کفش مناسب باید جای کافی برای انگشت‌ها وجود داشته باشد. معمولا بیشتر مطالعات، وجود یک فاصله ½ تا ¾ اینچ را بین بزرگ‌ترین انگشت و جلوی کفش پیشنهاد می‌کنند.
کفش مناسب بخرید: وقتی که بچه‌ها کفش را می‌پوشند نباید احساس کنند که انگشت بزرگ یا کوچک پای آنها تحت فشار است.
کفش عاج‌دار بخرید: بهتر است کف کفش‌های مدرسه کمی عاج داشته باشند تا در برف و باران یا زنگ‌های ورزش، بچه‌ها در اثر پوشیدن کفش‌هایی با کف کاملا صاف روی زمین لیز نخورند و مشکلی برایشان پیش نیاید.
به قوس کفش توجه کنید: به قوس داخل کفشی که قرار است برای بچه‌ها بخرید هم توجه داشته باشید. به طور کلی افراد مختلف از نظر قوس کف پا به سه دسته تقسیم می‌شوند؛ آنهایی که قوس پای افزایش یافته و بلند دارند، آنهایی که کف پای صاف و قوس کف پای کاهش یافته دارند و در نهایت هم آنهایی که قوس پای طبیعی دارند. بچه‌هایی که قوس پای کاهش یافته دارند هنگام دویدن و راه رفتن نوک پا را به سمت خارج ساق قرار می‌دهند و باعث خوردگی قسمت داخل کف کفش می‌شوند، بنابراین لازم است که آنها از کفش‌های دارای حمایت جانبی خوب استفاده کنند. به علاوه بچه‌هایی که مبتلا به صافی کف پا هستند یا آنهایی که دچار چرخش مچ پا به سمت داخل شده‌اند، نباید به هیچ عنوان کفش‌های کاملا تخت بپوشند. بچه‌هایی که دارای قوس داخل پای افزایش یافته هستند هم در هنگام دویدن و راه رفتن پای خود را به سمت داخل قرار می‌دهند و باعث خوردگی قسمت خارج کف کفش می‌شوند، بنابراین لازم است که آنها از کفش‌های نرم و انعطاف‌پذیر استفاده کنند. بچه‌هایی با قوس پای طبیعی هم می‌توانند از هرنوع کفش استانداردی برای رفتن به مدرسه کمک بگیرند.
کفش ورزشی سبک بخرید: اگر قرار باشد که بچه‌ها با کفش خود در مدرسه یا زنگ ورزش، بدوند و ورزش کنند، باید کفش آنها سبک و دارای کف نرمی باشد تا در هر بار اصابت پا به زمین فشار وارد شده بر کف پا را جذب کند. از طرف دیگر، این کفش‌ها باید با پهنای کف پا تناسب داشته باشند؛ مثلا بچه‌های ورزشکاری که پای پهن دارند نباید از کفش‌های نوک باریک استفاده کنند.
کفشی با تخت سفت بخرید:. تخت کفش مدرسه (قسمتی که روی زمین است) باید ضربه‌گیر، سخت و محکم باشد. البته این ویژگی برای کفش‌هایی که قرار است در زنگ ورزش پوشیده شوند، مطرح نمی‌شود.
کفش انعطاف‌پذیر بخرید:. جنس کفش هرچه که باشد (نایلون، چرم یا پارچه) باید سبکی و انعطاف‌پذیری لازم را داشته باشد.
6 نکته جانبی درباره کفش مدرسه
بهتر است برای بچه‌های زیر 10 سال، کفش‌های چسبی یا کفش‌های ساده بدون نیاز به بند و بستن خریداری کنید. کفش مدرسه باید حداقل هر 15 روز یکبار شسته شود، بنابراین باید جنس مرغوبی داشته باشد و با شستن و آب زدن از بین نرود. بهترین راه شستن کفش‌های مدرسه هم به این صورت است که یک تشت پر از آب ولرم و مواد شوینده تهیه کنید و کفش را داخل آن بیندازید. سپس با یک پارچه یا حتی اسکاچ نرم، تمام سطوح داخلی، خارجی و حتی کف کفش را به خوبی تمیز کنید و آن را پس از آبکشی، زیر نور مستقیم آفتاب یا کنار شوفاژ قرار دهید تا خشک شود.
این کار از بو گرفتن کفش و پای بچه‌ها پیشگیری می‌کند. بهتر است کفشی را برای مدرسه فرزندتان انتخاب کنید که سوراخ‌های ریزی روی آن تعبیه شده باشد. این سوراخ‌ها باعث تهویه هوا و پیشگیری از عرق کردن و بو گرفتن پا می‌شوند و جلوی رشد و تکثیر قارچ‌های پوستی را هم می‌گیرند. کفش مدرسه هم باید مانند سایر کفش‌ها در ناحیه پاشنه، 2 تا 3 سانتی‌متر و در ناحیه جلو هم حدود 1 سانتی‌متر، لژ داشته باشد. با این حساب خریدن کتانی یا کفش‌های عروسکی خیلی تخت برای مدرسه به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود. بهتر است برای بچه‌هایی که دچار انحنا در ناحیه پاشنه یا مچ پا هستند، کفش‌های مچ‌دار بخرید تا مچ آنها به واسطه ساق کفش، ثابت نگه داشته شود. حساسیت به جنس کفش، یکی از مشکلاتی است که ممکن است برای بچه‌ها، به خصوص در روزهای گرم سال پیش بیاید.
رنگ‌های به کار رفته در کفش‌هایی با جنس چرم، چرم‌های مصنوعی و پلاستیکی می‌توانند باعث ایجاد حساسیت و درماتیت‌های تماسی برای پوست بعضی از بچه‌ها بشوند. علایم این آلرژی به صورت خارش، تورم، ترشح و حتی تاول زدن به دنبال تماس با این موادی که روی پوست قرار می‌گیرند، خودشان را نشان می‌دهند. از آنجا که تعریق و تماس مستقیم پوست پا با چنین کفش‌هایی می‌تواند باعث شعله‌ور شدن درماتیت و اگزما شود، بنابراین به تمام بچه‌های عزیز توصیه می‌شود که حتما کفش مدرسه خود را با جوراب‌های نخی مناسب، بپوشند و از پوشیدن کفش بدون جوراب، خودداری کنند تا مشکلاتی که گفتیم یا عفونت پشت و کف پا برایشان به وجو نیاید.
### پایان خبر رسمی