، مشهد , (اخبار رسمی): در این مطلب با اصطلاعاتی از قبیل اقرار، شهادت، سوگند، علم قاضی، زنا، لواط، قوادی، قذف، سب نبی، مصرف مسکر، محارب آشنا خواهید شد.
اقرار: عبارت است از اخبار شخص به ارتکاب جرم از جانب خود.
نکته: اظهارات وکیل علیه موکل و ولی وقیم علیه مولی علیه اقرار محسوب نمی‌شود.
شهادت: عبارت است از اخبار شخصی غیر از طرفین دعوی به وقوع یا عدم وقوع جرم توسط متهم یا هر امر دیگر نزد مقام قضایی است.
شهادت شرعی آن است که شارع آن را معتبر و دارای حجیت دانسته است اعم از آن که مفید علم باشد یا نباشد.
سوگند: عبارت است از گواه قرار دادن خداوند بر درستی گفتار ادا کننده سوگند است. ادا کننده سوگند باید عاقل. بالغ. قاصد و مختار باشد.
علم قاضی: عبارت است از یقین حاصل از مستندات بین در امری است که نزد وی مطرح میشود در مواردی که مستند حکم، علم قاضی است. وی موظف است قراین و امارات بین مستند علم خود را به طور صریح در حکم قید کند.
زنا: عبارت است از جماع مرد و زنی که علقه زوجیت بین آنها نبوده و از موارد وطی به شبهه نیز نباشد.
نکته: هرگاه طرفین یا یکی از آنها نابالغ باشد زنا محقق است ولی نابالغ مجازات نمی‌شود و حسب مورد به اقدامات تامینی و تربیتی محکوم میشود.
لواط: عبارت است از دخول اندام تناسلی مرد به اندازه ختنه‌گاه در دبر انسان مذکر.
نکته: در صورتیکه فاعل غیرمسلمان و مفعول مسلمان باشد. حد فاعل اعدام است.
قوادی: عبارت است از بهم رساندن دو یا چند نفر برای زنا یا لواط است.
نکته: کسی که دو یا چند نا بالغ را برای زنا یا لواط بهم برساند مستوجب حد نیست لکن به سی و یک تا هفتاد و چهار ضربه شلاق و حبس تعزیری درجه شش محکوم میشود.
قذف: عبارت است از نسبت دادن زنا یا لواط به شخص دیگر هر چند مرده باشد.
نکته: قذف علاوه بر لفظ با نوشتن. هرچند به شیوه الکترونیکی نیز محقق میشود.
سب نبی: هرکس پیامبر اعظم(ص) و یا هریک از انبیا عظام الهی را دشنام دهد و یا قذف کند ساب النبی است و به اعدام محکوم میشود.
نکته: قذف هریک از اعمه معصومین(ع) و یا حضرت فاطمه زهرا (س) یا دشنام به ایشان در حکم سب نبی است.
مصرف مسکر: مصرف مسکر از قبیل خوردن. تزریق. و تدخین آن کم باشد یا زیاد. جامد باشد یا مایع. مست کند یا نکند. خالص باشد یا مخلوط به گونه‌ای که آن را از مسکر بودن خارج نکند موجب حد است.
نکته: خوردن (آب جو مسکر) موجب حد است هر چند مستی نیاورد.
محاربه: عبارت است از کشیدن سلاح به قصد جان، مال یا ناموس مردم یا ارعاب آنها است به نحوی‌که موجب ناامنی در محیط شود هرگاه کسی با انگیزه شخصی به سوی یک یا چند شخص خاص سلاح بکشد و عمل او جنبه عمومی نداشته باشد و نیز کسی که روی مردم سلاح بکشد ولی در اثر ناتوانی موجب سلب امنیت نشود، محارب محسوب نمی‌شود.
برای سوالات بیشتر، انجام مشاوره و قبولی وکالت با شماره‌های ۰۹۳۹۲۶۹۶۵۴۶_۰۹۱۵۷۵۸۷۴۲۴ تماس حاصل کنید.
### پایان خبر رسمی