، تهران , (اخبار رسمی): بازار راهآهن مائه کلانگ بازار قطاری منحصر به فردی است که قطعا در نوع خود در جهان بینظیر است. راهآهن مائه کلانگ برای انتقال غذا از بندر ماهیگیری ساموت سانگکرام به بانکوک ساخته شد و بعدها به خط مسافربری تبدیل شد. بازار چتر تاشو نام دیگر بازار راه آهن مائه کلانگ است.
به گزارش اخباررسمی به نقل از شرکت خدمات مسافرتی منطومه نگاران گیتی «جهان در کیف»، این بازار قطاری منحصر به فرد تایلندی، قطعا در نوع خود در جهان بینظیر است.
اغلب بازدیدکنندگان از بانکوک پایتخت تایلند هیچوقت به بخش تانبوری رودخانهی چائوپرایا نمیروند – چه برسد به دورتر از آن – که واقعا حیف است. زیرا درست در غرب شهر، جاذبههایی بسیار عالی وجود دارند. یکی از این جاذبهها بازار راهآهن مائه کلانگ است که به «بازار چتر تاشو» نیز مشهور است. گرچه نه قطار در اینجا فروخته میشود و نه چتر اما هر دو در این جاذبهی منحصر به فرد تایلند حضور برجسته دارند.
راهآهن مائه کلانگ برای انتقال غذا از بندر ماهیگیری ساموت سانگکرام به بانکوک ساخته شد و بعدها به خط مسافربری تبدیل شد. قطارهای محلی که از اینجا میگذرند، بسیار کند هستند که این نکتهی خوبی است، چون وقتی قطارها از مائه کلانگ کوچک میگذرند، تقریباً هیچ فضایی برای آنها وجود ندارد تا از بازار محلی مائه کلانگ بگذرند که غذاهای دریایی، لباس و کالاهای دیگر میفروشد.
در واقع، این فضا در اینجا آنقدر محدود است که وقتی قطارها از بین بازار میگذرند، فروشندگان برای عبور واگنها باید چترها و سایبانهایشان را جمع کنند. این مسئله موجب توجه ملی به این بازار شده است و آن را در نقشهی گردشگری قرار داده است چون قطارهایی که از مائه کلانگ میگذرند، اکنون به مدت 10 دقیقه یا بیشتر در ایستگاهی مناسب توقف میکنند، در حالی که گردشگران به جلوی قطار میروند و با آن، با ایستگاه و بازار اطراف به عنوان پسزمینه عکس میگیرند.
قطار طبق برنامه (قطارها حدود چهار بار در روز از اینجا میگذرند)، سوت بلندی میکشد و پیام نزدیک شدن میدهد. بعد به آهستگی از ایستگاه خارج میشود، و تقریباً بلافاصله در مسیر در امتداد غرفههای چتردار جلوی آن حرکت میکند. مالکان غرفهها به خوبی به این برنامه آگاهند، تقریباً آنقدر خوب که گویی همه چیز را از قبل طراحی کردهاند. سایبانها میافتند (روی پایهها چرخدار که موجب میشود به سرعت حرکت داده شوند.) و چترها تقریباً مثل افتادن دومینو، جمع میشوند، از نزدیکترین چتر و سایبان تا دورترین آنها، به شکلی که دورترین چتر درست ثانیههایی قبل از عبور قطار پایین میآید.
ایستادن کنار ریل برای افراد ترسو مناسب نیست چون قطار به معنای دقیق کلمه از یک فضای میلیمتری میگذرد، گرچه افراد محلی به سرعت گردشگران دوربین به دست مشتاق را کنار میکشند و به جای امن میبرند. در حالی که بازدیدکنندگان واقعا از این بازار عجیب لذت میبرند، اما ظاهرا افراد محلی از این مسئله حیرت میکنند، که با توجه به اینکه این بازار از سال 1905 با عبور روزانهی قطارها وجود داشته است، چندان تعجب برانگیز نیست!
### پایان خبر رسمی