، تهران , (اخبار رسمی): واریز پول در قالب یارانه نقدی به حساب تمام ساکنان کشور ایران، طرحی بود که سال ۱۳۸۹ کلید خورد و مطابق قانون هدفمندی یارانه‌ها باید سال ۱۳۹۴ به اتمام می‌رسید. از پرداختن به فلسفه وجودی طرح و ایرادات فراوان آن صرف نظر می‌کنیم و صرفاً با ارائه اعداد و ارقام به عمق فاجعه می‌پردازیم.
دولتمردان خود بهتر می‌دانند در شرایطی که ظرفیت ایجاد مشاغل دولتی در سال حدود ۵۰ هزار نفر است، چیزی در حدود ۹۵۰ هزار فرصت شغلی را بخش خصوصی باید ایجاد کند
دانشگاه الف و ب
از طرف وزارت علوم، به دانشگاه الف و ب مبلغ یک میلیارد تومان هدیه داده شد و نوع هزینه کرد آن را در اختیار رییس دانشگاه قرار دادند. هر کدام از این دانشگاه‌ها ده هزار نفر دانشجو دارند. رییس دانشگاه الف، بین دانشجویان به یک رئیس مردمی‌معروف است! او این مبلغ را بین همه دانشجویان در قالب عیدی ۱۰۰ هزار تومانی دانشگاه تقسیم کرد. رییس دانشگاه ب، بین اکثر دانشجویان به تمام معنا منفور است! او تمامی‌یک میلیارد تومان را صرف هزینه‌ی ساخت یک آزمایشگاه تحقیقاتی در دانشگاه کرد. این در حالی است که بعضی دانشجویان حتی برای خرید کتاب خود دچار مشکل بودند.
جدول مبلغ پرداختی یارانه
همانطور که به صورت مستند در جدول پیوست مشاهده می‌کنید، در ۸۶ نوبت پرداخت (شامل ۸۳ دوره + یارانه نان + تفاوت یارانه نان + یارانه عیدانه) مجموعاً مبلغ ۳۹٫۷۶۵٫۰۰۰ ریال به حساب هر نفر واریز شده است.
چه تعداد یارانه دریافت کرده‌اند؟
بر اساس آمار اعلام شده، از مجموع حدود ۸۰ میلیون نفر جمعیت کشور، تنها ۳ میلیون نفر یارانه نمی‌گیرند. این بدان معناست که حدود ۷۷ میلیون نفر در کشور ماهانه یارانه مذکور را دریافت کرده و می‌کنند.
مجموع مبلغ پرداختی یارانه چقدر بوده است؟
با یک ضرب ساده می‌توانید به این عدد برسید! این عدد ۳,۰۲۲,۱۴۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ریال است.
این پول چه دردی را دوا می‌کرد؟
مهم‌ترین دردی که در حال حاضر ساختار اجتماعی و اقتصادی کشور را درگیر خود کرده است، معضلی است به نام «بیکاری». همچنین «رکود تولید» هم مساله دیگر کشور است، مساله‌ای که باعث شده «واردات» و «تورم» افزایش یابد و به تبع آن خروج ارز نیز افزایش یافته است. این پول چطور می‌توانست این دردها را دوا کند؟
حل مساله اشتغال به روش فعلی
سال‌هاست که دولت برای حل مساله اشتغال، نسبت به ارائه وام‌های خود اشتغالی اقدام می‌کند. وام‌های ۵۰ میلیون ریالی برای راه اندازی کسب و کارهای خانگی، ۱۵۰ میلیون ریالی برای خود اشتغالی و مبالغی بالاتر که احتمالاً دست هر کسی هم به آن‌ها نمی‌رسد! صاحبنظران اقتصادی و اشتغال خود بهتر می‌دانند که ایجاد یک فرصت شغلی با چنین مبالغی بیشتر به شوخی شبیه است!
سه میلیون فرصت شغلی برای افراد بیکار
روایت‌های مختلفی از هزینه‌ی ایجاد هر فرصت شغلی پایدار وجود دارد. مشاغل خدماتی کمترین سرانه و مشاغل تولیدی (به خصوص در حوزه‌هایی مانند پتروشیمی) بیشترین سرانه سرمایه گذاری را نیاز دارند.
اجازه بدهید مبلغ یارانه‌ای را که طی این سال‌ها توزیع شده است، تقسیم بر سه میلیون نفر افراد بیکار جامعه ایران کنیم. می‌دانید سرانه هر نفر چقدر می‌شود؟ ۱۰۰ میلیون تومان! مبلغی که به نظر می‌رسد برای ایجاد یک فرصت شغلی پایدار، تقریباً کافی باشد.
به بیان دیگر، اگر مبلغ یارانه ای که توزیع شده بود، در تولید و صنعت سرمایه گذاری می‌شد، اکنون وضعیت اشتغال و بیکاری در کشور کاملاً متفاوت بود.
شما موافق کدام رئیس دانشگاه هستید؟
به داستان ابتدای نوشته برگردیم. رییس دانشگاه الف برای جلب رضایت کوتاه مدت دانشجویان، اندک سرمایه به دست آمده برای دانشگاه را بین همه تقسیم کرد و البته مورد تحسین و تشویق قرار گرفت و رییس دانشگاه ب، آن را برای آینده دانشگاه سرمایه گذاری کرد.
شما موافق کدام یک هستید؟
### پایان خبر رسمی